آیات آفاقی: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
سرنوشت امت هایی که انبیای الهی را تکذیب کردند.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=منشور جاوید|نام=جعفر|نام خانوادگی=سبحانی|جلد=2|صفحهها=165-171}}</ref> | سرنوشت امت هایی که انبیای الهی را تکذیب کردند.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=منشور جاوید|نام=جعفر|نام خانوادگی=سبحانی|جلد=2|صفحهها=165-171}}</ref> | ||
== منابع == | |||
نسخهٔ ۲۸ ژوئیهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۲۰:۰۲
آیات آفاقی
در کتاب آسمانی قرآن به دو گونه از آیات برای ارائه حق استمداد شده است.[۱] یکی آیات آفاقی و دیگری آیات انفسی[۱]
معنای افق
واژه "افق" به معنای طرف و ناحیه، و جمع آن "آفاق" است. کلمه "افق" دو بار (در آیه 7 سوره نجم[۲] و 23 سوره تکویر[۳]) و کلمه "آفاق" یک بار در قرآن (در آیه ۵۳ سوره فصلت[۴]) ذکر شده است.
مراد از آیات آفاقی
مراد از آیات آفاقی، آیاتی هستند که جدایی از نفس، انسان باید پیش از پرداختن به دیگران به خود بپردازد تا خدا را بشناسد.[۵]
آیات آفاقی آیات مربوط به آفرینش خورشید، ماه و ستارگان با نظم حاکم بر آنها، و نیز آفرینش انواع گیاهان، جانوران و کوهها و دریاها و برکات آن که هر یک، آیه و نشانهای بر حقانیت، علم، حکمت و عظمت و قدرت خداوند است، می شود.[۶]
قول مفسران از آیات آفاقی
در تفسیر مجمع البیان از قتاده نقل شده است که منظور از آیات آفاقی، جریاناتی است که خداوند در ملت های پیشین به وجود آورده است.[۷]
سرنوشت امت هایی که انبیای الهی را تکذیب کردند.[۸]
منابع
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ حسینی طهرانی، محمدحسین (۱۴۲۷). نور ملکوت قرآن. ج. ۴. علامه طباطبایی. ص. ۴.
- ↑ نجم/ سوره 53، آیه 7.
- ↑ سوره تکویر/ سوره 81، آیه23.
- ↑ فصلت/ سوره 41، آیه 53.
- ↑ دهقان، اکبر (۱۳۸۷). نسيم رحمت تفسير قرآن كريم. ج. ۱. قم: حرم. ص. ۷۵.
- ↑ «آیات آفاقی». ویکی فقه.
- ↑ نوری همدانی، حسین. ترجمه تفسیر مجمع البیان. ج. ۲۲. تهران. ص. ۸۷.
- ↑ سبحانی، جعفر. منشور جاوید. ج. ۲. صص. ۱۶۵–۱۷۱.