آقانجفی قوچانی
آقانجفی قوچانی با نام رسمی سید محمدحسن قوچانی، فقیه، حکیم و ادیب اهل قوچان، پس از تحصیل در نجف و رسیدن به مقام اجتهاد، به قوچان بازگشت و باقی عمر خود را در آنجا گذراند. آثار او شامل «شرح دعای صباح» و «رساله عذر بدتر از گناه» در دفاع از مشروطیت است.
زندگی
سید محمد حسن قوچانی، معروف به آقانجفی قوچانی، از اهل خسرویه قوچان، در سال ۱۲۹۵ هجری قمری متولد شد و در سال ۱۳۶۳ هجری قمری درگذشت. او فقیه، حکیم و ادیب بود. تحصیلات مقدماتی خود را در قوچان، سبزوار و مشهد به پایان رساند و در بیست سالگی به اصفهان رفت. در آنجا فقه و اصول را نزد شیخ عبدالکریم گزی و سید محمدباقر درچهای آموخت و حکمت و فلسفه را نزد آخوند کاشانی فراگرفت. در بیست و سه سالگی به نجف رفت و اصول را در نزد آخوند خراسانی و حکمت را نزد محمد باقر اصطهباناتی تحصیل کرد و به مقام اجتهاد رسید.[۱]
پس از بیست سال اقامت در نجف، در سال ۱۳۳۸ هجری قمری به قوچان بازگشت و باقی عمر خود را در آنجا سپری کرد. آقا نجفی شخصیتی وارسته، بیاعتنا به ظواهر زندگی، آزادمنش، شجاع، صریحاللهجه و با هیبت بود. از آثار او میتوان به «شرح دعای صباح»، «رساله عذر بدتر از گناه» که در دفاع از مشروطیت نگاشته شده است، «سیاحت غرب» در توضیح کیفیت عالم برزخ و سیر ارواح و «سیاحت شرق» که در آن زندگی خود را به نثری ساده و بیتکلف شرح داده است، اشاره کرد.[۲]
پانویس
ارجاعات
منابع
- اختری، عباسعلی (۱۳۹۰). «آقانجفی قوچانی». دایرةالمعارف جامع اسلامی. تهران: آرایه.