بیعت زنان

بیعة النساء یا بیعت زنان، پیمانی بود که پس از فتح مکه میان پیامبر اسلام و زنان بسته شد و شروط آن عمدتاً ناظر بر پرهیز از برخی رسوم سوگواری و عزاداری بود.

تاریخچه

بیعة النساء یا «بیعت زنان» به پیمانی اشاره دارد که پس از فتح مکه میان پیامبر اسلام و گروهی از زنان صورت گرفت. بنابر گزارش‌ها، پیامبر با زنان دست نمی‌داد؛ از این‌رو ظرفی آب آوردند، ایشان دست در آن نهاد و زنان نیز به نشانهٔ بیعت دست در آن فروکردند. این بیعت شامل شروطی بود، از جمله پرهیز از خراشیدن صورت، کوبیدن بر چهره، زدن سیلی به صورت، کندن مو در عزاداری، پاره‌کردن یقه، پوشیدن لباس سیاه، برپا کردن نوحه و فریاد، و اقامت طولانی بر سر قبر.

پانویس

منابع

• اختری، عباسعلی (۱۳۹۰). «بیعة النساء». دایرةالمعارف جامع اسلامی. تهران: آرایه.