غزوه خیبر: تفاوت میان نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز (Shahroudi صفحهٔ کاربر:ZahraBadpa/صفحه تمرین را بدون برجایگذاشتن تغییرمسیر به غزوه خیبر منتقل کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{منابع دست اول}} | |||
در سال هفتم هجری قمری، بعد از پیمان [[صلح حدیبیه]]، پیامبر اسلام تصمیم گرفت برای رفع خطرات و تحریکاتی که از سوی یهودیان خیبر و قبایل متحدشان علیه [[مسلمان|مسلمانان]] صورت میگرفت، وارد منطقه خیبر شود<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=ابن هشام، السیرة النبویة، ج۲، ص۳۲۶}}</ref>و تأکید شد این نبرد در محرّم تا صفر همان سال آغاز و به فتح کامل خیبر منتهی گردید.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=ابن عبدالبر، الاستیعاب، ج۲، ص۴۷۵}}</ref> | |||
== موقعیت جغرافیایی خیبر == | == موقعیت جغرافیایی خیبر == | ||
خیبر در حدود ۱۶۵ کیلومتر شمال مدینه واقع بوده و شامل قلعهها، مزارع و نخلستانهای سرسبز در منطقهای کوهستانی است. آب و خاک مناسبی داشته و محصول اصلی آن خرما بود <ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=ابن عبدالبر، الاستیعاب، ج۲، ص۴۷۵}}</ref> منطقه به دلیل دارابودن قلعههای متعدد، به «قلعهگان» معروف گشت <ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=طبری، تاریخ الأمم و الملوک، ج۲، ص۳۶۹}}</ref> | خیبر در حدود ۱۶۵ کیلومتر شمال مدینه واقع بوده و شامل قلعهها، مزارع و نخلستانهای سرسبز در منطقهای کوهستانی است. آب و خاک مناسبی داشته و محصول اصلی آن خرما بود<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=ابن عبدالبر، الاستیعاب، ج۲، ص۴۷۵}}</ref> منطقه به دلیل دارابودن قلعههای متعدد، به «قلعهگان» معروف گشت<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=طبری، تاریخ الأمم و الملوک، ج۲، ص۳۶۹}}</ref> | ||
== علت وقوع نبرد == | == علت وقوع نبرد == | ||
یهودیان خیبر مأمن یهودیان [[بنینضیر]] بودند که پس از اخراج از [[مدینه]] به آنجا پناه برده و با تحرک علیه مسلمانان، قبایل عرب را تحریک میکردند <ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=ابن هشام، السیرة النبویة، ج۲، ص۳۲۶}}</ref> پس از آنکه برخی قبیلههای عرب نیز تحت تأثیر آنها قرار گرفتند، پیامبر اسلام تصمیم به پاکسازی این منطقه خطرناک گرفت <ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=کلینی، الکافی، ج۵، ص۲۸}}</ref> | یهودیان خیبر مأمن یهودیان [[بنینضیر]] بودند که پس از اخراج از [[مدینه]] به آنجا پناه برده و با تحرک علیه مسلمانان، قبایل عرب را تحریک میکردند<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=ابن هشام، السیرة النبویة، ج۲، ص۳۲۶}}</ref> پس از آنکه برخی قبیلههای عرب نیز تحت تأثیر آنها قرار گرفتند، پیامبر اسلام تصمیم به پاکسازی این منطقه خطرناک گرفت<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=کلینی، الکافی، ج۵، ص۲۸}}</ref> | ||
== جریان نبرد == | == جریان نبرد == | ||
سپاه مسلمانان با هدایت پیامبر به سوی قلعههای خیبر پیش رفتند. ابتدا پرچم به ابوبکر داده شد اما بازگشت، سپس به عمر سپرده شد و او نیز ناتوانی در فتح را نشان داد. «پرچم» در نهایت به علی سپرده شد و ایشان با رشادتی بینظیر موفق به فتح قلعه قموص و سایر حصون شدند <ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=ابن هشام، السیرة النبویة، ج۲، ص۳۲۶.طبری، تاریخ الأمم و الملوک، ج۲، ص۳۶۹}}</ref> | سپاه مسلمانان با هدایت پیامبر به سوی قلعههای خیبر پیش رفتند. ابتدا پرچم به ابوبکر داده شد اما بازگشت، سپس به عمر سپرده شد و او نیز ناتوانی در فتح را نشان داد. «پرچم» در نهایت به علی سپرده شد و ایشان با رشادتی بینظیر موفق به فتح قلعه قموص و سایر حصون شدند<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=ابن هشام، السیرة النبویة، ج۲، ص۳۲۶. طبری، تاریخ الأمم و الملوک، ج۲، ص۳۶۹}}</ref> | ||
در یکی از معروفترین نبردها، مرحب، پهلوان یهودان خیبر، با ضربتی از ذوالفقار علی کشته شد که سبب سرنگونی روحیه مدافعان گردید <ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=طبری، تاریخ الأمم و الملوک، ج۲، ص۳۶۹.ابن هشام، السیرة النبویة، ج۲، ص۳۲۶}}</ref> | در یکی از معروفترین نبردها، مرحب، پهلوان یهودان خیبر، با ضربتی از ذوالفقار علی کشته شد که سبب سرنگونی روحیه مدافعان گردید<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=طبری، تاریخ الأمم و الملوک، ج۲، ص۳۶۹. ابن هشام، السیرة النبویة، ج۲، ص۳۲۶}}</ref> | ||
