میر حامدحسین هندی

میرحامد حسین

«میرحامد حسین موسوی هندی» (۱۲۴۶-۱۳۰۶ قمری)، فقیه، محدث و متکلم برجسته شیعه در قرن سیزدهم هجری بود که در هند می‌زیست. از او آثار ارزشمندی در دفاع از امامان شیعه و مکتب تشیع به جای مانده که مهم‌ترین آن، کتاب سترگ «عبقات الانوار» است.

عالم متکلم قرن 13

زندگی نامه:

علامه میرحامد حسین هندی در سال ۱۲۴۶ قمری در شهر میرتهه هند چشم به جهان گشود. پدرش سید محمد قلی نام او را «مهدی» گذاشت، اما پس از آنکه پدر، پیش از دریافت خبر تولد، در رویای خود جدش «سید حامد حسین» را دید، این کودک به «میرحامد حسین» معروف شد. وی تحصیلات خود را از هفت سالگی در مکتبخانه آغاز کرد و پس از آموختن دروس مقدماتی، به سطوح بالاتر راه یافت. او کتاب‌های «مقامات حریری» و «دیوان متنبی» را نزد مولوی سید برکت علی صاحب فراگرفت و برای آموختن نهج‌البلاغه به محضر مفتی سید عباس شوشتری رفت. سپس برای تکمیل دانش، علوم عقلی را نزد سید مرتضی خلاصه‌العلماء و علوم شرعی را در محضر سید محمد سلطان‌العلماء و برادرش سید حسین سیدالعلماء آموخت. پس از سال‌ها تلاش و پشتکار، وی موفق شد تحصیلات خود را با موفقیت به پایان برساند.

اساتید:

1. تحصیل علم کلام در محضر والدش، سید محمدقلى کنتورى نیشابورى؛

2. تحصبیل فقه اصول در محضر سید محمد بن سید دلدارعلى، سلطان العلماء،سید حسین بن سید دلدارعلى، سید العلماء؛

3. تحصیل معقول در محضر مرتضى بن سید محمد، خلاصه العلماء؛

5. تحصیل نهج البلاغه در محضر مفتى، سید عباس تسترى؛

6. تحصیل ادبیات در محضر سید برکت‌على صاحب.

شاگردان:

از جمله شاگردان وی سیدناصرحسین موسوی؛ سید سراج حسین موسوی؛ قاضی کرامت حسین موسوی؛ سیدعباس حسین رضوی است.

تألیفات:

از جمله تالیفات میرحامد حسین عبارتند از: عبقات الأنوار فى امامه الأئمه الأطهار( 30 مجلّد)؛ استقصاء الافحام و استیفاء الانتقام فى نقض منتهى الکلام( 10 مجلّد، طبع فى 1315 ق)؛ شوارق النصوص( 5 مجلّد)؛ کشف المعضلات فى حلّ المشکلات؛ العضب التبار فى مبحث آیه الغار؛ افحام اهل المین فى ردّ ازاله الغین؛ النجم الثاقب فى مسئله الحاجب فى الفقه( در سه قالب کبیر، وسیط و صغیر)؛ الدرر السنیه فى المکاتیب و المنشآت العربیه؛ زین الوسائل الى تحقیق المسائل( فیه فتاویه الفقهیه)؛ أسفار الأنوار عن وقائع أفضل الأسفار( ذکر فیه ما سنح له فى سفره إلى الحج و زیاره أئمه العراق سلام الله علیهم)؛ الذرائع فى شرح الشرائع فى الفقه( لم یتمّ).