کاربر:Hanin/صفحه تمرین
اصلاح الگوی اسلام از منظر اسلام
اصلاح الگوی اسلام از منظر خود اسلام، به معنای نقد درونی و بازسازی تصویری اصیل و پویا از دین است که از انحرافات تاریخی و تفاسیر سطحی رها شده باشد. محورهای اصلی اصلاح عبارتند از: اصالت عقلانیت: ارجاع مجدد به جایگاه عقل به عنوان «حجت باطنی» و مقابله با جمود و افراطگرایی نقلی، با هدف فهم روح کلی شریعت. تفکیک ثوابت و متغیرات: تمایز قائل شدن میان اصول ثابت دین (مانند توحید و عدالت) و برداشتها و احکام متغیر تاریخی، برای جلوگیری از خلط «دین» با «تفسیرهای فقهی خاص».
رحمت و مدارا: تبدیل محوریت از خشونت و تکفیر به اصل رحمت للعالمین، و تأکید بر شفقت، تساهل و مدارای اجتماعی.
عدالت اجتماعی: اولویتدهی به تحقق عدالت در توزیع ثروت، فرصتها و حقوق شهروندی، به عنوان اصلیترین پیام اجتماعی اسلام.
جایگاه مصرف در نگاه دینی: امروزه مصرف به یکی از معضلات بشری تبدیل شده است. بشر امروز به شکل فزاینده ای در حال مصرف همه چیز حتی استعداد، توانایی و دارایی های خود برای دستیابی به لذت های خیالی است.این سبک زندگی که محصول نگرش غیر دینی به انسان و کمال اوست بحران های زیستی، معرفتی و اخلاقی در پی داشته و اورا از حقیقت خویش دور ساخته است. اصلاح سبک زندگی انسان و جاوگیری از مصرف بی مهابا نیازمند رجوع به دین و تطبیق الگوهای رفتاری با آموزههای دینی است. ابعاد مادی و معنوی انسان، هر یک منشاء پیدایش نیازهایی است که در اموزه آموزههای واقع گرایانه و فطرت مدار اسلام، توجه فراوان شده است. نیازهای مادی انسان همچون خوراک، پوشاک و مسکن، جنبه عمومی دارد و استثنا پذیر نیست، حتی پیامبران و اولیای الهی نیز که در اوج معنویت و ماکوت بوده اند، به طور طبیعی، به امکانات مادی، نیاز داشته اند. قرآن کریم، در آیات متعدد این پندار را که پیامبران همچون فرشتگان، نباید به امور مادی، میل و نیلزی داشته باشند، نادرست شمرده و نیاز آنان را به غذا، رفتن به بازار و تهیه وسایل زندگی، طبیعی و عمومی دانسته است.