توحید در خالقیت: تفاوت میان نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:لا اله الا الله.png|بندانگشتی|شعار اسلام است (توحید در الوهیت)]]د[[آفرینش|رتوحید]] در خالقیت از شاخههای توحید است که بیان میکند تنها خدا [[آفریننده]] حقیقی جهان است و همه موجودات دیگر در [[آفرینش]] استقلالی ندارند<ref>{{پانویس کوتاهشده|مصباح یزدی|1384|ک=آموزش عقائد|ج=1-2-3|ص=83}}</ref> کلام اسلامی خدا به عنوان [[واجب الوجود]] معرفی میشود و همه عالم [[ممکن الوجود]] است. بدین معنا که پیدایش و بقای موجودات وابسته به خداوند است. و هیچ موجودی ذاتاً آفریننده نیست.<ref>{{پانویس کوتاهشده|سعیدی مهر|1398|ک=آموزش کلام اسلامی|ج=1|ص=108-109}}</ref> | |||
{| class="wikitable sortable" | {| class="wikitable sortable" | ||
| colspan="2" |'''توحید افعالی''' | | colspan="2" |'''توحید افعالی''' | ||
| خط ۱۰: | خط ۱۱: | ||
|توحید در الوهیت | |توحید در الوهیت | ||
|فقط خداوند سزاوار پرستش و عبادت است. | |فقط خداوند سزاوار پرستش و عبادت است. | ||
|} | |} | ||
== مبانی قرآن == | == مبانی قرآن == | ||
از مهمترین آیات مربوط به توحید در خالقیت آیه ۱۶ [[سوره رعد]] است:<ref>{{پانویس کوتاهشده|سعیدی مهر|1398|ک=آموزش کلام اسلامی|ج=1|ص=111}}</ref> | از مهمترین آیات مربوط به توحید در خالقیت آیه ۱۶ [[سوره رعد]] است:<ref>{{پانویس کوتاهشده|سعیدی مهر|1398|ک=آموزش کلام اسلامی|ج=1|ص=111}}</ref> | ||
نسخهٔ ۶ اکتبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۶:۵۴

درتوحید در خالقیت از شاخههای توحید است که بیان میکند تنها خدا آفریننده حقیقی جهان است و همه موجودات دیگر در آفرینش استقلالی ندارند[۱] کلام اسلامی خدا به عنوان واجب الوجود معرفی میشود و همه عالم ممکن الوجود است. بدین معنا که پیدایش و بقای موجودات وابسته به خداوند است. و هیچ موجودی ذاتاً آفریننده نیست.[۲]
| توحید افعالی | |
| توحید درخالقیت | فقط یک آفریننده وسازنده اصلی برای همه جهان وجود دارد. |
| توحید در ربوبیت | فقط یک مدبر و گرداننده برای حهان وجود دارد که همه امور رامدیریت میکند. |
| توحید در الوهیت | فقط خداوند سزاوار پرستش و عبادت است. |
مبانی قرآن
از مهمترین آیات مربوط به توحید در خالقیت آیه ۱۶ سوره رعد است:[۳]
- (قُلِ اللَّهُ خَالِقُ کُلِّ شَیْءٍ وَهُوَ الْوَاحِدُ الْقَهَّارُ)
- (بگو خدا آفریننده همه چیز است و اویگانه پیروزگراست.)
این آیه بر خالقیت مطلق خداوند و نفی هرگونه استقلال آفرینش از غیر او دلالت دارد
پانویس
ارجاعات
- ↑ مصباح یزدی، آموزش عقائد، ۱-۲-۳: ۸۳.
- ↑ سعیدی مهر، آموزش کلام اسلامی، ۱: ۱۰۸-۱۰۹.
- ↑ سعیدی مهر، آموزش کلام اسلامی، ۱: ۱۱۱.
منابع
- مصباح یزدی، محمد تقی (۱۳۸۴). آموزش عقائد. ج. ۱-۲-۳. انتشارات امیرکبیر. ص. ۸۳.
- سعیدی مهر، محمد (۱۳۹۸). آموزش کلام اسلامی. ج. ۱. کتاب طه. صص. ۱۰۸-۱۰۹–۱۱۱.