آیات آفاقی: تفاوت میان نسخه‌ها

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
(ارجاع دهی)
 
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
آیات آفاقی اصطلاحی است برای اشاره به برخی از آیات قرآن است. دسته بندی آیات به آیات آفاقی و در مقابل [[آیات انفسی]] است.<ref name=":0">{{یادکرد کتاب|عنوان=نور ملکوت قرآن|سال=1427|نام=محمدحسین|نام خانوادگی=حسینی طهرانی|ناشر=علامه طباطبایی|جلد=4|صفحه=4}}</ref>
آیات آفاقی اصطلاحی است برای اشاره به برخی از آیات قرآن است. دسته‌بندی آیات به آیات آفاقی و در مقابل [[آیات انفسی]] است.<ref name=":0">{{یادکرد کتاب|عنوان=نور ملکوت قرآن|سال=1427|نام=محمدحسین|نام خانوادگی=حسینی طهرانی|ناشر=علامه طباطبایی|جلد=4|صفحه=4}}</ref>


== معنای اصطلاحی و لغوی ==
== معنای اصطلاحی و لغوی ==
واژه "افق" به معنای طرف و ناحیه، و جمع آن "آفاق" است. کلمه "افق" دو بار (در آیه 7 سوره [[سوره نجم|نجم]]<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=نجم/ سوره 53، آیه 7}}</ref> و 23 سوره [[سوره تکویر|تکویر]]<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=سوره تکویر/ سوره 81، آیه23.}}</ref>) و کلمه "آفاق" یک بار در قرآن (در آیه ۵۳ سوره [[سوره فصلت|فصلت]]<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=فصلت/ سوره 41، آیه 53.}}</ref>) ذکر شده است.{{مدرک}}
واژه «افق» به معنای طرف و ناحیه، و جمع آن «آفاق» است. کلمه «افق» دو بار (در آیه ۷ سوره [[سوره نجم|نجم]]<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=نجم/ سوره 53، آیه 7}}</ref> و ۲۳ سوره [[سوره تکویر|تکویر]]<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=سوره تکویر/ سوره 81، آیه23.}}</ref>) و کلمه «آفاق» یک بار در قرآن (در آیه ۵۳ سوره [[سوره فصلت|فصلت]]<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=فصلت/ سوره 41، آیه 53.}}</ref>) ذکر شده است.{{مدرک}}<ref>{{یادکرد وب|نشانی=https://fa.wikifeqh.ir|عنوان=آیات آفاقی|وبگاه=ویکی فقه}}</ref>


مراد از آیات آفاقی، آیاتی هستند که جدایی از نفس، انسان باید پیش از پرداختن به دیگران به خود بپردازد تا خدا را بشناسد.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=نسيم رحمت تفسير قرآن كريم|تاریخ=1387|نام=اکبر|نام خانوادگی=دهقان|ناشر=حرم|جلد=1|صفحه=75|مکان=قم}}</ref> آیات آفاقی آیات مربوط به آفرینش خورشید، ماه و ستارگان با نظم حاکم بر آن‌ها، و نیز آفرینش انواع گیاهان، جانوران و کوه‌ها و دریاها و برکات آن که هر یک، آیه و نشانه‌ای بر حقانیت، [[علم]]، حکمت و عظمت و [[قدرت الهی|قدرت]] خداوند است، می شود.<ref>{{یادکرد وب|وبگاه=ویکی فقه|نشانی=https://fa.wikifeqh.ir|عنوان=آیات آفاقی}}</ref>
مراد از آیات آفاقی، آیاتی هستند که جدایی از نفس، انسان باید پیش از پرداختن به دیگران به خود بپردازد تا خدا را بشناسد.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=نسیم رحمت تفسیر قرآن کریم|تاریخ=1387|نام=اکبر|نام خانوادگی=دهقان|ناشر=حرم|جلد=1|صفحه=75|مکان=قم}}</ref> آیات آفاقی آیات مربوط به آفرینش خورشید، ماه و ستارگان با نظم حاکم بر آن‌ها، و نیز آفرینش انواع گیاهان، جانوران و کوه‌ها و دریاها و برکات آن که هر یک، آیه و نشانه‌ای بر حقانیت، [[علم]]، حکمت و عظمت و [[قدرت الهی|قدرت]] خداوند است، می‌شود.<ref>{{یادکرد وب|وبگاه=ویکی فقه|نشانی=https://fa.wikifeqh.ir|عنوان=آیات آفاقی}}</ref>