== نتایج نبرد == | == نتایج نبرد == | ||
مسلمانان موفق به فتح همه قلعهها شدند و منابع اقتصادی مهم خیبر را در کنترل گرفتند <ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=طبری، تاریخ الأمم و الملوک، ج۲، ص۳۶۹}}</ref> | مسلمانان موفق به فتح همه قلعهها شدند و منابع اقتصادی مهم خیبر را در کنترل گرفتند<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=طبری، تاریخ الأمم و الملوک، ج۲، ص۳۶۹}}</ref> | ||
یهودیان به جای اخراج کامل، با موافقت پیامبر اجازه یافتند در منطقه بمانند و کشاورزی کنند، به شرط پرداخت نصف محصولاتشان به مسلمانان <ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=ابن هشام، السیرة النبویة، ج۲، ص۳۲۶.طبری، تاریخ الأمم و الملوک، ج۲، ص۳۶۹}}</ref> | یهودیان به جای اخراج کامل، با موافقت پیامبر اجازه یافتند در منطقه بمانند و کشاورزی کنند، به شرط پرداخت نصف محصولاتشان به مسلمانان<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=ابن هشام، السیرة النبویة، ج۲، ص۳۲۶. طبری، تاریخ الأمم و الملوک، ج۲، ص۳۶۹}}</ref> | ||
تا زمان خلافت عمر بن خطاب، یهودیان در آن منطقه باقی بودند ولی بعدها به اجبار اخراج شدند <ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=طبری، تاریخ الأمم و الملوک، ج۲، ص۳۶۹}}</ref> | تا زمان خلافت عمر بن خطاب، یهودیان در آن منطقه باقی بودند ولی بعدها به اجبار اخراج شدند<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=طبری، تاریخ الأمم و الملوک، ج۲، ص۳۶۹}}</ref> | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
[[رده:غزوه خیبر| ]] | |||
[[رده:غزوههای محمد]] | |||
[[رده:نبردهای علی بن ابیطالب]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۹ سپتامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۰:۱۹
 | این مقاله بهطور گسترده بر ارجاع به منابع اولیه متکی است. |
در سال هفتم هجری قمری، بعد از پیمان صلح حدیبیه، پیامبر اسلام تصمیم گرفت برای رفع خطرات و تحریکاتی که از سوی یهودیان خیبر و قبایل متحدشان علیه مسلمانان صورت میگرفت، وارد منطقه خیبر شود[۱]و تأکید شد این نبرد در محرّم تا صفر همان سال آغاز و به فتح کامل خیبر منتهی گردید.[۲]
موقعیت جغرافیایی خیبر
خیبر در حدود ۱۶۵ کیلومتر شمال مدینه واقع بوده و شامل قلعهها، مزارع و نخلستانهای سرسبز در منطقهای کوهستانی است. آب و خاک مناسبی داشته و محصول اصلی آن خرما بود[۳] منطقه به دلیل دارابودن قلعههای متعدد، به «قلعهگان» معروف گشت[۴]
علت وقوع نبرد
یهودیان خیبر مأمن یهودیان بنینضیر بودند که پس از اخراج از مدینه به آنجا پناه برده و با تحرک علیه مسلمانان، قبایل عرب را تحریک میکردند[۵] پس از آنکه برخی قبیلههای عرب نیز تحت تأثیر آنها قرار گرفتند، پیامبر اسلام تصمیم به پاکسازی این منطقه خطرناک گرفت[۶]
جریان نبرد
سپاه مسلمانان با هدایت پیامبر به سوی قلعههای خیبر پیش رفتند. ابتدا پرچم به ابوبکر داده شد اما بازگشت، سپس به عمر سپرده شد و او نیز ناتوانی در فتح را نشان داد. «پرچم» در نهایت به علی سپرده شد و ایشان با رشادتی بینظیر موفق به فتح قلعه قموص و سایر حصون شدند[۷]
در یکی از معروفترین نبردها، مرحب، پهلوان یهودان خیبر، با ضربتی از ذوالفقار علی کشته شد که سبب سرنگونی روحیه مدافعان گردید[۸]
نتایج نبرد
مسلمانان موفق به فتح همه قلعهها شدند و منابع اقتصادی مهم خیبر را در کنترل گرفتند[۹] یهودیان به جای اخراج کامل، با موافقت پیامبر اجازه یافتند در منطقه بمانند و کشاورزی کنند، به شرط پرداخت نصف محصولاتشان به مسلمانان[۱۰]
تا زمان خلافت عمر بن خطاب، یهودیان در آن منطقه باقی بودند ولی بعدها به اجبار اخراج شدند[۱۱]
پانویس
- ↑ ابن هشام، السیرة النبویة، ج۲، ص۳۲۶.
- ↑ ابن عبدالبر، الاستیعاب، ج۲، ص۴۷۵.
- ↑ ابن عبدالبر، الاستیعاب، ج۲، ص۴۷۵.
- ↑ طبری، تاریخ الأمم و الملوک، ج۲، ص۳۶۹.
- ↑ ابن هشام، السیرة النبویة، ج۲، ص۳۲۶.
- ↑ کلینی، الکافی، ج۵، ص۲۸.
- ↑ ابن هشام، السیرة النبویة، ج۲، ص۳۲۶. طبری، تاریخ الأمم و الملوک، ج۲، ص۳۶۹.
- ↑ طبری، تاریخ الأمم و الملوک، ج۲، ص۳۶۹. ابن هشام، السیرة النبویة، ج۲، ص۳۲۶.
- ↑ طبری، تاریخ الأمم و الملوک، ج۲، ص۳۶۹.
- ↑ ابن هشام، السیرة النبویة، ج۲، ص۳۲۶. طبری، تاریخ الأمم و الملوک، ج۲، ص۳۶۹.
- ↑ طبری، تاریخ الأمم و الملوک، ج۲، ص۳۶۹.