بدون جعبه اطلاعات
بدون تصویر

جعفر بن علی بن حسین بجلی: تفاوت میان نسخه‌ها

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «'''ابوالقاسم جعفر بن علی بن الحسین بن علی بن عبدالله بن مغیره بجلی کوفی''' از محدثان امامیه در قرن چهارم هجری بود. او از خاندان علمی بجلی و شاگرد کسانی چون شیخ صدوق و حمید بن زیاد به شمار می‌آمد و آثاری مانند ''النوادر'' از...» ایجاد کرد)
 
خط ۱: خط ۱:
'''ابوالقاسم جعفر بن علی بن الحسین بن علی بن عبدالله بن مغیره بجلی کوفی''' از محدثان [[شیعه دوازده‌امامی|امامیه]] در قرن چهارم هجری بود. او از خاندان علمی بجلی و شاگرد کسانی چون [[شیخ صدوق]] و [[حمید بن زیاد]] به شمار می‌آمد و آثاری مانند ''النوادر'' از خود بر جای گذاشت.
'''ابوالقاسم جعفر بن علی بن الحسین بن علی بن عبدالله بن مغیره بجلی کوفی''' از محدثان [[شیعه دوازده‌امامی|امامیه]] در قرن چهارم هجری بود. او از خاندان علمی بجلی و شاگرد کسانی چون [[شیخ صدوق]] و [[حمید بن زیاد]] به‌شمار می‌آمد و آثاری مانند ''النوادر'' از خود بر جای گذاشت.


== زندگی ==
== زندگی ==
ابوالقاسم جعفر بن علی بن الحسین بن علی بن عبدالله بن مغیره بجلی کوفی، از محدثان امامیه در قرن چهارم هجری بود. از مشایخ او جدش [[حسین بن علی بن عبدالله بجلی|حسن بن علی بجلی]] به شمار می‌رفت که از جد خود، ابومحمد عبدالله بن مغیره بجلی، روایت می‌کرد. [[عبدالله بن مغیره بجلی]] از [[اصحاب اجماع]] طبقه سوم و از اصحاب [[موسی کاظم]] و [[علی بن موسی الرضا]] بود که ابتدا بر مذهب [[واقفیه]] قرار داشت، اما به ادعای منابع شیعی، پس از مشاهده معجزه‌ای از علی بن موسی الرضا، از آن مذهب بازگشت و به [[امامت]] او اقرار کرد. جعفر بجلی از مشایخ [[شیخ صدوق]] و [[حمید بن زیاد نینوی حائری]] (م. ۳۱۰ق)، بنیان‌گذار [[حوزه علمیه کربلا]]، به شمار می‌آید.<ref>{{پک|اختری|۱۳۹۰|ک=دایره‌المعارف جامع اسلامی|ف=بجلی}}</ref>
ابوالقاسم جعفر بن علی بن الحسین بن علی بن عبدالله بن مغیره بجلی کوفی، از محدثان امامیه در قرن چهارم هجری بود. از مشایخ او جدش [[حسین بن علی بن عبدالله بجلی|حسن بن علی بجلی]] به‌شمار می‌رفت که از جد خود، ابومحمد عبدالله بن مغیره بجلی، روایت می‌کرد. [[عبدالله بن مغیره بجلی]] از [[اصحاب اجماع]] طبقه سوم و از اصحاب [[موسی کاظم]] و [[علی بن موسی الرضا]] بود که ابتدا بر مذهب [[واقفیه]] قرار داشت، اما به ادعای منابع شیعی، پس از مشاهده معجزه‌ای از علی بن موسی الرضا، از آن مذهب بازگشت و به [[امامت]] او اقرار کرد. جعفر بجلی از مشایخ [[شیخ صدوق]] و [[حمید بن زیاد نینوی حائری]] (م. ۳۱۰ق)، بنیان‌گذار [[حوزه علمیه کربلا]]، به‌شمار می‌آید.<ref>{{پک|اختری|۱۳۹۰|ک=دایرةالمعارف جامع اسلامی|ف=بجلی}}</ref>


