تربیت جنسی

انسان موجودی است که نسبت به افکار، اندیشه‌ها و رفتارهای خود مسؤولیت دارد. تأثیر غریزه جنسی بر ذهنیت، افکار واعمال انسان از حقایقی است که نمی‌توان آن را انکار کرد. غریزه جنسی یکی از حساس‌ترین و قوی‌ترین غرایز انسان است. این غریزه می‌تواند عاملی سازنده در زندگی باشد؛ وبر جنبه‌های روانی و جسمانی فرد تأثیرات مثبت ویا منفی به جا بگذارد. بسیاری از بیماری‌ها ی جسمی روانی انسان ریشه در این غریزه دارند. اگر غریزه جنسی به شکل منطقی و صحیح پرورش یابد، می‌تواند زندگی را همراه با شادی وآرامش کند؛ اما اگر دچار افراط یا تفریط شودممکن است پیامدهای جسمانی و روانی فراوانی به بار آورد و باعث ساختن زندگی دنیا وآخرت می‌شود.

میل جنسی

میل جنسی غریزه ای طبیعی است که برای تضمین بقای نسل درانسان به ودیعه نهاده شد است. این میل در کودکی به صورت نهفته وجود دارد و به تدریج تکامل می‌یابد و در نوجوانی به اوج خود می‌رسد. کودکان نیز از تمایلات بی بهره نیستند. به همین جهت نیازمند تربیت و مراقبت صحیح در این زمینه هستند. والدین در این امر نقش مشترک و مهمی رو ایفا می‌کنند؛ هرچند در بعضی موارد نقش مادر محسوس تر است.

تربیت جنسی

هدف از تربیت جنسی پرورش کودکی است که هنگام رسیدن به سن بلوغ توانایی تشخیص حلال وحرام در مسائل جنسی داشته باشد، با وظایف وحقوق همسری آشنا باشد، از بی قیدی ولا ابالی گری پرهیز کند، و راه و رسم عفت و اخلاق اسلامی را به عنوان خلق و خوی خود بپذیرد تا در وادی شهوترانی سرگردان نشود. بر این اساس تربیت جنسی فرآیندی مستمر و تدریجی است که از سال‌های اولیه کودکی آغاز می‌شود و در دوره‌های نوجوانی و جوانی و حتی میانسالی تداوم می‌یابد.