بیان بن سمعان: تفاوت میان نسخهها
(ابرابزار) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''بیان بن سمعان تمیمی نهدی''' | '''بیان بن سمعان تمیمی نهدی'''، از چهرههای مذهبی قرن دوم هجری بود که به الوهیت علی و عقیده تناسخ معتقد بود و خود را پیامبر معرفی کرد. وی در سال ۱۱۹ هجری به اتهام زندقه کشته شد. | ||
== زندگی == | |||
بیان، با نام کامل بن سمعان نهدی کوفی تمیمی، از چهرههای مذهبی و فلسفی اوایل قرن دوم هجری در [[عراق]] بود.<ref>{{پک|اختری|۱۳۹۰|ک=دایرهالمعارف جامع اسلامی|ف=بیان بن سمعان}}</ref> او یکی از سران [[کیسانیه]] است که فرقه [[بیانیه (فرقه)|بیانیه]] به وی منسوب میباشد. وی در [[کوفه]] میزیسته و از القاب وی تبان است. وی ابتدا از کیسانیه بود اما بعدها با ادعاهایی چون [[نبوت]] و [[امامت]]، گروهی را نزد خویش جمع نمود. در نهایت وی به دست حاکم کوفه دستگیر و [[اعدام]] گردید.<ref name=":0" /> | |||
== باورها == | |||
او به الوهیت [[علی بن ابیطالب]] معتقد بود و بر این باور بود که بخشی از ذات الهی به شکل جسمانی ([[ناسوت]]) با او متحد شده است. پس از علی، این عقیده را درباره فرزندش [[محمد حنفیه|محمد بن الحنفیه]] و سپس فرزند محمد، [[ابوهاشم بن محمد حنفیه|ابوهاشم]]، نیز مطرح میکرد و خود را واجد همین مقام میدانست. بیان نامهای به [[محمد باقر]] نوشت و او را به پیروی از خود فراخواند و در این نامه خود را [[پیامبر]] معرفی کرد. او به عقیدهی تناسخ اعتقاد داشت.<ref>{{پک|اختری|۱۳۹۰|ک=دایرهالمعارف جامع اسلامی|ف=بیان بن سمعان}}</ref> بیان بن سمعان را از [[غالیان]]ی میدانند که به نوشته شهرستانی و نوبختی از [[محمد باقر]] درخواست کرده بود او را به عنوان امام و پیامبر به رسمیت بشناسد اما محمد باقر از او تبری جسته بود.<ref name="Buckley">>{{پک|Buckley|2020|ک=Muḥammad al-Bāqir|زبان=en}}</ref> | |||
پیروان وی به این مطلب باور داشتند که امامت از [[محمد بن حنفیه]] به فرزند ابوهاشم و از او به بیان بن سمعان منتقل شده است. اما بیان بن سمعان پس از مرگ ابوهاشم به امامت اکتفا نکرد و ادعای نبوت کرد. بیان را نخستین کس میدانند که [[نظریه خلق قرآن]] را مطرح کرد و به آن باور داشت.<ref name=":0">{{یادکرد وب|عنوان=دانشنامه بزرگ اسلامی - مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی - کتابخانه مدرسه فقاهت|نشانی=http://lib.eshia.ir/23022/13/5311/%22بیان_بن_سمعان%22|وبگاه=lib.eshia.ir|بازبینی=2020-09-27|کد زبان=fa}}</ref> | |||
== پانویس == | == پانویس == | ||
| خط ۷: | خط ۱۵: | ||
=== منابع === | === منابع === | ||
* {{یادکرد دانشنامه|نام خانوادگی=اختری|نام=عباسعلی|پیوند نویسنده=|ویراستار=|مقاله=بیان بن سمعان|دانشنامه=[[دایرهالمعارف جامع اسلامی]]|عنوان جلد=دایرهالمعارف جامع اسلامی|سال=۱۳۹۰|ناشر=آرایه|مکان=تهران}} | |||
