قیامت: تفاوت میان نسخه‌ها

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۳۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
[[پرونده:1757478810363.jpg|بندانگشتی|رستاخیز ]]
[[پرونده:1757478810363.jpg|بندانگشتی]]
بسم الله الرحمن الرحیم
باور به روز '''رستاخیز''' یا '''قیامت''' از بنیادی‌ترین آموزه‌های [[ادیان]] ابراهیمی، به‌ویژه اسلام است. این آموزه نه تنها جایگاهی کلامی و اعتقادی دارد، بلکه در شکل‌دهی به اخلاق فردی و اجتماعی [[مسلمانان]] نیز نقش تعیین‌کننده‌ای ایفا می‌کند. کتاب The Islamic Understanding of Death and Resurrection اثر جین آی. [[اسمیت]]، استاد [[دانشگاه هارتفورد]] و منتشرشده توسط انتشارات [[دانشگاه آکسفورد]]، یکی از منابع معتبر [[معاصر]] در این حوزه به‌شمار می‌رود. این اثر با بررسی متون قرآنی، [[روایات]] و آثار کلامی [[اهل سنت]]، به تحلیل مفهوم [[مرگ]]، [[برزخ]] و قیامت می‌پردازد.


== سیر رستاخیز در منابع دینی ==
=== مرگ و آغاز حیات اخروی ===
در [[سنت اسلامی]]، مرگ به عنوان پایان زندگی زیستی تعریف نمی‌شود، بلکه آغازی برای مرحله‌ای نو از وجود انسان است. اسمیت با استناد به آیات [[قرآن]] («کل نفس ذائقة الموت»، [[آل عمران]]: ۱۸۵) نشان می‌دهد که مرگ مرحله‌ای انتقالی است که [[روح]] انسان را به جهانی دیگر وارد می‌کند. این نگاه، معنای مرگ را از «پایان قطعی» به «مرحله گذار» تغییر داده و به [[زندگی]] دنیوی غایت و معنای تازه‌ای بخشیده است.<ref>{{یادکرد کتاب |نام خانوادگی۱=Smith |نام۱=Smith |عنوان=Jane I. Smith, The Islamic Understanding of Death and Resurrection |تاریخ=2002 |ناشر=Oxford University Press, 2002 |صفحه=23}}</ref>


=== برزخ و حسابرسی موقت ===
یکی از بخش‌های مهم کتاب، تحلیل جایگاه برزخ است. بر اساس [[روایات]] نبوی و منابع کلامی، برزخ مرحله‌ای میان [[مرگ]] و قیامت است که در آن روح با نتایج اعمال خود روبه‌رو می‌شود. پرسش‌های نکیر و [[منکر]]، آرامش یا فشار [[قبر]] و پاداش یا عذاب موقت، نمونه‌هایی از باورهای رایج در این زمینه‌اند این آموزه، مسئولیت اخلاقی فرد را تقویت کرده و بر ضرورت رعایت ارزش‌های دینی در زندگی روزمره تأکید دارد.<ref>{{یادکرد کتاب |نام خانوادگی۱=Smith |نام۱=Smith |عنوان=Jane I. Smith, The Islamic Understanding of Death and Resurrection |تاریخ=2002 |ناشر=Oxford University Press, 2002 |صفحه=45}}</ref>


=== قیامت کبری و عدالت نهایی ===
از دیدگاه قرآن و سنت اسلامی، قیامت کبری نقطه اوج تاریخ بشر است. در این روز، همه انسان‌ها محشور شده و در برابر خداوند برای حسابرسی نهایی حاضر می‌شوند. اسمیت بیان می‌کند که مفاهیمی چون میزان، صراط و نامه اعمال در الهیات اهل سنت به تفصیل شرح داده شده‌اند. هدف نهایی این واقعه، تحقق [[عدالت]] مطلق و آشکار شدن حقیقت کردارهاست. به این ترتیب، باور به قیامت نه تنها جنبه فردی دارد بلکه کارکردی اجتماعی نیز ایفا می‌کند، زیرا بر عدالت تاریخی و پاسخگویی جهانی تأکید می‌گذارد.<ref>{{یادکرد کتاب |نام خانوادگی۱=Smith |نام۱=Smith |عنوان=Jane I. Smith, The Islamic Understanding of Death and Resurrection |تاریخ=2002 |ناشر=Oxford University Press, 2002 |صفحه=92}}</ref>


