احسان به والدین
احسان به والدین از دستورات اخلاقی و شرعی در اسلام است. در قرآن و حدیث در خصوص احسان به والدین بسیار صحبت شده است. در آیه ۲۳ سوره اسرا آمده: «و قضی ربک الا تعبدوا الا ایاه و بالوالدین احیانا»پروردگارت مقرر داشت که جز او را نپرستید و به پدر و مادر نیکی کنید. در کتاب غرر الحکم و درر الحکم نیز از علی بن ابی طالب نقل شده که احسان به والدین از بزرگترین واجبات بر شمرده شده است «برالوالدین اکبر فریضه»[۱] و نیز در کتاب بحارالانوار بهترین خصلت ها را بر «الوالدین من اکرم اطباع» دانسته آمد.[۲]
آثار احسان به والدین
در فرهنگ اسلامیُ از عوامل جلب روزی و طول عمر نیکی به پدر و مادر است. در کتاب بحارالانوار، مجلسی از پیامبر اسلام در این باره آمده که: «کسی که دوست دارد عمرش طولانی و روزیاش زیاد شود نسبت به پد و مادر و خویشاوندانش صله رحم به جای آورد.»[۳] در کتاب الزهد از علی بن الحسین امام چهارم شیعیان امامیه، نقل شده است که: «مردی خدمت پیامبر آمد و گفت: ای رسول خدا من هیچ کار زشتی نمانده که انجام نداده باشم آیا می توانم توبه کنم؟ پیامبر اسلام گفتند: آیا هیچ یک از پدر و مادرت زنده هستند؟ گفت:بله پدرم، پیامبر گفتند: برو به او نیکی کن تا آمرزیده شوی. وقتی او راه افتاد پیامبر گفتند: کاش مادرش زنده بود، یعنی اگر او زنده بود و به او نیکی میکرد زودتر آمرزیده میشد.»[۴]