بـه طـور کلـی عصمـت پیامبـران مورد اتفاق مفسـران شـیعه و سـنی اسـت ولی درمـورد مراتـب وشـعاع تسـری آن میـان آنهـا شـاهد اختلاف هسـتیم و دیدگاههـای گونا گونـی وجـود دارد. شـیخ مفیـد نیـز به وجود این نوع اختلاف میان مفسـران و متکلمین مسـلمان اشـاره نمـوده، در ایـن خصـوص در مـورد مصونیـت پیامبران از برخـی معاصـی ماننـد شـرک وکفرهیـچ اختلافـی بیـن مسـلمانان وجـود نـدارد. مگرفرقـه ای از خـوارج کـه صـدور گنـاه را از انبیـاء جایـز مـی دانندهمچنیـن درمـورد تبلیـغ رسـالت وبیـان احـکام بیشـترفرق اسلامی بـه عصمـت پیامبـران بـاور دارنـد بـه جـز باقالنـی کـه بـه انبیـاء سـهو ونسـیان را نسـبت میدهـد. [۱]
الـف)عصمت دردریافت وحی
اندیشـمندان اسلامى بـر عصمـت پیامبـران در ایـن عرصـه تأ کیـد میکننـد. دلیـل عقلـی نیـز گـواه بـر عصمـت پیامبـران از اشـتباه در ایـن حوزه اسـت؛ بدین بیـان کـه هـدف از بعثـت پیامبـران آن اسـت کـه پیـام هدایـت را بـه بنـدگان برسـانند. ا گـر ایشـان در در یافـت وحـی دچـار خطـا شـوند، هـدف از بعثـت آنهـا نقـض خواهـد شـد ونقـض غـرض بـر خـدای حکیـم محـال اسـت.
ب) عصمت در رسـاندن وحی
عمـوم مسـلمانان، پیامبـران را در ایـن زمینـه لغـزش ناپذیـر میداننـد. تنهـا گروهـی از حشـویه وکرامیـه پیامبـران لغـزش پیامبـران در گفتـار را پذیرفته انـد و افسـانه غرانیـق را شـاهد آن دانسـته اند[۲] .درخـور توجـه آنکـه برخـی عالمـان اشـعری ماننـد قاضـی ابوبکـر باقالنـی نیـز لغـزش در ابلاغ وحـی از رو ی سـهو و نسـیان را میپذیرنـد[۳].
ج)عصمـت از گناهـان خـواه به صـورت فعل حرام یا ترک واجب
در ایـن قسـمت معمـولاًایـن دلیـل اقامـه میشـود کـه ا گـر پیامبـر به آنچـه میآورد عمـل نکنـد، مـردم دیگـر بـه سـخنانش اعتمـاد نخواهنـد کـرد و بـاز ، هـدف از بعثـت او نقـض خواهـد شـد. برخـی عالمـان معتزلـی صـدور گنـاه صغیـره ی عمـدی را میپذیرنـد .هـر چنـد برخـی دیگـر ماننـد جبایـی آن را مـردود میشـمارند.