روز ترویه
روز ترویه از روزهای مهم در مناسک حج و از ایام بزرگ ذیالحجه است. واژهٔ «ترویه» از ریشهٔ «رَوَی» بهمعنای «آب دادن و سیراب کردن» گرفته شده و علت نامگذاری آن، فراهمکردن آب برای حجاج در مسیر عرفات بوده است. روز ترویه، هشتم ذیالحجه است و حاجیان در این روز از مکه به منی کوچ میکنند تا برای وقوف در عرفات آماده شوند.[۱]
.jpg){kind=link}
اعمال و اهمیت روز ترویه
در فقه اسلامی، روز ترویه دارای آداب و اعمال خاصی است. حجاج در این روز احرام حج تمتع را میبندند و نماز و دعاهای ویژهای میخوانند.[۲] در روایات آمده است که این روز، زمانی برای آمادهسازی روح و بدن جهت حضور در عرفات است. امام صادق علیهالسلام فرمودهاند: «ترویه روزی است که در آن حاجیان برای ذکر و توبه آماده میشوند.»[۳]
جایگاه معنوی روز ترویه
از دیدگاه فقه شیعه و فقه اهل سنت، روز ترویه مقدمهای بر مهمترین روز حج یعنی روز عرفه است. در منابع تاریخی آمده که امام حسین علیهالسلام در سال ۶۰ هجری قمری، در همین روز از مکه به سوی کربلا حرکت کردند.[۴] بنابراین، این روزافزون بر ارزش فقهی، دارای اهمیت تاریخی و معنوی ویژهای نیز هست.