تسلیم
تسلیم
معنی لغوی تسلیم مأخوذ از سلام (از نام های خداوند از آن رو که بری از عیب و نقص است.) گردن نهادن، راضی شدن، سلام کردن، عافیت طلبیدن و دوری جستن از آفت و بلاست.[۱][۲]
روحالله خمینی تسلیم را عبارت از انقیاد باطنی و اعتقاد قلبی و سلامت نفس از عیوب و خالی بودن آن از کلمات خبیثه میداند.[۳]
ابراهیم، نمادی از تسلیم است، چنانکه در پاسخ به خطاب خداوند که فرمود «اسلم»، گفت «اسلمت لرب العالمین». مفسران این آیه را ناظر به استقامت بر اسلام و اخلاص در توحید دانستهاند.[۴][۵]
منابع
- ↑ ابن منظور لسان العرب ذیل «سلم».
- ↑ طریحی، فخرالدین ابن محمد (۱۳۶۲). مجمع البحرین. تهران: احمد حسینی.
- ↑ خمینی، روحالله (۱۳۸۲). شرح حدیث جنود عقل و جهل. تهران: موسسهٔ تنظیم و نشر آثار امام خمینی. ص. ۴۰۲.
- ↑ طبرسی. مجمع البیان. ج. ۱. ص. ۳۹۸.
- ↑ کشف الاسرار و عده الابرار. ج. ۱. تهران: علی اصغر حکمت. ۱۳۶۱. ص. ۳۷۰.