اجازه روایت

اجازه روایت، (به عربی: اذن الروایة) اصطلاحی در علم حدیث است که توسط استادان به شاگردان داده می‌شد تا بتوانند روایت را نقل کنند. این اجازه به شخص مورد اعتماد از حیث راستگویی و دقت نظر، داده می‌شد تا دیگران به این اوصاف او آگاه شوند. این رسم، در میان شیعه و سنی، از گذشته مرسوم بوده است و هدف از آن، جلوگیری بیشتر از جعل و تحریف بوده است.

پانویس

منابع

• اختری، عباسعلی (۱۳۹۰). «اجازه». دایره‌المعارف جامع اسلامی. تهران: آرایه.