حدیث وزارت: تفاوت میان نسخهها
(تغییرمسیر به حدیث وزارت حذف شد) برچسبها: تغییرمسیر حذف شد خنثیسازی |
(ابرابزار) |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[روایت]] مشهور به | [[روایت]] مشهور به '''حدیث وزارت''' را [[راویان]] زیادی نقل کردهاند که در بین نقلهای زیادی که وجود دارد تفاوتهای جزئی به چشم میخورد. اما آن چیزی که در بین همه نقلها وجود دارد، مضمون زیر است. | ||
بعد از نازل شدن آیه ۲۱۴ | == متن روایت == | ||
بر اساس گزارشهای اسلامی، بعد از نازل شدن [[آیه ۲۱۴ سوره شعراء]] با مضمون «[[آیه انذار|خویشاوندان نزدیکت را انذار کن]]» [[پیامبر اسلام]] فرزندهای [[عبدالمطلب]] را که حدود چهل نفر بودند و در میان آنها عموهای محمد نیز بودند، به مهمانی دعوت کردند و بعد از آنکه آنها از چیزهایی که آماده شده بود، خوردند و آشامیدند، پیامبر اسلام به آنها گفتند: «ای فرزندان [[عبدالمطلب]]، [[سوگند]] به خدا که من در میان اعراب جوانی را نمیشناسم که برای گروهش برتر از آنچه من آوردهام برای شما، آورده باشد. قطعاً من خیر [[دنیا]] و [[آخرت]] را برای شما آوردهام و قطعاً خدا به من دستور داده است که شما را به سوی خودش دعوت کنم.» بعد از آن گفته شد که «چند نفر از شما من را در این امر یاری میکند تا آنکه برادر من و وصی من و خلیفه من در بین شما باشد؟» آن هنگام [[علی بن ابیطالب]] که در آن وقت در سن نوجوانی بود، اعلام آمادگی کرد. محمد به علی اشاره کردند و گفتند: «قطعاً این فرد برادر من و وصی من و [[خلیفه]] من در بین شماست، بنابراین سخنان [[علی بن ابیطالب|علی]] را گوش کنید و از او اطاعت کنید.» آن هنگام کسانی که در این جلسه حاضر بودند بلند شدند در حالی که از روی تمسخر به [[ابوطالب]] میگفتند: «[[محمد]] دستور داد که سخنان پسرت را گوش بدهی و از او پیروی کنی».<ref>{{پک|سعیدی مهر|۱۴۰۲|ک=کلام اسلامی|ص=۱۶۲}}</ref> | |||
== پانویس == | |||
=== ارجاعات === | |||
{{پانویس}} | |||
== | === منابع === | ||
{{ | * {{یادکرد کتاب|عنوان=حدیث وزارت|عنوان کتاب=کلام اسلامی|سال=1402|نام=محمد|نام خانوادگی=سعیدی مهر|ناشر=کتاب طه|صفحه=162}} | ||
[[رده:حدیثها با موضوع علی بن ابیطالب]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۸ اکتبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۱:۲۵
روایت مشهور به حدیث وزارت را راویان زیادی نقل کردهاند که در بین نقلهای زیادی که وجود دارد تفاوتهای جزئی به چشم میخورد. اما آن چیزی که در بین همه نقلها وجود دارد، مضمون زیر است.
متن روایت
بر اساس گزارشهای اسلامی، بعد از نازل شدن آیه ۲۱۴ سوره شعراء با مضمون «خویشاوندان نزدیکت را انذار کن» پیامبر اسلام فرزندهای عبدالمطلب را که حدود چهل نفر بودند و در میان آنها عموهای محمد نیز بودند، به مهمانی دعوت کردند و بعد از آنکه آنها از چیزهایی که آماده شده بود، خوردند و آشامیدند، پیامبر اسلام به آنها گفتند: «ای فرزندان عبدالمطلب، سوگند به خدا که من در میان اعراب جوانی را نمیشناسم که برای گروهش برتر از آنچه من آوردهام برای شما، آورده باشد. قطعاً من خیر دنیا و آخرت را برای شما آوردهام و قطعاً خدا به من دستور داده است که شما را به سوی خودش دعوت کنم.» بعد از آن گفته شد که «چند نفر از شما من را در این امر یاری میکند تا آنکه برادر من و وصی من و خلیفه من در بین شما باشد؟» آن هنگام علی بن ابیطالب که در آن وقت در سن نوجوانی بود، اعلام آمادگی کرد. محمد به علی اشاره کردند و گفتند: «قطعاً این فرد برادر من و وصی من و خلیفه من در بین شماست، بنابراین سخنان علی را گوش کنید و از او اطاعت کنید.» آن هنگام کسانی که در این جلسه حاضر بودند بلند شدند در حالی که از روی تمسخر به ابوطالب میگفتند: «محمد دستور داد که سخنان پسرت را گوش بدهی و از او پیروی کنی».[۱]
پانویس
ارجاعات
- ↑ سعیدی مهر، کلام اسلامی، ۱۶۲.
منابع
- سعیدی مهر، محمد (۱۴۰۲). حدیث وزارت. کتاب طه. ص. ۱۶۲.