کاربر:حلما313a

از اسلامیکال
نسخهٔ تاریخ ‏۵ اکتبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۷:۰۶ توسط حلما313a (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «خسف بیداء خسف از نشانه های آخرالزمان و به معنای فرو رفتن در زمین و زیر آوار ماندن به وسیله زلزله ، سیل و طوفان و بمباران جز آن است .<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=روزگار رهایی|نام=علی اکبر|نام خانوادگی=مهدی پور|جلد=2|صفحه=854}}</ref> خسف به معنای فرو رفتن و...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

خسف بیداء

خسف از نشانه های آخرالزمان و به معنای فرو رفتن در زمین و زیر آوار ماندن به وسیله زلزله ، سیل و طوفان و بمباران جز آن است .[۱]

خسف به معنای فرو رفتن و پنهان شدن است [۲]. و بیداء نام سرزمینی است میان مکه و مدینه . ظاهرا منظور از خسف بیداء آن استکه سفیانی ، با لشکری عظیم به قصد جنگ با مهدی عازم مکه می شود، در میان مکه و مدینه و در محلی که به سرزمین بیداء معروف است به گونه معجزه به امر خداوند در دل زمین فرو می روند. این حادثه از نشانه های حتمی ظهور بیان شده است. [۳]

پانویس

  1. مهدی پور، علی اکبر. روزگار رهایی. ج. ۲. ص. ۸۵۴.
  2. ابن منظور. لسان العرب. ج. ۹. ص. ۶۷.
  3. نعمانی. غیبه. ص. ۲۵۲.