کاربر:خیابان پاییز کوچه آبان/صفحه تمرین
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
آیه ۳۷ سوره بقره
البقره
فَتَلَقَّىٰ آدَمُ مِن رَّبِّهِ كَلِمَاتٍ فَتَابَ عَلَيْهِ إِنَّهُ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ
ﭘﺲ ﺁﺩم ﺍﺯ ﺳﻮﻱ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺵ ﻛَﻠِﻤﺎﺗﻲ ﺩﺭﻳﺎﻓﺖ ﻧﻤﻮﺩ، [ﻭ ﺑﺎ ﺁﻥ ﻛَﻠِﻤﺎﺕ ﺗﻮﺑﻪ ﻛﺮﺩ،] ﭘﺲ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻟﻄﻒ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺍﻭ ﺑﺎﺯﮔﺮﺩﺍﻧﺪ. ﻫﻤﺎﻧﺎﺍﻭ ﺗﻮﺑﻪ ﭘﺬﻳﺮ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺍﺳﺖ. (٣٧)
مکارم شیرازی در تفسیر نمونه خود اذعان دارد توبه در اصل به معنی بازگشت است و در لسان قرآن کریم به معنی بازگشت از گناه می آید.[۱]
در خصوص تفسیر این آیه، در تفسیر نور و تفسیر جوامع و الجامع، آمده است که در روایات شیعی و سنی مراد از کلماتی که آدم بوسیله آن توبه نمو
د توسل به محمد و اهل بیت آن میباشد.[۲]