بدون جعبه اطلاعات
بدون تصویر

ابن‌خالویه فارسی

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ابن‌خالویه، ابوالحسن علی بن محمد بن یوسف بن مهجور فارسی، از محدثان و مشایخ حدیث در سده چهارم هجری بود. وی در منابع شیعی، شخصیتی پرهیزکار، فروتن و خوش‌رفتار معرفی شده است و بر اساس برخی گزارش‌ها، در میان معاصران خود به سلیم‌النفس بودن شناخته می‌شد. بیشتر آثار او از بین رفته است، اما برخی از تألیفات وی در زمینه اعمال عبادی ماه‌های قمری، مانند عمل شهر رجب، عمل شهر شعبان و عمل شهر رمضان باقی مانده‌اند.[۱]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • اختری، عباسعلی (۱۳۹۰). «ابن‌خالویه». دایرةالمعارف جامع اسلامی. تهران: آرایه.