تسلیم: تفاوت میان نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
تسلیم | معنی لغوی تسلیم مأخوذ از [[سلام (اسماء الحسنی)|سلام]] (از نام های [[خدا|خداوند]] از آن رو که بری از عیب و نقص است.) گردن نهادن، راضی شدن، سلام کردن، عافیت طلبیدن و دوری جستن از آفت و بلاست.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=ابن منظور لسان العرب ذیل «سلم»}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=مجمع البحرین|عنوان کتاب=مجمع البحرین|سال=۱۳۶۲|نام=فخرالدین ابن محمد|نام خانوادگی=طریحی|ناشر=احمد حسینی|مکان=تهران}}</ref> | ||
[[سید روحالله خمینی]] تسلیم را عبارت از انقیاد باطنی و اعتقاد قلبی و سلامت نفس از عیوب و خالی بودن آن از کلمات خبیثه میداند.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=شرح حدیث جنود عقل و جهل|عنوان کتاب=شرح حدیث جنود عقل و جهل|تاریخ=۱۳۸۲|نام=روحالله|نام خانوادگی=خمینی|ناشر=موسسهٔ تنظیم و نشر آثار امام خمینی|صفحه=۴۰۲|مکان=تهران}}</ref> | |||
در فرهنگ اسلامی، [[ابراهیم]]، نمادی از تسلیم است، چنانکه در پاسخ به خطاب خداوند که دستور داد «اسلم»، گفت «اسلمت لرب العالمین». مفسران این آیه را ناظر به استقامت بر [[اسلام]] و [[اخلاص (اخلاق)|اخلاص]] در [[توحید]] دانستهاند.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=مجمع البیان|عنوان کتاب=مجمع البیان|نام خانوادگی=طبرسی|جلد=۱|صفحه=۳۹۸}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=کشف الاسرار و عده الابرار|عنوان کتاب=کشف الاسرار و عده الابرار|تاریخ=۱۳۶۱|ناشر=علی اصغر حکمت|جلد=۱|صفحه=۳۷۰|مکان=تهران}}</ref> | |||
== منابع == | |||
<references /> | <references /> | ||
[[رده:اصطلاحات اخلاقی]] | [[رده:اصطلاحات اخلاقی]] | ||
[[رده:اصطلاحات]] | [[رده:اصطلاحات]] | ||
[[رده:اخلاق اسلامی]] | [[رده:اخلاق اسلامی]] | ||
نسخهٔ ۱۴ سپتامبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۲:۰۰
معنی لغوی تسلیم مأخوذ از سلام (از نام های خداوند از آن رو که بری از عیب و نقص است.) گردن نهادن، راضی شدن، سلام کردن، عافیت طلبیدن و دوری جستن از آفت و بلاست.[۱][۲]
سید روحالله خمینی تسلیم را عبارت از انقیاد باطنی و اعتقاد قلبی و سلامت نفس از عیوب و خالی بودن آن از کلمات خبیثه میداند.[۳]
در فرهنگ اسلامی، ابراهیم، نمادی از تسلیم است، چنانکه در پاسخ به خطاب خداوند که دستور داد «اسلم»، گفت «اسلمت لرب العالمین». مفسران این آیه را ناظر به استقامت بر اسلام و اخلاص در توحید دانستهاند.[۴][۵]
منابع
- ↑ ابن منظور لسان العرب ذیل «سلم».
- ↑ طریحی، فخرالدین ابن محمد (۱۳۶۲). مجمع البحرین. تهران: احمد حسینی.
- ↑ خمینی، روحالله (۱۳۸۲). شرح حدیث جنود عقل و جهل. تهران: موسسهٔ تنظیم و نشر آثار امام خمینی. ص. ۴۰۲.
- ↑ طبرسی. مجمع البیان. ج. ۱. ص. ۳۹۸.
- ↑ کشف الاسرار و عده الابرار. ج. ۱. تهران: علی اصغر حکمت. ۱۳۶۱. ص. ۳۷۰.