شهربانو
شهربانو
درباره تاریخ تولد و مکان تولد شهربانو مادر سجاد بن الحسین گزارشی وجود ندارد. زیرا در زمان ساسانیان در ایران زندگی نامه دختران و زنان مکتوب نمی شد مگر اینکه دارای مقام ویژه حکومتی می بودند. با این حال بر اساس یافته های تاریخی می توان گفت که سال 31 هجری به اسارت در آمد و وارد مدینه شد. به همسری حسین بن علی درآمد و در بین ساله های 36 تا 38 سجاد بن حسین به دنیا آورد.[1] در کتاب های تاریخی نام پدر شهربانو را یزدجرد که بیشتر کتاب ها به این نام اشاره دارند. همچنین گروهی نوشجان و برخی دیگر شیرویه که بنا بر نقل ثعالبی قاتل پدر یزدگرد بوده است می شناسند. گروهی دیگر نیز سنجان یا سبحان نام پدر شهربانو معرفی کرده اند.[2]
در روایات تاریخی درباره شهربانو اختلافات بسیار است اما روایت صدوق در عیون اخبار الرضا قابل قبول ترین سند تاریخی است که شهربانو را فرزند یزدگرد سوم و مادر سجاد بن حسین و زمان اسارت او در زمان عمر معرفی می کند.[3] در تاریخ یعقوبی شهربانو مادر سجاد معرفی کرده و می نویسد: و امه جرار بنت یزدجرد[4]
شهربانو در کتاب الکافی
کلینی در کتاب کافی روایتی بیان می کند که هنگام ورود شهربانو به مسجد مدینه بر عمر وارد شد. شهربانو حجاب گرفت. علی بن ابیطالب به عمر گفت اجازه بده او همسری از مسلمانان برگزیند و به عنوان غنیمت برای او قرار بده. عمر پذیرفت و شهربانو حسین بن علی را انتخاب کرد. علی بن ابیطالب نام او پرسید. گفت: جهان شاه. علی گفت: شهربانویه[5]
[1] طیبی، شهربانوعلیها السلام، (همسر گرامی امام حسین علیه السلام) ص25.
[2] طیبی، ناهید، شهربانو: بازکاوی و پژوهش درباره همسر امام حسین علیه السلام ص 255.
[3] طیبی، ناهید، شهربانو: بازکاوی و پژوهش درباره همسر امام حسین علیه السلام، ص 100
[4] یعقوبی، احمد بن اسحاق، تاریخ یعقوبی، ج۲. ص۳۰۳.
[5] طیبی، ناهید، شهربانو: بازکاوی و پژوهش درباره همسر امام حسین علیه السلام، ص 58
منابع
[1] طیبی، ناهید، شهربانوعلیها السلام، (همسر گرامی امام حسین علیه السلام)، تهران، مشعر، 1390. ص25
[2] طیبی، ناهید، شهربانو: بازکاوی و پژوهش درباره همسر امام حسین علیه السلام، تهران، علم، 1392. ص 255
[3] طیبی، ناهید، شهربانو: بازکاوی و پژوهش درباره همسر امام حسین علیه السلام، تهران، علم، 1392. ص 100
[4] یعقوبی، احمد بن اسحاق، تاریخ یعقوبی، ج۲، 1382. ص۳۰۳.
[5] طیبی، ناهید، شهربانو: بازکاوی و پژوهش درباره همسر امام حسین علیه السلام، تهران، علم، 1392. ص 58