=== ابعاد فرهنگی و اخلاقی باور به رستاخیز ===
یکی از نکات برجسته در تحلیل اسمیت، توجه به تأثیر گسترده این باور در فرهنگ اسلامی است. اعتقاد به قیامت موجب ایجاد انگیزه اخلاقی برای [[درستکاری]]، پرهیز از [[گناه]] و تلاش برای رضایت خداوند می‌شود. افزون بر این، بازتاب آموزه رستاخیز در [[ادبیات]] عرفانی، هنر اسلامی و ساختار حقوقی جوامع مسلمان نشان می‌دهد که این مفهوم صرفاً یک عقیده دینی نبوده، بلکه چارچوبی معنابخش برای حیات و تاریخ بشری به‌شمار می‌رود.<ref>{{یادکرد کتاب |نام خانوادگی۱=Smith |نام۱=Smith |عنوان=Jane I. Smith, The Islamic Understanding of Death and Resurrection |تاریخ=2002 |ناشر=Oxford University Press, 2002 |صفحه=130}}</ref>


== منابع ==
{{پانویس}}
{{روز رستاخیز}}


مقاله روز[[رستاخیز ]]رستاخیز بررسی مفهوم روز رستاخیز روز رستاخیز، که در متون مذهبی با عناوین دیگری همچون روز قیامت یا روز داوری نیز شناخته می‌شود یکی از بنیادین‌ترین آموزه‌های ادیان توحیدی به‌ویژه ادیان ابراهیمی شامل اسلام، [[مسیحیت]] و[[یهودیت]] است. این مفهوم به روزی در آینده اشاره دارد که در آن همه انسان‌ها از بدو خلقت تا پایان جهان، مجدداً زنده شده و در محضر الهی برای حسابرسی اعمال خود حاضر می‌شوند. هدف اصلی این واقعه، اجرای عدالت مطلق است؛؛ به طوری که هر فرد، پاداش یا مجازات متناسب با کردار خود در طول حیات دنیوی را دریافت خواهد کرد. از دیدگاه الهیات، باور به این روز، به انسان‌ها انگیزه‌ای قوی برای رفتار اخلاقی، پرهیز از گناه و تلاش برای کسب رضایت پروردگار می‌دهدتأثیرات فرهنگی و اجتماعی باور به رستاخیز باور به روز رستاخیز، فراتر از یک آموزه صرفاً دینی، تأثیرات عمیقی بر فرهنگ، هنر و ادبیات جوامع مختلف گذاشته است. در ادبیات فارسی، شاعران بزرگی چون مولانا و حافظ بارها به توصیف این روز و مفاهیم مرتبط با آن پرداخته‌اند.برای مثال، مولانا در اشعار خود به زیبایی به حساب و کتاب اعمال و بازگشت به اصل خویش اشاره می‌کند. این مفهوم همچنین در هنرهای تجسمی، به ویژه در نقاشی‌های مربوط به قیامت در سنت مسیحی، با تصاویر نمادین و پُرابهت نمایان شده است. از منظر اجتماعی، اعتقاد به یک نظام پاسخگویی نهایی، به ایجاد چارچوب‌های اخلاقی و قوانین رفتاری در جوامع کمک کرده و به عنوان عاملی بازدارنده در برابر بی‌عدالتی‌ها و ظلم‌ها عمل می‌کند. به طور خلاصه، روز رستاخیز نه تنها پایان یک دوره، بلکه سرآغاز زندگی جاودانه در عالمی دیگر است.منابع اصلی و کتب مقدس
[[رده:آخرت‌شناسی]]
 
[[رده:اصطلاحات دینی]]
* [[قرآن]]کریم: آیات متعددی در قرآن به صورت مستقیم به روز رستاخیز (یوم القیامه) اشاره دارند. به عنوان مثال، سوره الزلزال (آیه ۱-۸) به طور واضح به زلزله بزرگ و حسابرسی اعمال اشاره می‌کند. همچنین سوره یس (آیه ۷۷-۸۳) و سوره ق (آیه ۱-۳۰) نیز به تفصیل به این موضوع پرداخته‌اند
[[رده:اصطلاحات کلامی]]
 
[[رده:افسانک‌ها]]
* [[انجیل]]: در بخش مکاشفه یوحنا (فصل ۲۰) به "داوری بزرگ" و قیام مردگان اشاره شده است. این بخش یکی از منابع کلیدی در الهیات مسیحی در مورد پایان جهان و روز رستاخیز محسوب می‌شود
[[رده:باورها، سنت‌ها و جنبش‌های دینی]]
 
[[رده:پس از مرگ]]
* [[تورات]]: اگرچه به وضوح قرآن و انجیل به این مفهوم نپرداخته، اما در بخش‌هایی از کتب انبیای یهود، مانند کتاب دانیال (فصل ۱۲، آیه ۲)، به "قیام مردگان" اشاره شده است. 
[[رده:رستاخیز]]
 
