ابوالعباس ثعلب
ابوالعباس ثعلب، با نام کامل احمد بن یحیی بن زید بن سیار و مشهور به مولی بنی شیبان، امام کوفیین در نحو و لغت و محدّث برجستهای بود که به حفظ و صداقت در نقل حدیث معروف بود. وی در سال ۲۰۰ هجری در بغداد متولد شد و در اواخر عمر به ناشنوایی مبتلا گردید. ثعلب در سال ۲۹۱ هجری بر اثر لگد اسب درگذشت.
زندگی
ابوالعباس احمد بن یحیی بن زید بن سیار، مولی بنی شیبان، معروف به ثعلب، از امامان کوفیین در علوم نحو و لغت و نیز از محدّثین برجسته بود. او به حفظ و صداقت در نقل حدیث معروف و از رجال ثقه حجّه محسوب میشد. ثعلب در سال ۲۰۰ هجری در بغداد متولد شد و در اواخر عمر به ناشنوایی مبتلا گردید و سرانجام در سال ۲۹۱ هجری بر اثر لگد اسب درگذشت.[۱]
آثار
آثار برجسته او شامل الفصیح، قواعد الشعر، شرح دیوان زهیر، شرح دیوان اعشی، مجالس ثعلب، معانی القرآن، ما تلحن فیه العامهٔ، معانی الشعر، الشواذّ و اعراب القرآن میباشد.[۱]
پانویس
ارجاعات
منابع
- اختری، عباسعلی (۱۳۹۰). «ثعلب». دایرةالمعارف جامع اسلامی. تهران: آرایه.