کاربر:N.mim/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
خط ۴۰: خط ۴۰:
[[رده:حوض کوثر]]
[[رده:حوض کوثر]]
[[رده:سوره کوثر]]
[[رده:سوره کوثر]]
[[رده:قیامت]]

نسخهٔ ‏۵ دسامبر ۲۰۲۵، ساعت ۲۰:۱۰

حوض کوثر

مقدمه

در بهشت نهری جاری است که سرشار از خیر و برکت فراوان است. این نهر از حوضی سرچشمه می‌گیرد و پیرامون آن، به شمار ستارگان آسمان، ظرف‌هایی آراسته و منظم چیده شده است. پس از ورود به بهشت، امّت پیامبر مسلمانان بر کنار آن نهر وارد می‌شوند و از برکات آن بهره‌مند خواهند شد.

کوثر در قرآن

  • سوره کوثر (سوره 108 قرآن) کوتاه‌ترین سورۀ قرآن است و سه آیه دارد: بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ. «إِنَّا أَعْطَیْنَاکَ الْکَوْثَرَ* فَصَلِّ لِرَبِّکَ وَانْحَرْ* إِنَّ شَانِئَکَ هُوَ الْأَبْتَرُ»

این سوره در مکه نازل شده و خطاب به پیامبر مسلمانان است. مضمون آن تأکید بر عطای خیر فراوان به پیامبر، دعوت به عبادت و یادآوری عاقبت دشمنان اوست.[۱]

  • بررسی لغوی واژۀ کوثر: واژۀ کوثر از ریشه (ک ث ر) به <معنی فزونی و کثرت> است.

در قالب (فوعل) دلالت بر کثرت و بسیار خیر فراوان دارد.

راغب اصفهانی در مفردات الفاظ قرآن می نویسد: «کوثر خیر بسیار است و گفته شده جویباری در بهشت است.»[۲]


حوض کوثر در روایات سنی و شیعی

در احادیث فراوانی از شیعه و اهل‌سنت، «حوض کوثر» به‌عنوان جویبار یا نهری در بهشت معرفی شده که خداوند آن را به پیامبر مسلمانان عطا کرده است. این احادیث در منابع معتبر مانند صحیح بخاری، صحیح مسلم، الکافی و بحارالأنوار آمده است.

ویژگی‌های حوض کوثر

  • آب زلال و نورانی: محمد بن عبدالله فرمود: «آب آن از شیر سفیدتر و از عسل شیرین‌تر است.»[۳]
  • ظروف و جام‌های بی‌شمارند: در روایت آمده است: «به تعداد ستارگان آسمان جام در کنار آن است.»[۴]
  • رایحه و روشنی خاص: نور آن در قیامت راهنمای مؤمنان است.[۵]

صاحبان حوض

پیامبر مسلمانان صاحب حوض کوثر و ساقی آن معرفی شده است. در برخی روایات شیعه، علی بن ابی طالب نیز ساقی حوض کوثر دانسته شده است.

جعفر بن محمد فرمود: «رسول خدا صاحب کوثر است و علی ساقی آن است.»[۶]

جمع بندی

مفهوم «کوثر» که خداوند در سوره کوثر به محمد عطا کرد، نه تنها یک اعطای محدود، بلکه نمادی از کثرت خیر بی انتهای الهی در ابعاد مختلف وجودی و ابدی است. این مفهوم با تکیه بر منابع حدیثی، تفسیری و کلامی، ابعاد چندگانه‌ای از حکم الهی را آشکار می‌سازد.

منابع

  1. علامه طبابایی. تفسیرالمیزان. ج. ۲۰. صص. ۳۹۵تا۳۹۷.
  2. طبرسی. تفسیر مجمع البیان. ج. ۱۰. ص. ۵۲۴.
  3. صحیح مسلم. ج. ۴. ص. ۱۸۰۰.
  4. تفسیر طبری. ج. ۳۰. ص. ۲۳۴.
  5. بحار الانوار. ج. ۸. ص. ۲۱.
  6. الکافی. ج. ۸. ص. ۹۴.