عفاف

عفاف به تمایل وکشش داخلی موجود در شخص که به منجر به ایجاد پوشش و حجاب می گردد گفته می‌شود.عفاف در دو معنای قناعت در امور مالی و نگه داشتن نفس در مقابل عمل حرام مورد استفاده قرار می گیرد.عفاف قدرت بازدارندگی عظیمی در برابر فعل ناپسند در درون انسان ایجاد می کنند.از موارد رعایت عفاف می توان به صحبت کردن عفیفانه ، طهارت در افکار، طهارت در نگاه ، پوشانیدن جسم در حدشرعی نام برد.عفاف از طرق گوناگونی کسب می گردد، از جمله :

۱)تمرین ،ممارست،مراقبه بر صحت اعمال و کردار فردی تا مانع از ارتکاب فعل ناشایست شود.

۲) مطالعه و تحقیق در رابطه با منش عفیفانه الگوها .

۳)دعا ، تضرع ، توسل ، درخواست از خداوند متعال ومقربان درگاهش برای پایداری و استقامت در مسیر رسیدن به عفاف.

۴)توجه و بررسی رفتار مادران ، مربیان و دیگر افرادی که ویژگی بارز عفاف در آنها نمود یافته است.

هرگاه عفاف در آحاد جامعه اعم از مردان و زنان تبلور یابد،افعال آنها به صورت صحیح وزن جا خواهد بود.زیرا افسار قوه شهوت ، غضب، وهم به فرمانده کل یعنی عقل تقدیم شده است .دراینجاست که ما شاهد کاهش چشم گیر آسیب های رفتاری در جامعه خواهیم بود^[۱].

رده ۲ زیرردۀ زیر را دارد، این رده در کل ۲ زیررده دارد.