[[رده:فراهنجار]]
* [[تفسیر المیزان]]
[[رده:موضوع‌های علمی-تخیلی]]
* کتاب رستاخیز و قیامت در[[ادیان ابراهیمی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۷ سپتامبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۲:۰۱

باور به روز رستاخیز یا قیامت از بنیادی‌ترین آموزه‌های ادیان ابراهیمی، به‌ویژه اسلام است. این آموزه نه تنها جایگاهی کلامی و اعتقادی دارد، بلکه در شکل‌دهی به اخلاق فردی و اجتماعی مسلمانان نیز نقش تعیین‌کننده‌ای ایفا می‌کند. کتاب The Islamic Understanding of Death and Resurrection اثر جین آی. اسمیت، استاد دانشگاه هارتفورد و منتشرشده توسط انتشارات دانشگاه آکسفورد، یکی از منابع معتبر معاصر در این حوزه به‌شمار می‌رود. این اثر با بررسی متون قرآنی، روایات و آثار کلامی اهل سنت، به تحلیل مفهوم مرگ، برزخ و قیامت می‌پردازد.

سیر رستاخیز در منابع دینی

مرگ و آغاز حیات اخروی

در سنت اسلامی، مرگ به عنوان پایان زندگی زیستی تعریف نمی‌شود، بلکه آغازی برای مرحله‌ای نو از وجود انسان است. اسمیت با استناد به آیات قرآن («کل نفس ذائقة الموت»، آل عمران: ۱۸۵) نشان می‌دهد که مرگ مرحله‌ای انتقالی است که روح انسان را به جهانی دیگر وارد می‌کند. این نگاه، معنای مرگ را از «پایان قطعی» به «مرحله گذار» تغییر داده و به زندگی دنیوی غایت و معنای تازه‌ای بخشیده است.[۱]

برزخ و حسابرسی موقت

یکی از بخش‌های مهم کتاب، تحلیل جایگاه برزخ است. بر اساس روایات نبوی و منابع کلامی، برزخ مرحله‌ای میان مرگ و قیامت است که در آن روح با نتایج اعمال خود روبه‌رو می‌شود. پرسش‌های نکیر و منکر، آرامش یا فشار قبر و پاداش یا عذاب موقت، نمونه‌هایی از باورهای رایج در این زمینه‌اند این آموزه، مسئولیت اخلاقی فرد را تقویت کرده و بر ضرورت رعایت ارزش‌های دینی در زندگی روزمره تأکید دارد.[۲]

قیامت کبری و عدالت نهایی

از دیدگاه قرآن و سنت اسلامی، قیامت کبری نقطه اوج تاریخ بشر است. در این روز، همه انسان‌ها محشور شده و در برابر خداوند برای حسابرسی نهایی حاضر می‌شوند. اسمیت بیان می‌کند که مفاهیمی چون میزان، صراط و نامه اعمال در الهیات اهل سنت به تفصیل شرح داده شده‌اند. هدف نهایی این واقعه، تحقق عدالت مطلق و آشکار شدن حقیقت کردارهاست. به این ترتیب، باور به قیامت نه تنها جنبه فردی دارد بلکه کارکردی اجتماعی نیز ایفا می‌کند، زیرا بر عدالت تاریخی و پاسخگویی جهانی تأکید می‌گذارد.[۳]

ابعاد فرهنگی و اخلاقی باور به رستاخیز

یکی از نکات برجسته در تحلیل اسمیت، توجه به تأثیر گسترده این باور در فرهنگ اسلامی است. اعتقاد به قیامت موجب ایجاد انگیزه اخلاقی برای درستکاری، پرهیز از گناه و تلاش برای رضایت خداوند می‌شود. افزون بر این، بازتاب آموزه رستاخیز در ادبیات عرفانی، هنر اسلامی و ساختار حقوقی جوامع مسلمان نشان می‌دهد که این مفهوم صرفاً یک عقیده دینی نبوده، بلکه چارچوبی معنابخش برای حیات و تاریخ بشری به‌شمار می‌رود.[۴]

منابع

  1. Smith، Smith (۲۰۰۲). Jane I. Smith, The Islamic Understanding of Death and Resurrection. Oxford University Press, 2002. ص. ۲۳.
  2. Smith، Smith (۲۰۰۲). Jane I. Smith, The Islamic Understanding of Death and Resurrection. Oxford University Press, 2002. ص. ۴۵.
  3. Smith، Smith (۲۰۰۲). Jane I. Smith, The Islamic Understanding of Death and Resurrection. Oxford University Press, 2002. ص. ۹۲.
  4. Smith، Smith (۲۰۰۲). Jane I. Smith, The Islamic Understanding of Death and Resurrection. Oxford University Press, 2002. ص. ۱۳۰.