کاربر:اپل/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ابرابزار) |
||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
روایت غدیر روایتی است متواتر که در منابع زیاد تاریخی و روایی [[شیعه دوازدهامامی|شیعه]] و [[اهل سنت]] نقل شده و به همین دلیل، هیچ پژوهشگر با انصافی در اینکه این روایت از پیامبر اسلام صادر شده شکی ندارد. | روایت غدیر روایتی است متواتر که در منابع زیاد تاریخی و روایی [[شیعه دوازدهامامی|شیعه]] و [[اهل سنت]] نقل شده و به همین دلیل، هیچ پژوهشگر با انصافی در اینکه این روایت از پیامبر اسلام صادر شده شکی ندارد. | ||
بنا بر منابعی که وجود دارد روایت غدیر را | بنا بر منابعی که وجود دارد روایت غدیر را ۱۱۰ نفر از یاران پیامبر و ۸۴ نفر از تابعان نقل کردهاند و در طی گذر زمان، بیش از ۳۶۰ [[عالم الغیب و الشهاده|عالم]] و پژوهشگر اسلامی آن را در آثار خود ذکر کردهاند.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=سند حدیث غدیر|عنوان کتاب=الغدیر|نام خانوادگی=علامه امینی|جلد=1|صفحه=14-15}}</ref> | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
{{پک|سعیدی مهر| | {{پک|سعیدی مهر|۱۴۰۲|ک=کلام اسلامی|ص=۱۶۵–۱۶۶}} | ||
{{پک|الغدیر|ج= | {{پک|الغدیر|ج=۱|ص=۱۴–۱۵}} | ||
== | == منابع == | ||
{{پانویس}} | |||
نسخهٔ ۲۶ سپتامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۵:۵۰
واقعه غدیر
یکی از استوارترین روایات در مورد امامت علی خطبه ای است که پیامبر اسلام پس از حجه الوداع و در مکانی به نام غدیر خم سخنرانی کردند و بعد از آن به حدیث غدیر مشهور شد.
پیامبر اسلام در سال دهم هجرت زیارت خانه خدا و انجام اعمال حج نمود و مردم را به آن دعوت کردند. هزاران نفر در کنار پیامبر اعمال حج را انجام دادند و این آخرین حج پیامبر بود که به حجه الوداع مشهور شد. در روز پنجشنبه هجدهم ذی الحجه و در راه بازگشت به مدینه، آیه تبلیغ بر پیامبر اسلام نازل شد و خداوند به پیامبرش دستور داد تا هر چه زودتر پیام آسمانی ابلاغ نشده را به مردم برساند. پیامبر در به جا آوردن این دستور درنگ نکرد و در منطقه ای به نام غدیرخم، که محل جداشدن راههای مدینه و مصر و عراق بود، کاروان بزرگ حجاج را به توقف دعوت کرد. نماز ظهر به امامت پیامبر اسلام برگزار شد و بعد از آن پیامبر اسلام بر منبری که از جهاز شتران درست شده بود، بالا رفتند، با صدایی بلند سخن خود را با حمد و ثنای الهی و شهادت دادن به توحید و رسالت شروع کرد و سپس گفتند:
ای مردم، زود باشد که دعوت حق را اجابت کنم از من و شما خواهند پرسید، پس شما چه خواهید گفت؟ مردم گفتند:شهادت میدهیم که تو پیام خداوند را ابلاغ کردی و ما را پند و اندرز دادی و در این راه از هیچ تلاشی دریغ نکردی، پس خداوند تو را پاداش نیکو دهد.
پیامبر اسلام بعد از شهادت گرفتن از مردم بر توحید و نبوت و معاد گفتند:
پس حتماً من قبل از شما بر حوض کوثر وارد میشوم و شما بر من وارد خواهید شد. مراقب باشید گه چگونه در نبود من با دو ثقل رفتار میکنید.
شخصی سؤال کرد:
ای پیامبر، آن دو ثقل چیست؟
پیامبر گفت:
ثقل اکبر، قرآن و ثقل اصغر، اهل بیت من است. قطعاً خداوند آگاه مرا خبر داده است که این دو هیچ وقت از هم جدا نمیشود تا آن وقت که در کنار حوض کوثر بر من وارد شوند، پس نه بر آن دو پیشی بگیرید و نه از آنها عقب بمانید که در هر صورت، نابود خواهید شد.
سپس پیامبر اسلام دست علی را بالا گرفت و گفت: ای مردم، چه کسی بر مؤمنان از خود آنها اولی و سزاوارتر است؟
اصحاب جواب دادند: خدا و پیامبرش بهتر میدانند. پیامبر گفت:
قطعاً خداوند مولای من و من مولای مؤمنان ام و بر آنها از خودشان سزاوارترم.
بعد از آن سه بار گفتند:
پس هر کس من مولای اویم، علی نیز مولای اوست.[۱]
سند حدیث غدیر
روایت غدیر روایتی است متواتر که در منابع زیاد تاریخی و روایی شیعه و اهل سنت نقل شده و به همین دلیل، هیچ پژوهشگر با انصافی در اینکه این روایت از پیامبر اسلام صادر شده شکی ندارد.
بنا بر منابعی که وجود دارد روایت غدیر را ۱۱۰ نفر از یاران پیامبر و ۸۴ نفر از تابعان نقل کردهاند و در طی گذر زمان، بیش از ۳۶۰ عالم و پژوهشگر اسلامی آن را در آثار خود ذکر کردهاند.[۲]
پانویس
سعیدی مهر، کلام اسلامی، ۱۶۵–۱۶۶.
الغدیر، ۱: ۱۴–۱۵.