تفسیر تسنیم: تفاوت میان نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(تصحیح مطالب) |
جز (Shahroudi صفحهٔ کاربر:Setareh/صفحه تمرین را بدون برجایگذاشتن تغییرمسیر به تفسیر تسنیم منتقل کرد) |
||
| (۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''تفسیر تسنیم'''، یکی از آثار تفسیری شیعه به زبان [[فارسی]] است که توسط [[عبدالله جوادی آملی]] نگاشته شده است. نام این تفسیر، یعنی تسنیم، برگرفته از [[آیه ۲۷ سوره مطففین]] در [[قرآن]] است که به نام چشمهای در [[بهشت]] اشاره دارد. | |||
یکی از آثار تفسیری شیعه به زبان فارسی است که توسط [[عبدالله جوادی آملی]] نگاشته شده است | |||
== | == مؤلف == | ||
عبدالله جوادی | عبدالله جوادی آملی در سال ۱۳۱۲ شمسی در شهر آمل متولد شد. وی [[فلسفه]]، [[فقه]]، [[اصول فقه|اصول]]، [[عرفان]]، [[تفسیر قرآن|تفسیر]] و [[ادبیات عرب]] را در سطوح عالی [[حوزه علمیه]] فرا گرفت و از اساتیدی همچون [[سید حسین بروجردی|بروجردی]]، [[سید محمدرضا گلپایگانی|گلپایگانی]]، [[محمد تقی آملی]]، [[علامه طباطبایی]] و [[سید روحالله خمینی|روحالله خمینی]] بهره برد.<ref>{{یادکرد وب|نشانی=https;//esra.ir|عنوان=معرفی اجمالی شخصیت و آثار|تاریخ بازبینی=1404/5/12|وبگاه=بنیاد بینالمللی علوم وحیانی اسراء}}</ref> | ||
== روش تفسیری == | == روش تفسیری == | ||
به عقیده شیعه این تفسیر از روش جامع بهره میبرد؛ یعنی همزمان از روشهای: تفسیر قرآن به قرآن، تفسیر روایی، عقلی و فلسفی و همچنین ادبی و لغوی استفاده میشود.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=تفسیر تسنیم|نام=عبدالله|نام خانوادگی=جوادی آملی|ناشر=موسسه اسراء|جلدها=اول}}</ref> | |||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس|۲}} | |||
[[رده:آثار عبدالله جوادی آملی]] | |||
[[رده:آثار جوادی آملی]] | [[رده:کتابهای تفسیری شیعه دوازدهامامی]] | ||
[[رده: | [[رده:کتابهای فارسی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۲ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۱۰:۱۸
تفسیر تسنیم، یکی از آثار تفسیری شیعه به زبان فارسی است که توسط عبدالله جوادی آملی نگاشته شده است. نام این تفسیر، یعنی تسنیم، برگرفته از آیه ۲۷ سوره مطففین در قرآن است که به نام چشمهای در بهشت اشاره دارد.
مؤلف
عبدالله جوادی آملی در سال ۱۳۱۲ شمسی در شهر آمل متولد شد. وی فلسفه، فقه، اصول، عرفان، تفسیر و ادبیات عرب را در سطوح عالی حوزه علمیه فرا گرفت و از اساتیدی همچون بروجردی، گلپایگانی، محمد تقی آملی، علامه طباطبایی و روحالله خمینی بهره برد.[۱]
روش تفسیری
به عقیده شیعه این تفسیر از روش جامع بهره میبرد؛ یعنی همزمان از روشهای: تفسیر قرآن به قرآن، تفسیر روایی، عقلی و فلسفی و همچنین ادبی و لغوی استفاده میشود.[۲]