نماز شب

در فقه اسلامی،کودک به ممیز وغیر ممیز تقسیم میشود،کودک ممیز،کودکی است که خوب و بد،و نفع و ضرر را هم از هم باز شناسد و اجمالا از داد و ستدها و معاملات سردربیاورد.درحقوق ایران مطابق نظر مشهور درفقه امامی کودکان تا هفت سالگی غیر ممیز و پس از آن ممیز قلمداد میشوند.

در نظام های حقوقی گوناگون،کودک با معیارهای متفاوتی تعریف شده است،دراغلب نظام های جدید حقوقی،تعریف کودک ناظر برسن انسان است و سن،تنها عامل تمایز دوره کودکی از بزرگسالی است،ولی درفقه و حقوق اسلامی،پایان کودکی ناظر بر بلوغ فرد است که مراد از آن ،آغاز مرحله ای از زندگی است که از یک سو،با پدید آمدن برخی دگرگونی های جسمی از جمله شکوفایی غریزه جنسی،آمادگی توالد و تناسل به وجود می آید و از سوی دیگر،قوای عقلی،ادراکی و روانی رشد می یابد.

براساس قوانین ایران، با الهام از آراى فقهاى امامى، می‌توان زندگى انسان را تا هجده سالگى به چهار دوره متمایز تقسیم كرد : دوره جنینى، دوره اول كودكى (از تولد تا هنگام ممیز شدن، یعنى تا حدود هفت سالگى)، دوره دوم كودكى (از هنگام ممیز شدن تا زمان بلوغ) و دوره نوجوانى (از زمان بلوغ تا هجده سالگى). این دوره را نیز درخصوص افرادى كه در زمان بلوغ از نظر عقلى، رشید دانسته نمی‌شوند می‌توان به دو مرحله پیش از رشد عقلى و پس از آن تقسیم كرد. هریك از این دوره‌ها قوانین و آثار خاصى دارد (رجوع کنید به بخش دوم مقاله). فقه اسلامى در مقایسه با حقوق جدید، به حقوق دوره اول (دوره جنینى)، مستقل از مادر، توجه بیشترى كرده و آن را كاملاً به رسمیت شناخته، ولى دوره چهارم (دوره نوجوانى) را درخصوص برخى حقوق، مشمول دوره كودكى ندانسته است.

منابع

.