حبة بن جوین: تفاوت میان نسخهها
(+رده:رجال موثق حدیث شیعه، +رده:یاران علی بن ابیطالب، +رده:راویان حدیث، +رده:محدثان شیعه (هاتکت)، ابرابزار) |
(+ رده:اهالی کوفه (هاتکت)) |
||
| خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
[[رده:محدثان شیعه]] | [[رده:محدثان شیعه]] | ||
[[رده:یاران علی بن ابیطالب]] | [[رده:یاران علی بن ابیطالب]] | ||
[[رده:اهالی کوفه]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۱ دسامبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۵:۱۳
حَبّة بن جوین از راویان حدیث و از چهرههای شناختهشده کوفه در سده نخست هجری بود. منابع رجالی او را فردی راستگو دانستهاند، هرچند به داشتن خطاهایی در نقل و گرایش شدید مذهبی توصیف شده است. او از ناقلان حدیث غدیر بهشمار میآید و در منابع، روایتهایی از همراهی او با علی بن ابیطالب نقل شده است. درگذشت او در حدود سالهای ۷۶ یا ۷۷ هجری قمری گزارش شده است.
زندگی
حَبّه بن جوین بن علی بن عبد تمیم بن مالک بن غانم بن مالک بجلی عرنی، با کنیه ابوقدامه، از اهالی کوفه بود. ابنحجر او را در نقل حدیث راستگو معرفی کرده، اما به وجود خطاهایی در روایتهایش و گرایش شدید مذهبی او اشاره کرده است. وی از راویان حدیث غدیر بهشمار میآید و نسبت «عرنی» به عرینه، تیرهای از قبیله قضاعه، بازمیگردد. درگذشت او در سال ۷۶ یا ۷۷ هجری قمری ذکر شده است.[۱]
در منابع رجالی
در منابع رجالی، از جمله در اثر شیخ طوسی، نام او گاه در شمار یاران علی بن ابیطالب و گاه در شمار یاران حسن بن علی آمده است. این اختلاف گزارشها نشاندهنده تفاوت دیدگاهها دربارهٔ دوره و نوع ارتباط او با خاندان علوی است. روایتی از خود حبه بن جوین نقل شده که در آن، شبی را به همراه نوف بکالی در خانه علی بن ابیطالب توصیف میکند. در این گزارش، به بیدار شدن او در نیمهشب، تلاوت آیاتی از قرآن، و گفتوگوهایی دربارهٔ خوف الهی و گریه از بیم خدا اشاره شده است. این روایتها در منابع حدیثی و تاریخی، بهعنوان نمونهای از نقلهای منسوب به او ثبت شدهاند.[۲]
پانویس
ارجاعات
منابع
- اختری، عباسعلی (۱۳۹۰). «حبة بن جوین». دایرةالمعارف جامع اسلامی. تهران: آرایه.