بدون جعبه اطلاعات
بدون تصویر

ابرهه بن حارث: تفاوت میان نسخه‌ها

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ابرابزار)
 
 
خط ۲: خط ۲:


== نام و نسب ==
== نام و نسب ==
ابرَهَه بن حارث رائش بن شَدّاد بن مَلْطاط بن عمرو ذُوآبِین حِمْیَری، با لقب «ذوالمنار» شهرت داشت. ابرهه که به زبان حبشی، سپیدچهره توصیف شده، بنا بر روایتی از سوی پدرش به نام [[ابراهیم]] نام‌گذاری شده و «ابرهه» صورت دیگری از آن نام است.<ref>{{پک|اختری|۱۳۹۰|ک=دایره‌المعارف جامع اسلامی|ف=ابرهه بن حارث}}</ref>
ابرَهَه بن حارث رائش بن شَدّاد بن مَلْطاط بن عمرو ذُوآبِین حِمْیَری، با لقب «ذوالمنار» شهرت داشت. ابرهه که به زبان حبشی، سپیدچهره توصیف شده، بنا بر روایتی از سوی پدرش به نام [[ابراهیم]] نام‌گذاری شده و «ابرهه» صورت دیگری از آن نام است.<ref>{{پک|اختری|۱۳۹۰|ک=دایرةالمعارف جامع اسلامی|ف=ابرهه بن حارث}}</ref>


دربارهٔ لقب «ذوالمنار» گفته‌اند که او در مسیرهای مختلف، نشانه‌هایی به شکل [[مناره]] نصب می‌کرد تا رهگذران بتوانند راه خود را پیدا کنند.<ref>{{پک|اختری|۱۳۹۰|ک=دایره‌المعارف جامع اسلامی|ف=ابرهه بن حارث}}</ref>
دربارهٔ لقب «ذوالمنار» گفته‌اند که او در مسیرهای مختلف، نشانه‌هایی به شکل [[مناره]] نصب می‌کرد تا رهگذران بتوانند راه خود را پیدا کنند.<ref>{{پک|اختری|۱۳۹۰|ک=دایرةالمعارف جامع اسلامی|ف=ابرهه بن حارث}}</ref>


== زندگی ==
== زندگی ==
ابرهه ذوالمنار، از فرمانروایان [[یمن]] و دومین تن از شاهان تُبّع به‌شمار می‌رود. او در برخی جنگ‌هایی که پدرش، نخستین تبّع، با نواحی [[عراق]] داشت، مشارکت داشت. پس از درگذشت پدر، بر تخت پادشاهی یمن نشست. او همچون فرمانروایان پیشین خاندانش به لشکرکشی‌هایی دست زد و در این جنگ‌ها به پیروزی‌هایی رسید. سرانجام در [[غمدان]] درگذشت.<ref>{{پک|1=اختری|2=۱۳۹۰|ک=دایره‌المعارف جامع اسلامی|ف=ابرهه بن حارث}}</ref>
ابرهه ذوالمنار، از فرمانروایان [[یمن]] و دومین تن از شاهان تُبّع به‌شمار می‌رود. او در برخی جنگ‌هایی که پدرش، نخستین تبّع، با نواحی [[عراق]] داشت، مشارکت داشت. پس از درگذشت پدر، بر تخت پادشاهی یمن نشست. او همچون فرمانروایان پیشین خاندانش به لشکرکشی‌هایی دست زد و در این جنگ‌ها به پیروزی‌هایی رسید. سرانجام در [[غمدان]] درگذشت.<ref>{{پک|1=اختری|2=۱۳۹۰|ک=دایرةالمعارف جامع اسلامی|ف=ابرهه بن حارث}}</ref>


== پانویس ==
== پانویس ==
خط ۱۴: خط ۱۴:


=== منابع ===
=== منابع ===
* {{یادکرد دانشنامه|نام خانوادگی=اختری|نام=عباسعلی|پیوند نویسنده=|ویراستار=|مقاله=ابرهه بن حارث|دانشنامه=[[دایره‌المعارف جامع اسلامی]]|عنوان جلد=دایره‌المعارف جامع اسلامی|سال=۱۳۹۰|ناشر=آرایه|مکان=تهران}}
* {{یادکرد دانشنامه|نام خانوادگی=اختری|نام=عباسعلی|پیوند نویسنده=|ویراستار=|مقاله=ابرهه بن حارث|دانشنامه=[[دایرةالمعارف جامع اسلامی]]|عنوان جلد=دایرةالمعارف جامع اسلامی|سال=۱۳۹۰|ناشر=آرایه|مکان=تهران}}


{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=بله|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}}
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=بله|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}}
[[رده:اهالی یمن]]
[[رده:حاکمان یمن]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۱ آوریل ۲۰۲۵، ساعت ۰۱:۵۴

ابرَهَه ذوالمنار، با نام اصلی ابرهه بن حارث یا ابراهیم بن حارث، از شاهان تبّع در یمن، پس از پدرش به پادشاهی رسید. او در جنگ‌هایی با عراق حضور داشت و در دوران فرمانروایی‌اش پیروزی‌هایی به دست آورد. نصب مناره‌هایی در راه‌ها برای هدایت مسافران، علت لقب «ذوالمنار» دانسته شده است.

نام و نسب

ابرَهَه بن حارث رائش بن شَدّاد بن مَلْطاط بن عمرو ذُوآبِین حِمْیَری، با لقب «ذوالمنار» شهرت داشت. ابرهه که به زبان حبشی، سپیدچهره توصیف شده، بنا بر روایتی از سوی پدرش به نام ابراهیم نام‌گذاری شده و «ابرهه» صورت دیگری از آن نام است.[۱]

دربارهٔ لقب «ذوالمنار» گفته‌اند که او در مسیرهای مختلف، نشانه‌هایی به شکل مناره نصب می‌کرد تا رهگذران بتوانند راه خود را پیدا کنند.[۲]

زندگی

ابرهه ذوالمنار، از فرمانروایان یمن و دومین تن از شاهان تُبّع به‌شمار می‌رود. او در برخی جنگ‌هایی که پدرش، نخستین تبّع، با نواحی عراق داشت، مشارکت داشت. پس از درگذشت پدر، بر تخت پادشاهی یمن نشست. او همچون فرمانروایان پیشین خاندانش به لشکرکشی‌هایی دست زد و در این جنگ‌ها به پیروزی‌هایی رسید. سرانجام در غمدان درگذشت.[۳]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • اختری، عباسعلی (۱۳۹۰). «ابرهه بن حارث». دایرةالمعارف جامع اسلامی. تهران: آرایه.