کرامت انسانی: تفاوت میان نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
Sh13281335 (بحث | مشارکتها) (ایجاد کردن) |
Sh13281335 (بحث | مشارکتها) (ایجاد۲) |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
== '''مفهوم شناسی کرامت نفس''' == | == '''مفهوم شناسی کرامت نفس''' == | ||
کرامت در لغت به معنی بزرگوار شدن و شرافت و حرمت داشتن است و از نظر تربیتی، نزاهت از پستی و فرومایگی و برخورداری از اعتلای [[روح|روحی]] است.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=اصول تربیت در نهج البلاغه|سال=۱۳۸۱|نام=مصطفی|نام خانوادگی=دلشاد تهرانی|صفحه=۱۴۱}}</ref> در قاموس [[قرآن]]،کرامت به معنای بزرگواری و شرافت، بخشندگی و سخاوت، ارزشمند و عزیز بودن و مانند آن آمده است.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=قاموس قرآن|سال=۱۳۷۸|نام=علی اکبر|نام خانوادگی=قرشی|جلد=۶|صفحه=۱۰۶}}</ref>برای فعل این واژه در باب تفعیل ([[تکریم]])، واژگان برکشیدن، برگزیدن، گرامی کردن، گرامی داشتن و بزرگی دادن به کار رفته است.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=فرهنگنامه قرآنی|سال=۱۳۷۲|نام=محمد جعفر|نام خانوادگی=یاحقی|جلد=۳|صفحه=۱۲۱۲}}</ref> | کرامت در لغت به معنی بزرگوار شدن و شرافت و حرمت داشتن است و از نظر تربیتی، نزاهت از پستی و فرومایگی و برخورداری از اعتلای [[روح|روحی]] است.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=اصول تربیت در نهج البلاغه|سال=۱۳۸۱|نام=مصطفی|نام خانوادگی=دلشاد تهرانی|صفحه=۱۴۱}}</ref> در قاموس [[قرآن]]،کرامت به معنای بزرگواری و شرافت، بخشندگی و سخاوت، ارزشمند و عزیز بودن و مانند آن آمده است.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=قاموس قرآن|سال=۱۳۷۸|نام=علی اکبر|نام خانوادگی=قرشی|جلد=۶|صفحه=۱۰۶}}</ref>برای فعل این واژه در باب تفعیل ([[تکریم]])، واژگان برکشیدن، برگزیدن، گرامی کردن، گرامی داشتن و بزرگی دادن به کار رفته است.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=فرهنگنامه قرآنی|سال=۱۳۷۲|نام=محمد جعفر|نام خانوادگی=یاحقی|جلد=۳|صفحه=۱۲۱۲}}</ref> | ||
== '''جایگاه و اهمیت''' == | |||
== '''اقسام کرامت انسانی''' == | |||
نسخهٔ ۱۰ نوامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۴:۱۹
کرامت انسانی
کرامت به معنای بزرگوار شدن، شرافت و حرمت داشتن است.
مفهوم شناسی کرامت نفس
کرامت در لغت به معنی بزرگوار شدن و شرافت و حرمت داشتن است و از نظر تربیتی، نزاهت از پستی و فرومایگی و برخورداری از اعتلای روحی است.[۱] در قاموس قرآن،کرامت به معنای بزرگواری و شرافت، بخشندگی و سخاوت، ارزشمند و عزیز بودن و مانند آن آمده است.[۲]برای فعل این واژه در باب تفعیل (تکریم)، واژگان برکشیدن، برگزیدن، گرامی کردن، گرامی داشتن و بزرگی دادن به کار رفته است.[۳]