بدون جعبه اطلاعات
بدون تصویر

ابن عبدالبر: تفاوت میان نسخه‌ها

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (Shahroudi صفحهٔ ابن‌عبدالبر را به ابن عبدالبر منتقل کرد)
 
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۲۴: خط ۲۴:


{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=بله|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}}
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=بله|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}}
[[رده:اهالی کوردوبا، اسپانیا]]
[[رده:اهالی لیسبون]]
[[رده:درگذشتگان ۱۰۷۱ (میلادی)]]
[[رده:رجال شناسان]]
[[رده:زادگان ۹۷۸ (میلادی)]]
[[رده:عرب‌های سده ۱۰ (میلادی)]]
[[رده:عرب‌های سده ۱۱ (میلادی)]]
[[رده:محدثان اهل اندلس]]
[[رده:محدثان]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۰ ژوئیهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۲۲:۵۷

ابن عبدالبر، با نام کامل ابوعمر یوسف بن عبدالله قرطبی اندلسی عالم و محدث برجسته اندلسی در سده چهارم و پنجم هجری بود. پس از تحصیل علوم دینی، به مسافرت علمی پرداخت و سپس قضاوت در شهرهای اشبونه و شنترین را بر عهده گرفت. آثار مهمی در زمینه حدیث، فقه، قرائات و سیره نبوی نگاشت که از جمله آن‌ها الاستیعاب و التمهید است.

زندگی

ابن عبدالبر، ابوعمر یوسف بن عبدالله قرطبی اندلسی (۳۶۸–۴۶۳ قمری)، از عالمان و محدثان برجسته اندلس بود. پس از فراگیری علوم دینی، برای بهره‌مندی از دانش علمای زمان، به برخی از سرزمین‌ها سفر کرد. پس از بازگشت، مسئولیت قضاوت در شهرهای اشبونه و شنترین را بر عهده گرفت و سرانجام در شاطبه درگذشت.[۱]

آثار

او آثار متعددی در علوم اسلامی به نگارش درآورده که از جمله آن‌ها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:[۲]

  • الدرر فی اختصار المغازی و السیر
  • العقل و العقلاء
  • الاستیعاب
  • جامع بیان العلم و فضله
  • المدخل فی القراآت
  • الانتقاء فی فضائل الثلاثة الفقهاء، درباره فضائل مالک، ابوحنیفه و شافعی
  • التمهید لما فی الموطأ من المعانی و الأسانید

افزون بر این، چند اثر دیگر نیز از وی بر جای مانده است.[۳]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • اختری، عباسعلی (۱۳۹۰). «ابن عبدالبر». دایره‌المعارف جامع اسلامی. تهران: آرایه.