حیا: تفاوت میان نسخهها
۴۴۳۳۴۵۸۳۶۸ (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| (۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''حیا'''؛ حالت درونی و ذاتی بازدارندۀ زنان از زشتی. حیای زن، حالتی [[نفس|نفسانی]] در سرشت زن و حریم او در ارتباط با مردان است که مانع از انجامدادن کارهای ناپسند میشود و شامل حیا در پوشش، نگاه و صحبتکردن است. حیا در زنان بهدلیل ظرافت و لطافتهای بیشتر، اهمیت بیشتری دارد. امروزه با پیشرفت فناوری و گسترش روابط، حیا در بهینهسازی روابط، مهار غریزۀ جنسی، تضمین [[عفّت]]، سلامت روان و ایجاد جامعۀ مطلوب نقش دارد. | |||
== در آموزههای دینی، زن نقش اساسی در عفّتگرایی، استحکام و پاکدامنی خانواده دارد و بیحیایی با ارزش او ناسازگار است. به | == مفهومشناسی == | ||
حیا بهمعنای [[شرم]] و آزرم،<ref>لغتنامه دهخدا حیا به شرم وازرم معنا شده است</ref> عدم نگاه آلوده به نامحرم<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=اقرب الموارد ،سعیدخوری شورتونی لبنانی،ج۱،ص۲۵۱}}</ref> و پرهیز از کارهایی است که ملامت، مجازات و هراس به دنبال دارد. همچنین برخی معتقدند که واژۀ حیا، از حیات گرفته شده است؛ چرا که بر اساس احساس [[گناه]] و شرم، امکان تغییر در زندگی [[انسان]] وجود دارد.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=نساجی،«حیاچیست»،پایگاه اطلاع رسانی حوزه}}</ref> ماهیت حیا بهگونهای است که علاوه بر بازداری از انجامدادن زشتیها، انسان را به اعمال نیکو سوق میدهد.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=بررسی و تحلیل مفهوم حیا درمتون عرفانی با تاکید بر مشرف عرفانی بغداد وخراسان|سال=۱۳۹۶|نام=رضا|نام خانوادگی=پوروگلی زاده|صفحه=۴۰}}</ref> | |||
== نسبت حیا و ایمان == | |||
حیا با ایمان رابطۀ مستقیم دارد. شرم در هر انسانی وجود دارد؛ ولی حیا مختص انسان مؤمن است.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=حیا زن قبل و بعد از ازدواج،وب سایت تبیان}}</ref> در واقع ایمان، اشاره به شرم [[مؤمن]] در پرهیز از اعمال ناپسند بهدلیل ترس از خدا دارد.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=نساجی «حیا چیست»،پایگاه اطلاع رسانی حوزه}}</ref> | |||
حیای زن در آموزههای دینی | |||
در آموزههای دینی، زن نقش اساسی در عفّتگرایی، استحکام و پاکدامنی خانواده دارد و بیحیایی با ارزش او ناسازگار است.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=حیا زنان قبل و بعد از ازدواج ،وب سایت تبیان}}</ref> به گفته [[جعفر صادق]]، امام ششم شیعیان [[شیعه دوازدهامامی|دوازدهامامی]]، حيا ده سهم است که یک سهم آن در مردان و نه سهم در زنان است.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=دانشنامه مستونی وزیبایی}}</ref> | |||
== منابع == | |||
[[رده:حیا]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۲۰:۲۴
حیا؛ حالت درونی و ذاتی بازدارندۀ زنان از زشتی. حیای زن، حالتی نفسانی در سرشت زن و حریم او در ارتباط با مردان است که مانع از انجامدادن کارهای ناپسند میشود و شامل حیا در پوشش، نگاه و صحبتکردن است. حیا در زنان بهدلیل ظرافت و لطافتهای بیشتر، اهمیت بیشتری دارد. امروزه با پیشرفت فناوری و گسترش روابط، حیا در بهینهسازی روابط، مهار غریزۀ جنسی، تضمین عفّت، سلامت روان و ایجاد جامعۀ مطلوب نقش دارد.
مفهومشناسی
حیا بهمعنای شرم و آزرم،[۱] عدم نگاه آلوده به نامحرم[۲] و پرهیز از کارهایی است که ملامت، مجازات و هراس به دنبال دارد. همچنین برخی معتقدند که واژۀ حیا، از حیات گرفته شده است؛ چرا که بر اساس احساس گناه و شرم، امکان تغییر در زندگی انسان وجود دارد.[۳] ماهیت حیا بهگونهای است که علاوه بر بازداری از انجامدادن زشتیها، انسان را به اعمال نیکو سوق میدهد.[۴]
نسبت حیا و ایمان
حیا با ایمان رابطۀ مستقیم دارد. شرم در هر انسانی وجود دارد؛ ولی حیا مختص انسان مؤمن است.[۵] در واقع ایمان، اشاره به شرم مؤمن در پرهیز از اعمال ناپسند بهدلیل ترس از خدا دارد.[۶]
حیای زن در آموزههای دینی در آموزههای دینی، زن نقش اساسی در عفّتگرایی، استحکام و پاکدامنی خانواده دارد و بیحیایی با ارزش او ناسازگار است.[۷] به گفته جعفر صادق، امام ششم شیعیان دوازدهامامی، حيا ده سهم است که یک سهم آن در مردان و نه سهم در زنان است.[۸]
منابع
- ↑ لغتنامه دهخدا حیا به شرم وازرم معنا شده است
- ↑ اقرب الموارد ،سعیدخوری شورتونی لبنانی،ج۱،ص۲۵۱.
- ↑ نساجی،«حیاچیست»،پایگاه اطلاع رسانی حوزه.
- ↑ پوروگلی زاده، رضا (۱۳۹۶). بررسی و تحلیل مفهوم حیا درمتون عرفانی با تاکید بر مشرف عرفانی بغداد وخراسان. ص. ۴۰.
- ↑ حیا زن قبل و بعد از ازدواج،وب سایت تبیان.
- ↑ نساجی «حیا چیست»،پایگاه اطلاع رسانی حوزه.
- ↑ حیا زنان قبل و بعد از ازدواج ،وب سایت تبیان.
- ↑ دانشنامه مستونی وزیبایی.