== در دیدگاه مفسران ==
== در دیدگاه مفسران ==
در تفسیر [[مجمع البیان]] از [[قتاده]] نقل شده است که منظور از آیات آفاقی، جریاناتی است که خداوند در ملت‌های پیشین به وجود آورده است.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=ترجمه تفسیر مجمع البیان|نام=حسین|نام خانوادگی=نوری همدانی|جلد=22|صفحه=87|مکان=تهران}}</ref> سرنوشت امت‌هایی که پیامبران گذشته را تکذیب کردند.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=منشور جاوید|نام=جعفر|نام خانوادگی=سبحانی|جلد=2|صفحه‌ها=165-171}}</ref>
در تفسیر [[مجمع البیان]] از [[قتاده]] نقل شده است که منظور از آیات آفاقی، جریاناتی است که خداوند در ملت‌های پیشین به وجود آورده است.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=ترجمه تفسیر مجمع البیان|نام=حسین|نام خانوادگی=نوری همدانی|جلد=22|صفحه=87|مکان=تهران}}</ref> سرنوشت امت‌هایی که پیامبران گذشته را تکذیب کردند.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=منشور جاوید|نام=جعفر|نام خانوادگی=سبحانی|جلد=2|صفحه‌ها=165-171}}</ref>


== منابع ==
== منابع ==
[[رده:اصطلاحات قرآنی]]
<references />
[[رده:موضوعات قرآن]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۱ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۰۴:۵۰

آیات آفاقی اصطلاحی است برای اشاره به برخی از آیات قرآن است. دسته‌بندی آیات به آیات آفاقی و در مقابل آیات انفسی است.[۱]

معنای اصطلاحی و لغوی

واژه «افق» به معنای طرف و ناحیه، و جمع آن «آفاق» است. کلمه «افق» دو بار (در آیه ۷ سوره نجم[۲] و ۲۳ سوره تکویر[۳]) و کلمه «آفاق» یک بار در قرآن (در آیه ۵۳ سوره فصلت[۴]) ذکر شده است.[نیازمند منبع][۵]

مراد از آیات آفاقی، آیاتی هستند که جدایی از نفس، انسان باید پیش از پرداختن به دیگران به خود بپردازد تا خدا را بشناسد.[۶] آیات آفاقی آیات مربوط به آفرینش خورشید، ماه و ستارگان با نظم حاکم بر آن‌ها، و نیز آفرینش انواع گیاهان، جانوران و کوه‌ها و دریاها و برکات آن که هر یک، آیه و نشانه‌ای بر حقانیت، علم، حکمت و عظمت و قدرت خداوند است، می‌شود.[۷]

در دیدگاه مفسران

در تفسیر مجمع البیان از قتاده نقل شده است که منظور از آیات آفاقی، جریاناتی است که خداوند در ملت‌های پیشین به وجود آورده است.[۸] سرنوشت امت‌هایی که پیامبران گذشته را تکذیب کردند.[۹]

منابع

  1. حسینی طهرانی، محمدحسین (۱۴۲۷). نور ملکوت قرآن. ج. ۴. علامه طباطبایی. ص. ۴.
  2. نجم/ سوره 53، آیه 7.
  3. سوره تکویر/ سوره 81، آیه23.
  4. فصلت/ سوره 41، آیه 53.
  5. «آیات آفاقی». ویکی فقه.
  6. دهقان، اکبر (۱۳۸۷). نسیم رحمت تفسیر قرآن کریم. ج. ۱. قم: حرم. ص. ۷۵.
  7. «آیات آفاقی». ویکی فقه.
  8. نوری همدانی، حسین. ترجمه تفسیر مجمع البیان. ج. ۲۲. تهران. ص. ۸۷.
  9. سبحانی، جعفر. منشور جاوید. ج. ۲. صص. ۱۶۵–۱۷۱.