== نام و نسب ==
== نام و نسب ==
[[ابوغالب زراری]] در رساله خود از شخصی به نام «ابن مغیره» روایت نقل کرده که احتمال داده شده همان جعفر بجلی باشد، یا شاید [[حسین بن احمد بن مغیره بوشنجی]]. در کتاب [[رجال نجاشی]] و [[فهرست شیخ طوسی]]، نام جد او به صورت «حسان» ثبت شده، اما [[میرزا حسین نوری]] در ''خاتمة المستدرک'' و [[آقابزرگ تهرانی|آقا بزرگ تهرانی]] آن را «الحسن» دانسته‌اند. [[شیخ طوسی]] در بخش دوم [[رجال طوسی|رجال خود]]، بجلی را در شمار کسانی آورده است که مستقیماً از امامان روایت نکرده‌اند.<ref>{{پک|اختری|۱۳۹۰|ک=دایره‌المعارف جامع اسلامی|ف=بجلی}}</ref>
[[ابوغالب زراری]] در رساله خود از شخصی به نام «ابن مغیره» روایت نقل کرده که احتمال داده شده همان جعفر بجلی باشد، یا شاید [[حسین بن احمد بن مغیره بوشنجی]]. در کتاب [[رجال نجاشی]] و [[فهرست شیخ طوسی]]، نام جد او به صورت «حسان» ثبت شده، اما [[میرزا حسین نوری]] در ''خاتمة المستدرک'' و [[آقابزرگ تهرانی|آقا بزرگ تهرانی]] آن را «الحسن» دانسته‌اند. [[شیخ طوسی]] در بخش دوم [[رجال طوسی|رجال خود]]، بجلی را در شمار کسانی آورده است که مستقیماً از امامان روایت نکرده‌اند.<ref>{{پک|اختری|۱۳۹۰|ک=دایرةالمعارف جامع اسلامی|ف=بجلی}}</ref>


== آثار ==
== آثار ==
از آثار او می‌توان به النوادر و کتاب الروایات اشاره کرد.<ref>{{پک|1=اختری|2=۱۳۹۰|ک=دایره‌المعارف جامع اسلامی|ف=بجلی}}</ref>
از آثار او می‌توان به النوادر و کتاب الروایات اشاره کرد.<ref>{{پک|1=اختری|2=۱۳۹۰|ک=دایرةالمعارف جامع اسلامی|ف=بجلی}}</ref>


== پانویس ==
== پانویس ==
خط ۱۵: خط ۱۵:


=== منابع ===
=== منابع ===
* {{یادکرد دانشنامه|نام خانوادگی=اختری|نام=عباسعلی|پیوند نویسنده=|ویراستار=|مقاله=بجلی|دانشنامه=[[دایره‌المعارف جامع اسلامی]]|عنوان جلد=دایره‌المعارف جامع اسلامی|سال=۱۳۹۰|ناشر=آرایه|مکان=تهران}}
* {{یادکرد دانشنامه|نام خانوادگی=اختری|نام=عباسعلی|پیوند نویسنده=|ویراستار=|مقاله=بجلی|دانشنامه=[[دایرةالمعارف جامع اسلامی]]|عنوان جلد=دایرةالمعارف جامع اسلامی|سال=۱۳۹۰|ناشر=آرایه|مکان=تهران}}


{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=بله|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}}
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=بله|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}}
[[رده:راویان حدیث]]
[[رده:محدثان شیعه دوازده‌امامی]]
[[رده:محدثان شیعه واقفی]]

نسخهٔ ‏۲ سپتامبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۷:۰۷

ابوالقاسم جعفر بن علی بن الحسین بن علی بن عبدالله بن مغیره بجلی کوفی از محدثان امامیه در قرن چهارم هجری بود. او از خاندان علمی بجلی و شاگرد کسانی چون شیخ صدوق و حمید بن زیاد به‌شمار می‌آمد و آثاری مانند النوادر از خود بر جای گذاشت.

زندگی

ابوالقاسم جعفر بن علی بن الحسین بن علی بن عبدالله بن مغیره بجلی کوفی، از محدثان امامیه در قرن چهارم هجری بود. از مشایخ او جدش حسن بن علی بجلی به‌شمار می‌رفت که از جد خود، ابومحمد عبدالله بن مغیره بجلی، روایت می‌کرد. عبدالله بن مغیره بجلی از اصحاب اجماع طبقه سوم و از اصحاب موسی کاظم و علی بن موسی الرضا بود که ابتدا بر مذهب واقفیه قرار داشت، اما به ادعای منابع شیعی، پس از مشاهده معجزه‌ای از علی بن موسی الرضا، از آن مذهب بازگشت و به امامت او اقرار کرد. جعفر بجلی از مشایخ شیخ صدوق و حمید بن زیاد نینوی حائری (م. ۳۱۰ق)، بنیان‌گذار حوزه علمیه کربلا، به‌شمار می‌آید.[۱]

نام و نسب

ابوغالب زراری در رساله خود از شخصی به نام «ابن مغیره» روایت نقل کرده که احتمال داده شده همان جعفر بجلی باشد، یا شاید حسین بن احمد بن مغیره بوشنجی. در کتاب رجال نجاشی و فهرست شیخ طوسی، نام جد او به صورت «حسان» ثبت شده، اما میرزا حسین نوری در خاتمة المستدرک و آقا بزرگ تهرانی آن را «الحسن» دانسته‌اند. شیخ طوسی در بخش دوم رجال خود، بجلی را در شمار کسانی آورده است که مستقیماً از امامان روایت نکرده‌اند.[۲]

آثار

از آثار او می‌توان به النوادر و کتاب الروایات اشاره کرد.[۳]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • اختری، عباسعلی (۱۳۹۰). «بجلی». دایرةالمعارف جامع اسلامی. تهران: آرایه.