* {{یادکرد کتاب |نام خانوادگی۱=Buckley |نام۱=.Ron P |عنوان=Muḥammad al-Bāqir |تاریخ=2020 |ناشر=Encyclopaedia of Islam, THREE |ویرایش=Edited by: Kate Fleet, Gudrun Krämer, Denis Matringe, John Nawas, Everett Rowson |نشانی=http://dx.doi.org/10.1163/1573-3912_ei3_COM_36641}} | * {{یادکرد کتاب |نام خانوادگی۱=Buckley |نام۱=.Ron P |عنوان=Muḥammad al-Bāqir |تاریخ=2020 |ناشر=Encyclopaedia of Islam, THREE |ویرایش=Edited by: Kate Fleet, Gudrun Krämer, Denis Matringe, John Nawas, Everett Rowson |نشانی=http://dx.doi.org/10.1163/1573-3912_ei3_COM_36641}} | ||
[[رده:رهبران فرقههای اسلامی]] | [[رده:رهبران فرقههای اسلامی]] | ||
[[رده:غالیان شیعه]] | [[رده:غالیان شیعه]] | ||
نسخهٔ ۲۷ ژوئیهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۶:۱۸
بیان بن سمعان تمیمی نهدی، از چهرههای مذهبی قرن دوم هجری بود که به الوهیت علی و عقیده تناسخ معتقد بود و خود را پیامبر معرفی کرد. وی در سال ۱۱۹ هجری به اتهام زندقه کشته شد.
زندگی
بیان، با نام کامل بن سمعان نهدی کوفی تمیمی، از چهرههای مذهبی و فلسفی اوایل قرن دوم هجری در عراق بود.[۱] او یکی از سران کیسانیه است که فرقه بیانیه به وی منسوب میباشد. وی در کوفه میزیسته و از القاب وی تبان است. وی ابتدا از کیسانیه بود اما بعدها با ادعاهایی چون نبوت و امامت، گروهی را نزد خویش جمع نمود. در نهایت وی به دست حاکم کوفه دستگیر و اعدام گردید.[۲]
باورها
او به الوهیت علی بن ابیطالب معتقد بود و بر این باور بود که بخشی از ذات الهی به شکل جسمانی (ناسوت) با او متحد شده است. پس از علی، این عقیده را درباره فرزندش محمد بن الحنفیه و سپس فرزند محمد، ابوهاشم، نیز مطرح میکرد و خود را واجد همین مقام میدانست. بیان نامهای به محمد باقر نوشت و او را به پیروی از خود فراخواند و در این نامه خود را پیامبر معرفی کرد. او به عقیدهی تناسخ اعتقاد داشت.[۳] بیان بن سمعان را از غالیانی میدانند که به نوشته شهرستانی و نوبختی از محمد باقر درخواست کرده بود او را به عنوان امام و پیامبر به رسمیت بشناسد اما محمد باقر از او تبری جسته بود.[۴]
پیروان وی به این مطلب باور داشتند که امامت از محمد بن حنفیه به فرزند ابوهاشم و از او به بیان بن سمعان منتقل شده است. اما بیان بن سمعان پس از مرگ ابوهاشم به امامت اکتفا نکرد و ادعای نبوت کرد. بیان را نخستین کس میدانند که نظریه خلق قرآن را مطرح کرد و به آن باور داشت.[۲]
پانویس
ارجاعات
- ↑ اختری، «بیان بن سمعان»، دایرهالمعارف جامع اسلامی.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ «دانشنامه بزرگ اسلامی - مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی - کتابخانه مدرسه فقاهت». lib.eshia.ir. دریافتشده در ۲۰۲۰-۰۹-۲۷.
- ↑ اختری، «بیان بن سمعان»، دایرهالمعارف جامع اسلامی.
- ↑ >Buckley, Muḥammad al-Bāqir.
منابع
- اختری، عباسعلی (۱۳۹۰). «بیان بن سمعان». دایرهالمعارف جامع اسلامی. تهران: آرایه.
- Buckley، .Ron P (۲۰۲۰). Muḥammad al-Bāqir (ویراست Edited by: Kate Fleet, Gudrun Krämer, Denis Matringe, John Nawas, Everett Rowson). Encyclopaedia of Islam, THREE.