کاربر:Cheshme/تصوف: تفاوت میان نسخهها
جز (←پانویس) |
|||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
تصوف | |||
تصوف|تاریخچه پیدایش | |||
پیدایش تصوف از هر لغتی مشتق شده باشد، قدر مسلّم این است که استعمال آن در روزگار [[محمد بن عبدالله]]، آخرین پیامبر الهی و پیامبر [[مسلمانان]]، شناخته شده نبوده است و این کلمه از مصطلحات دوران حیات دو شخصیت بارز اسلام نیست.}}<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=در کوی صوفیان|سال=1392|نام=سید تقی (صالح علیشاه)|نام خانوادگی=واحدی|ناشر=تهران، نخل دانش|صفحه=49}}</ref> | |||
=== [[تصوف|<small>شواهد نبود تصوف در زمان پیامبر اسلام</small>]] === | === [[تصوف|<small>شواهد نبود تصوف در زمان پیامبر اسلام</small>]] === | ||
نسخهٔ ۱۲ سپتامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۴:۵۷
تصوف تصوف|تاریخچه پیدایش پیدایش تصوف از هر لغتی مشتق شده باشد، قدر مسلّم این است که استعمال آن در روزگار محمد بن عبدالله، آخرین پیامبر الهی و پیامبر مسلمانان، شناخته شده نبوده است و این کلمه از مصطلحات دوران حیات دو شخصیت بارز اسلام نیست.}}[۱]
شواهد نبود تصوف در زمان پیامبر اسلام
در زمان محمد بن عبدالله پیروان آن حضرت را به ایمان و اسلام نسبت میدادند و مسلم و مؤمن مینامیدند و آنان که صحبت پیامبر مسلمانان را درک کرده بودند، صحابه نامیده میشدند و نسل بعد از آنها یعنی آنان که با صحابه محشور بودند تابعین خوانده میشدند. بعد اسم عابد و زاهد به میان آمد و سپس زهاد و عباد بر جمعی گفته شد که از دنیا به زعم خود کناره جستند و خود را کاملاً وقف عبادت و ریاضت نمودند و تقریباً طریقه و روش خاصی به وجود آوردند، تا اینکه در حدود اوائل قرن دوم هجری کمکم اسم صوفی و طریقه تصوف پیدا شد و گفتند تصوف عبارت است از همان ریاضت نفس و ترک دنیا و مجاهده برای بیرون آمدن از هر خوی بد و داخل به هر طریق خوب.[۲]
شاهد دیگر بر نبود صوفیه در عصر پیامبر اسلام، مؤسس این جریان است؛ زیرا اولین کسی که در میان مسلمانان این نام بر او اطلاق شده، ابوهاشم کوفی شامی، از بزرگان صوفیان اواخر قرن دوم هجری، است و قبل از او کسی به این نام خوانده نشده است. حاصل آنکه تصوف در روزگار شکلگیری اسلام در میان مسلمانان وجود نداشت و این اصطلاح چنان از اسلام بیگانه است که کوچکترین جایگاهی برای آن در فرهنگ اسلامی وجود ندارد.[۳]