آیه وضو: تفاوت میان نسخه‌ها

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «آیه وضو ششمین آیه از سوره مائده در قرآن است که از آیات الاحکام و مبنای فقهی وضو در اسلام به شمار می‌آید که در آن حکم وضو و کیفیت آن بیان شده است. == مفهوم کلی == این آیه متعرض حكم سه طهارت‏‌ غسل، وضو و تيمم است‏ و به مسلمانان دستور می‌دهد که برای...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۵: خط ۱۵:


== یادداشت‌ها ==
== یادداشت‌ها ==
<ref group="یادداشت">
<references group="یادداشت">
== منابع ==
== منابع ==
<references />
<references />

نسخهٔ ‏۱۸ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۱۴:۰۶

آیه وضو ششمین آیه از سوره مائده در قرآن است که از آیات الاحکام و مبنای فقهی وضو در اسلام به شمار می‌آید که در آن حکم وضو و کیفیت آن بیان شده است.

مفهوم کلی

این آیه متعرض حكم سه طهارت‏‌ غسل، وضو و تيمم است‏ و به مسلمانان دستور می‌دهد که برای خواندن نماز باید وضو بگیرند، و در صورت نبود آب‌، به جای وضو تیمم کنند. و در نهایت هدف از تشریع احکام وضو وتیمم را رفع حرج و سختی از مسلمانان می داند.[۱]

محل نزول

این آیه در مدینه بر پیامبر اسلام نازل شده است.[۲]

شأن نزول

«شیخ طوسی» گوید: پیامبر اسلام هنگامى كه وضو نداشت، كارهاى عادى خود را انجام نمي‌داد. اين آيه نازل شد و به محمد اعلام نمود كه وضو فقط براى خواندن نماز است و انجام ساير كارها احتياجى به داشتن وضو ندارد، چنان كه عده اى درباره شأن و نزول اين آيه گفته اند كه پيامبر هنگام بول كردن، جواب سلام اشخاص را نمى داد تا وضو بگیرد‌، پس از وضو ساختن جواب سلام را مي‌داد تا اين كه اين آيه نازل گرديد.[۳]

دیدگاه مفسران درباره علل تأخیر نزول

وضو یکی از احکام عبادی مهم در اسلام است که با نماز پیوند ناگسستنی دارد. آیه وضو که چگونگی انجام وضو را بیان می‌کند‌،در سوره مائده نازل شده است‌؛[یادداشت ۱]

یادداشت‌ها

<references group="یادداشت">

منابع

  1. مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۱). تفسیر نمونه. ج. ۴. تهران.
  2. طبرسی. مجمع البیان. ج. ۳.
  3. محقق، محمد‌باقر. نمونه بینات در شأن نزول آیات از نظر شیخ طوسی و سایر مفسرین خاصه و عامه.


خطای ارجاع: برچسب <ref> برای گروهی به نام «یادداشت» وجود دارد، اما برچسب متناظر با <references group="یادداشت"/> یافت نشد.