حاکم شرع: تفاوت میان نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(ابرابزار) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
حاکم شرع به مقام قضایی [[روحانی]] گفته میشود که بر وفق شرع به دعاوی رسیدگی میکند و میان خصومان مطابق قوانین دینی حکم میدهد. این عنوان در منابع، هم بهعنوان یک منصب قضایی و هم در توصیف برخی شخصیتهای برجسته علمی و قضایی بهکار رفته است.<ref>{{پک|1=اختری|2=۱۳۹۰|ک=دایرةالمعارف جامع اسلامی|ف=حاکم شرع}}</ref> | حاکم شرع به مقام قضایی [[روحانی]] گفته میشود که بر وفق شرع به دعاوی رسیدگی میکند و میان خصومان مطابق قوانین دینی حکم میدهد. این عنوان در منابع، هم بهعنوان یک منصب قضایی و هم در توصیف برخی شخصیتهای برجسته علمی و قضایی بهکار رفته است.<ref>{{پک|1=اختری|2=۱۳۹۰|ک=دایرةالمعارف جامع اسلامی|ف=حاکم شرع}}</ref> | ||
در متون دانشنامهای، این عنوان همچنین برای برخی شخصیتهای برجسته تاریخی بهکار رفته است. از جمله، [[محمد بن عبدالله نیشابوری]] از محدثان و قاضیان نامدار سدههای چهارم و پنجم هجری بود که افزون بر فعالیت قضایی، در حوزه [[حدیث]]، سفرهای علمی گستردهای انجام داد و آثار فراوانی در این زمینه پدیدآورد.<ref>{{پک|1=اختری|2=۱۳۹۰|ک=دایرةالمعارف جامع اسلامی|ف=حاکم شرع}}</ref> | در متون دانشنامهای، این عنوان همچنین برای برخی شخصیتهای برجسته تاریخی بهکار رفته است. از جمله، [[محمد بن عبدالله نیشابوری]] که به حاکم نیشابوری شهرت دارد و از محدثان و قاضیان نامدار سدههای چهارم و پنجم هجری بود که افزون بر فعالیت قضایی، در حوزه [[حدیث]]، سفرهای علمی گستردهای انجام داد و آثار فراوانی در این زمینه پدیدآورد.<ref>{{پک|1=اختری|2=۱۳۹۰|ک=دایرةالمعارف جامع اسلامی|ف=حاکم شرع}}</ref> | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
نسخهٔ ۲۱ دسامبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۳:۳۰
حاکم شرع اصطلاحی در فقه اسلامی است که به مقامی قضایی اطلاق میشود و بر پایه قواعد شرعی به دعاوی رسیدگی میکند و میان طرفین اختلاف بر اساس قوانین دینی داوری انجام میدهد.
معنای اصطلاحی
حاکم شرع به مقام قضایی روحانی گفته میشود که بر وفق شرع به دعاوی رسیدگی میکند و میان خصومان مطابق قوانین دینی حکم میدهد. این عنوان در منابع، هم بهعنوان یک منصب قضایی و هم در توصیف برخی شخصیتهای برجسته علمی و قضایی بهکار رفته است.[۱]
در متون دانشنامهای، این عنوان همچنین برای برخی شخصیتهای برجسته تاریخی بهکار رفته است. از جمله، محمد بن عبدالله نیشابوری که به حاکم نیشابوری شهرت دارد و از محدثان و قاضیان نامدار سدههای چهارم و پنجم هجری بود که افزون بر فعالیت قضایی، در حوزه حدیث، سفرهای علمی گستردهای انجام داد و آثار فراوانی در این زمینه پدیدآورد.[۲]
پانویس
ارجاعات
منابع
- اختری، عباسعلی (۱۳۹۰). «حاکم شرع». دایرةالمعارف جامع اسلامی. تهران: آرایه.