عفاف: تفاوت میان نسخه‌ها

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۸۱: خط ۸۱:
[[رده:قوه غضب]]
[[رده:قوه غضب]]
[[رده:مراقبه روزانه]]
[[رده:مراقبه روزانه]]
[[رده:نگه داشتن نفس از گناه]]

نسخهٔ ‏۱۵ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۲۰:۳۹

عفاف به تمایل وکشش داخلی موجود در شخص که منجر به ایجاد پوشش و حجاب می‌گردد گفته می‌شود. عفاف در دو معنای قناعت در امور مالی و نگه داشتن نفس در مقابل عمل حرام مورد استفاده قرار می‌گیرد. عفاف قدرت بازدارندگی عظیمی در برابر فعل ناپسند در درون انسان ایجاد می‌کند. از موارد رعایت عفاف می‌توان به صحبت کردن عفیفانه، طهارت در افکار، طهارت در نگاه، پوشانیدن جسم در حدشرعی نام برد. عفاف از طرق گوناگونی کسب می‌گردد، از جمله:

  1. تمرین، ممارست، مراقبه بر صحت اعمال و کردار فردی تا مانع از ارتکاب فعل ناشایست شود.
  2. مطالعه و تحقیق در رابطه با منش عفیفانه الگوها.
  3. دعا، تضرع، توسل، درخواست از خداوند متعال ومقربان درگاهش برای پایداری و استقامت در مسیر رسیدن به عفاف.
  4. توجه و بررسی رفتار مادران، مربیان و دیگر افرادی که ویژگی بارز عفاف در آنها نمود یافته است.

هرگاه عفاف در آحاد جامعه اعم از مردان و زنان تبلور یابد، افعال آنها به صورت صحیح و به جا خواهد بود؛ زیرا افسار قوه شهوت، غضب، وهم به فرمانده کل یعنی عقل تقدیم شده است. دراینجا ما شاهد کاهش چشم گیر آسیب‌های رفتاری در جامعه خواهیم بود.[۱]

رده ۲ زیرردهٔ زیر را دارد، این رده در کل ۲ زیررده دارد.

آ

ب

صفحه‌ها در ردهٔ «حجاب اسلامی»

۳ صفحهٔ زیر در این رده هستند؛ این رده در کل ۳ صفحه دارد.

آ

ح

جستجو

منوی ناوبری

جستجو

ابزارها

▲رفتن به ابتدا▲

  1. طیبی، ناهید (۱۳۹۷). عفاف. قم-ایران: جامعه الزهرا. صص. ۲۶, ۲۷, ۲۸, ۲۹.