کاربر:Cheshme/تصوف: تفاوت میان نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(صفحهای تازه حاوی «تصوف === تاریخچه پیدایش === == پیدایش تصوف از هر لغتی مشتق شده باشد، قدر مسلّم این است که استعمال آن در روزگار محمد بن عبدالله، آخرین پیامبر الهی و پیامبر مسلمانان، شناخته شده نبوده است و این کلمه از مصطلحات دوران حیات دو شخصیت بارز اسلام...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[تصوف]] | == '''<big>[[تصوف]]</big>''' == | ||
== | == '''<small>[https://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%AA%D8%B5%D9%88%D9%81 تاریخچه پیدایش]</small>''' == | ||
== پیدایش تصوف از هر لغتی مشتق شده باشد، قدر مسلّم این است که استعمال آن در روزگار محمد بن | == <small>[[پیدایش تصوف]] از هر لغتی مشتق شده باشد، قدر مسلّم این است که استعمال آن در روزگار [[محمد بن عبدالله]]، آخرین پیامبر الهی و پیامبر [[مسلمانان]]، شناخته شده نبوده است و این کلمه از مصطلحات دوران حیات دو شخصیت بارز اسلام نیست.</small> '''پانویس''' <ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=در کوی صوفیان|سال=1392|نام=سید تقی | ||
(صالح علیشاه)|نام خانوادگی=واحدی|ناشر=تهران، نخل دانش|صفحه=49}}</ref> == | (صالح علیشاه)|نام خانوادگی=واحدی|ناشر=تهران، نخل دانش|صفحه=49}}</ref> == | ||
== | == '''[https://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%AA%D8%B5%D9%88%D9%81 <small>شواهد نبود تصوف در زمان پیامبر اسلام</small>]''' == | ||
== شاهد دیگر بر [[نبود صوفیه در عصر پیامبر اسلام]]، ''مؤسس این جریان'' است. زیرا اولین کسی که در میان مسلمانان این نام بر او اطلاق شده، ''[[ابوهاشم کوفی شامی]]''، از بزرگان صوفیان اواخر قرن دوم | در زمان [[احمد بن عبدالله بن محمد بحرانی|محمد بن عبدالله]] پیروان آن حضرت را به ایمان و اسلام نسبت می دادند و مسلم و مومن می نامیدند و آنان که صحبت پیامبر مسلمانان را درک کرده بودند، صحابه نامیده می شدند و نسل بعد از آن ها یعنی آنان که با صحابه محشور بودند تابعین خوانده می شدند. بعد اسم عابد و زاهد به میان آمد و سپس زهاد و عباد بر جمعی گفته شد که از دنیا به زعم خود کناره جستند و خود را کاملاً وقف عبادت و ریاضت نمودند و تقریباً طریقه و روش خاصی به وجود آوردند، تا اینکه در حدود اوائل قرن دوم هجری کم کم اسم صوفی و طریقه تصوف پیدا شد و گفتند تصوف عبارت است از همان ریاضت نفس و ترک دنیا و مجاهده برای بیرون آمدن از هر خوی بد و داخل به هر طریق خوب.'''پانویس''' <ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=عارف و صوفی چه می گویند|سال=1390|نام=جوادآقا|نام خانوادگی=تهرانی|ناشر=تهران، آفاق|صفحه=33}}</ref> | ||
== شاهد دیگر بر [[نبود صوفیه در عصر پیامبر اسلام]]، ''مؤسس این جریان'' است. زیرا اولین کسی که در میان مسلمانان این نام بر او اطلاق شده، ''[[ابوهاشم کوفی شامی]]''، ''از بزرگان صوفیان اواخر قرن دوم هجری''، است و قبل از او کسی به این نام خوانده نشده است. حاصل آنکه [[تصوف]] در روزگار شکل گیری اسلام در میان مسلمانان وجود نداشت و این اصطلاح چنان از اسلام بیگانه است که کوچکترین جایگاهی برای آن در فرهنگ اسلامی وجود ندارد. '''پانویس''' <ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=موضع تشیع در برابر تصوف در طول تاریخ|سال=1378|نام=داوود|نام خانوادگی=الهامی|ناشر=قم، مکتب اسلام|صفحه=32}}</ref> == | |||
[[رده:تصوف]] | [[رده:تصوف]] | ||
[[رده:تاریخچه تصوف]] | [[رده:تاریخچه تصوف]] | ||
<references /> | |||
[[رده:شواهد نبود تصوف در زمان محمد بن عبدالله]] | |||
نسخهٔ ۱۲ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۰۷:۱۶
تصوف
تاریخچه پیدایش
پیدایش تصوف از هر لغتی مشتق شده باشد، قدر مسلّم این است که استعمال آن در روزگار محمد بن عبدالله، آخرین پیامبر الهی و پیامبر مسلمانان، شناخته شده نبوده است و این کلمه از مصطلحات دوران حیات دو شخصیت بارز اسلام نیست. پانویس [۱]
شواهد نبود تصوف در زمان پیامبر اسلام
در زمان محمد بن عبدالله پیروان آن حضرت را به ایمان و اسلام نسبت می دادند و مسلم و مومن می نامیدند و آنان که صحبت پیامبر مسلمانان را درک کرده بودند، صحابه نامیده می شدند و نسل بعد از آن ها یعنی آنان که با صحابه محشور بودند تابعین خوانده می شدند. بعد اسم عابد و زاهد به میان آمد و سپس زهاد و عباد بر جمعی گفته شد که از دنیا به زعم خود کناره جستند و خود را کاملاً وقف عبادت و ریاضت نمودند و تقریباً طریقه و روش خاصی به وجود آوردند، تا اینکه در حدود اوائل قرن دوم هجری کم کم اسم صوفی و طریقه تصوف پیدا شد و گفتند تصوف عبارت است از همان ریاضت نفس و ترک دنیا و مجاهده برای بیرون آمدن از هر خوی بد و داخل به هر طریق خوب.پانویس [۲]