کاربر:رضوان

شخصیت تاریخی ذوالقرنین

درادوار مختلف، بعضی از نویسندگان تلاش کرده اندهویت ذوالقرنین را معین کنند.

فردی گمنام

گروهی معتقدند ذوالقرنین فردی گمنام است که نه پیامبر و نه پادشاه بلکه تنها بنده‌ای از بندگان محبوب خدا بوده است. مبنای این نظریه حدیثی از علی است که بعدها به دیدگاهی شناخته‌شده در منابع تبدیل شد. به نظر می‌رسد مفسران شیعه با نظر به این روایت بیشتر متمایل به این نظر بوده‌اند و کمتر درصدد کنجکاوی و در پی گمانه‌زنی درباره هویت ذوالقرنین برآمده‌اند.

اسکندر مقدونی

گروهی دیگر ذوالقرنین رابر شخصیت اسکندر مقدونی تطبیق داده اند.مخصوصا در پژوهش‌های غربیان درباره ذوالقرنین تصور غالب آن است که ذوالقرنین اسکندر مقدونی است.

بسیاری از مفسران سرشناس اهل‌سنّت در سده‌های متقدم و پس از آن، ظاهراً تردیدی در این تطبیق نداشته‌اند و بحثی در این باره نکرده‌اند. بازتاب این تصور در دیگر گونه‌های منابع اسلامی نیز به‌سادگی یافت می‌شود.

تطبیق کوروش و ذوالقرنین بر هم نخستین بار در میانه قرن سیزدهم قمری (نوزدهم میلادی) در پژوهش‌های غربی مطرح شد.

عدالت، رعیت پروری و سخاوت و مروت کوروش در جنگ‌ها بر اساس عهد عتیق و مورخانی همچون هرودت و گزنفون. سفرهای کوروش به مغرب برای فتح پایتخت لیدیا و به مشرق برای مقابله با قبایل صحرانشین. ساخت سدی آهنین بر تنگه داریال توسط کوروش در سفر به شمال ایران به درخواست اهالی آنجا. مجسمه‌ای سنگی از کوروش در مشهد مُرغاب در جنوب ایران کشف شده که تاجی بر سر دارد و دو شاخ مانند شاخهای قوچ بر آن دیده می‌شود که با لقب ذوالقرنین همخوانی دارد.

احسان روحی در تحقیق مفصلی که درباره شخصیت ذوالقرنین کرده است معتقد است ترتیب سفرهای کوروش با ترتیب سفرهای ذوالقرنین هم‌ساز نیست، سد داریال با سد ذوالقرنین یکی نیست زیرا سد داریال مانع حمله دشمنان نشده و نیز این سد تا قیامت باقی نمانده است در حالی که در قرآن سد ذوالقرنین دارای این دو ویژگی معرفی شده است. و نیز کوروش به اعتقادات مردم کاری نداشت و حتی مشرکان را در انجام اعمال مذهبی خود آزاد گذارده و گاه به مقدسات ایشان احترام نیز کرده است که این رفتارها با رفتار یک فرمانروای موحد الهی سازگار نیست.