قناعت: تفاوت میان نسخه‌ها

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
(پرونده حذف شده)
خط ۱: خط ۱:
[[پرونده:223.jpg|بندانگشتی]]
[[قناعت]] یعنی [[آرامش]] خاطر یافتن در نبودِ آنچه دل می‌خواهد؛ یعنی [[رضایت]] به خوراکی‌های اندک و حسرت نخوردن بر آنچه از دست رفته است.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=اخلاق|عنوان کتاب=ارشاد القلوب|سال=۱۳۷۶|نام=حسن بن محمد|نام خانوادگی=دیلمی|ناشر=ناصر|جلد=۱|صفحه=۳۱۰|مکان=قم}}</ref>
[[قناعت]] یعنی [[آرامش]] خاطر یافتن در نبودِ آنچه دل می‌خواهد؛ یعنی [[رضایت]] به خوراکی‌های اندک و حسرت نخوردن بر آنچه از دست رفته است.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=اخلاق|عنوان کتاب=ارشاد القلوب|سال=۱۳۷۶|نام=حسن بن محمد|نام خانوادگی=دیلمی|ناشر=ناصر|جلد=۱|صفحه=۳۱۰|مکان=قم}}</ref>


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ ‏۱۴ سپتامبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۱:۲۳

قناعت یعنی آرامش خاطر یافتن در نبودِ آنچه دل می‌خواهد؛ یعنی رضایت به خوراکی‌های اندک و حسرت نخوردن بر آنچه از دست رفته است.[۱]

منابع

  1. دیلمی، حسن بن محمد (۱۳۷۶). اخلاق. ج. ۱. قم: ناصر. ص. ۳۱۰.