بایسنقر: تفاوت میان نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(صفحهای تازه حاوی «بایسنقر، نوه تیمور گورکانی و فرزند شاهرخ، شاهزادهای هنردوست و شاعر بود. او در خوشنویسی مهارت داشت و دربارش محل تجمع اهل ادب و هنر بود. وی در سال ۸۳۷ هجری قمری در هرات بر اثر سکته درگذشت. == زندگی == بایسُنقُر، فرزند شاهرخ و نوه تیمور گورکانی، در...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
== زندگی == | == زندگی == | ||
بایسُنقُر، فرزند شاهرخ و نوه تیمور گورکانی، در فاصله سالهای ۸۰۲ تا ۸۳۷ هجری قمری میزیست. او پادشاهی خوشگذران بود، اما در عین حال ذوق ادبی و هنری داشت. بایسنقر خود شاعری آگاه به ادب فارسی بود و آثار فارسی را با دقت مطالعه میکرد. دربار او محل گردهمایی شاعران، مورخان، خوشنویسان و نقاشان ایرانی بود. وی در خوشنویسی مهارت داشت و به شش قلم خط مینوشت. رقم خوشنویسانه او بر طاق و پیرامون سردر مسجد گوهرشاد مشهد، که آیاتی از قرآن در آن نگاشته شده، همچنان دیده میشود. علت مرگ او سکته بود که در باغ سپید، در دارالسلطنه هرات رخ داد.<ref>{{پک|1=اختری|2=۱۳۹۰|ک=دایرهالمعارف جامع اسلامی|ف= | بایسُنقُر، فرزند شاهرخ و نوه تیمور گورکانی، در فاصله سالهای ۸۰۲ تا ۸۳۷ هجری قمری میزیست. او پادشاهی خوشگذران بود، اما در عین حال ذوق ادبی و هنری داشت. بایسنقر خود شاعری آگاه به ادب فارسی بود و آثار فارسی را با دقت مطالعه میکرد. دربار او محل گردهمایی شاعران، مورخان، خوشنویسان و نقاشان ایرانی بود. وی در خوشنویسی مهارت داشت و به شش قلم خط مینوشت. رقم خوشنویسانه او بر طاق و پیرامون سردر مسجد گوهرشاد مشهد، که آیاتی از قرآن در آن نگاشته شده، همچنان دیده میشود. علت مرگ او سکته بود که در باغ سپید، در دارالسلطنه هرات رخ داد.<ref>{{پک|1=اختری|2=۱۳۹۰|ک=دایرهالمعارف جامع اسلامی|ف=بایسنقر}}</ref> | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
=== منابع === | === منابع === | ||
* {{یادکرد دانشنامه|نام خانوادگی=اختری|نام=عباسعلی|پیوند نویسنده=|ویراستار=|مقاله= | * {{یادکرد دانشنامه|نام خانوادگی=اختری|نام=عباسعلی|پیوند نویسنده=|ویراستار=|مقاله=بایسنقر|دانشنامه=[[دایرهالمعارف جامع اسلامی]]|عنوان جلد=دایرهالمعارف جامع اسلامی|سال=۱۳۹۰|ناشر=آرایه|مکان=تهران}} | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=بله|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | {{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=بله|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | ||
نسخهٔ ۲۴ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۰۱:۳۱
بایسنقر، نوه تیمور گورکانی و فرزند شاهرخ، شاهزادهای هنردوست و شاعر بود. او در خوشنویسی مهارت داشت و دربارش محل تجمع اهل ادب و هنر بود. وی در سال ۸۳۷ هجری قمری در هرات بر اثر سکته درگذشت.
زندگی
بایسُنقُر، فرزند شاهرخ و نوه تیمور گورکانی، در فاصله سالهای ۸۰۲ تا ۸۳۷ هجری قمری میزیست. او پادشاهی خوشگذران بود، اما در عین حال ذوق ادبی و هنری داشت. بایسنقر خود شاعری آگاه به ادب فارسی بود و آثار فارسی را با دقت مطالعه میکرد. دربار او محل گردهمایی شاعران، مورخان، خوشنویسان و نقاشان ایرانی بود. وی در خوشنویسی مهارت داشت و به شش قلم خط مینوشت. رقم خوشنویسانه او بر طاق و پیرامون سردر مسجد گوهرشاد مشهد، که آیاتی از قرآن در آن نگاشته شده، همچنان دیده میشود. علت مرگ او سکته بود که در باغ سپید، در دارالسلطنه هرات رخ داد.[۱]
پانویس
ارجاعات
منابع
- اختری، عباسعلی (۱۳۹۰). «بایسنقر». دایرهالمعارف جامع اسلامی. تهران: آرایه.
| خطها |
|  | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| خوشنویسان | ||||||
| جستارهای وابسته | ||||||