توحید در خالقیت: تفاوت میان نسخه‌ها

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جزبدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲: خط ۲:
|'''توحید افعالی'''
|'''توحید افعالی'''
|-
|-
|توحید در خالقیت
|توحید درخالقیت:فقط یک آفریننده وسازنده اصلی برای همه جهان وجود دارد
|-
|-
|توحید در ربوبیت
|توحید در ربوبیت:فقط یک مدبر و گرداننده برای حهان وجود دارد که همه امور رامدیریت می کند
|-
|-
|توحیددر الوهیت
|توحید در الوهیت:فقط خداوند سزاوار پرستش و عبادت است
|}
|}
{{جعبه اطلاعات اصطلاح اسلامی|نام=توحید در خالقیت|معنای اصطلاحی=به معنای یکتایی خداوندبه عنوان خالق و مبدا همه موجودات|پراهمیت نزد=این نوع توحید یکی از شاخه های توحید افعالی است|تعداد کاربرد در قرآن=قل الله خالق کل شی وهو الواحد القهار}}
{{جعبه اطلاعات اصطلاح اسلامی|نام=توحید در خالقیت|معنای اصطلاحی=به معنای یکتایی خداوندبه عنوان خالق و مبدا همه موجودات|پراهمیت نزد=این نوع توحید یکی از شاخه های توحید افعالی است|تعداد کاربرد در قرآن=قل الله خالق کل شی وهو الواحد القهار}}

نسخهٔ ‏۵ اکتبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۰:۴۸

توحید افعالی
توحید درخالقیت:فقط یک آفریننده وسازنده اصلی برای همه جهان وجود دارد
توحید در ربوبیت:فقط یک مدبر و گرداننده برای حهان وجود دارد که همه امور رامدیریت می کند
توحید در الوهیت:فقط خداوند سزاوار پرستش و عبادت است
توحید در خالقیت
کاربرد
معنای اصطلاحیبه معنای یکتایی خداوندبه عنوان خالق و مبدا همه موجودات
تعداد کاربرد در قرآنقل الله خالق کل شی وهو الواحد القهار
پراهمیت نزداین نوع توحید یکی از شاخه های توحید افعالی است
خدا وند آفریننده همه چیز است

توحید در خالقیت از شاخه‌های توحید است که بیان می‌کند تنها خداآفریننده حقیقی جهان است و همه موجودات دیگر در آفرینش استقلالی ندارند[۱]در کلام اسلامی خدا به عنوان واجب الوجود معرفی می‌شود و همه عالم ممکن الوجود است. بدین معنا که پیدایش و بقای موجودات وابسته به خداوند است. وهیچ موجودی ذاتاً آفریننده نیست. [۲]

مبانی قرآن

از مهم‌ترین آیات مربوط به توحید در خالقیت آیه ۱۶ سوره رعد است:


(قُلِ اللَّهُ خَالِقُ كُلِّ شَيْءٍ وَهُوَ الْوَاحِدُ الْقَهَّارُ)

(بگو خدا آفریننده همه چیز است و اویگانه پیروزگراست.)

این آیه بر خالقیت مطلق خداوند و نفی هرگونه استقلال آفرینش از غیر او دلالت دارد.[۳]

پانویس

ارجاعات

منابع

[۱]

  1. مصباح یزدی، محمدتقی (۱۳۸۴). آموزش عقائد اسلامی. ج. ۱-۲-۳. انتشارات امیرکبیر. ص. ۸۳.

[۱]

  1. سعیدی مهر، محمد (۱۳۹۸). آموزش کلام اسلامی. ج. ۱. کتاب طه. ص. ۱۰۸-۱۰۹-۱۱۱.