حیا: تفاوت میان نسخهها
۴۴۳۳۴۵۸۳۶۸ (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
۴۴۳۳۴۵۸۳۶۸ (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
حیا بهمعنای شرم و آزرم،[۱] عدم نگاه آلوده به نامحرم[۲] و پرهیز از کارهایی است که ملامت، مجازات و هراس به دنبال دارد. همچنین برخی معتقدند که واژۀ حیا، از حیات گرفته شده است؛ چرا که بر اساس احساس گناه و شرم، امکان تغییر در زندگی انسان وجود دارد.[۳] ماهیت حیا بهگونهای است که علاوه بر بازداری از انجامدادن زشتیها، انسان را به اعمال نیکو سوق میدهد.[۴] | حیا بهمعنای شرم و آزرم،[۱] عدم نگاه آلوده به نامحرم[۲] و پرهیز از کارهایی است که ملامت، مجازات و هراس به دنبال دارد. همچنین برخی معتقدند که واژۀ حیا، از حیات گرفته شده است؛ چرا که بر اساس احساس گناه و شرم، امکان تغییر در زندگی انسان وجود دارد.[۳] ماهیت حیا بهگونهای است که علاوه بر بازداری از انجامدادن زشتیها، انسان را به اعمال نیکو سوق میدهد.[۴] | ||
نسبت حیا و ایمان | == نسبت حیا و ایمان == | ||
حیای زن در آموزههای | == حیا با ایمان رابطۀ مستقیم دارد. شرم در هر انسانی وجود دارد؛ ولی حیا مختص انسان [[مؤمن]] است.[۵] در واقع [[ایمان]]، اشاره به شرم [[مؤمن]] در پرهیز از اعمال ناپسند بهدلیل ترس از خدا دارد.[۶] == | ||
== حیای زن در آموزههای دین == | |||
در آموزههای دینی، زن نقش اساسی در [[عفّتگرایی]]، استحکام و پاکدامنی خانواده دارد و بیحیایی با ارزش او ناسازگار است.[۷] به فرمودۀ جعفر صادق حيا ده سهم است که یک سهم آن در مردان و نه سهم در زنان است.[۸] | در آموزههای دینی، زن نقش اساسی در [[عفّتگرایی]]، استحکام و پاکدامنی خانواده دارد و بیحیایی با ارزش او ناسازگار است.[۷] به فرمودۀ جعفر صادق حيا ده سهم است که یک سهم آن در مردان و نه سهم در زنان است.[۸] | ||
نسخهٔ ۲ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۰۷:۲۱
حیا
حیا حالت درونی و ذاتی بازدارندۀ زنان از زشتی. این صفت متعلق به زنان است. حیای زن، حالتی نفسانی در سرشت زن و حریم او در ارتباط با مردان است که مانع از انجامدادن کارهای ناپسند میشود و شامل حیا در پوشش، نگاه و صحبتکردن است. حیا در زنان بهدلیل ظرافت و لطافتهای بیشتر، اهمیت بیشتری دارد. امروزه با پیشرفت فناوری و گسترش روابط، حیا در بهینهسازی روابط، مهار غریزۀ جنسی، تضمین عفّت، سلامت روان و ایجاد جامعۀ مطلوب نقش دارد.
مفهومشناسی
حیا بهمعنای شرم و آزرم،[۱] عدم نگاه آلوده به نامحرم[۲] و پرهیز از کارهایی است که ملامت، مجازات و هراس به دنبال دارد. همچنین برخی معتقدند که واژۀ حیا، از حیات گرفته شده است؛ چرا که بر اساس احساس گناه و شرم، امکان تغییر در زندگی انسان وجود دارد.[۳] ماهیت حیا بهگونهای است که علاوه بر بازداری از انجامدادن زشتیها، انسان را به اعمال نیکو سوق میدهد.[۴]
نسبت حیا و ایمان
حیا با ایمان رابطۀ مستقیم دارد. شرم در هر انسانی وجود دارد؛ ولی حیا مختص انسان مؤمن است.[۵] در واقع ایمان، اشاره به شرم مؤمن در پرهیز از اعمال ناپسند بهدلیل ترس از خدا دارد.[۶]
حیای زن در آموزههای دین
در آموزههای دینی، زن نقش اساسی در عفّتگرایی، استحکام و پاکدامنی خانواده دارد و بیحیایی با ارزش او ناسازگار است.[۷] به فرمودۀ جعفر صادق حيا ده سهم است که یک سهم آن در مردان و نه سهم در زنان است.[۸]
منابع
[۱]دهخدا، لغتنامه، ذیل واژۀ حیا
۲.«حیا»، ویکیپرسش.
۳.نساجی، «حیا چیست؟»، پایگاه اطلاعرسانی حوزه.
۴.رضاپور و گلیزاده، «بررسی و تحلیل مفهوم حیا در متون عرفانی با تأکید بر مشرب عرفانی بغداد و خراسان»»، 1396ش، ص 40
۵.«حیای زن قبل و بعد از ازدواج»، وبسایت تبیان.
۶.نساجی، «حیا چیست؟»، پایگاه اطلاعرسانی حوزه.
۷.«حیای زن قبل و بعد از ازدواج»، وبسایت تبیان.
۸.شیخ صدوق، الخصال، 1382ش، ج3، ص438
- ↑ منابع.