بدون جعبه اطلاعات
بدون تصویر

بنی‌حارث بن کعب

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو

قبیله بنی‌حارث بن کعب در نجران ساکن بودند و در سال دهم هجری به دعوت پیامبر اسلام، اسلام آوردند. خالد بن ولید مأموریت یافت آنان را دعوت کند و پس از پذیرش، آموزش احکام را آغاز کرد. سپس گروهی از قبیله به مدینه رفتند و ایمان خود را اظهار کردند. در پی آن، پیامبر فرمانداری برای قبیله گماشت و فردی را برای تعلیم و دریافت زکات به سویشان فرستاد.

سرگذشت

بنی‌حارث بن کعب از قبایل شناخته‌شده عرب بودند که در منطقه نجران اقامت داشتند. در ماه ربیع‌الآخر سال دهم هجری، پیامبر اسلام، خالد بن ولید را در رأس سپاهی به سوی نجران برای دعوت این قبیله به اسلام اعزام کرد. به او دستور داد تا سه روز آنان را به اسلام فراخوانَد، و اگر دعوت را پذیرفتند، در میانشان بماند و قرآن، سنت پیامبر و احکام اسلامی را به آنان بیاموزد. اگر پس از سه روز سر باز زدند، آنگاه با آنان بجنگد. خالد وارد منطقه شد و نیروهای خود را در نواحی مسکونی پراکنده کرد. آنان مردم را به اسلام دعوت کرده و می‌گفتند: «ای مردم! اسلام بیاورید تا در امان باشید». اعضای قبیله دعوت را پذیرفتند. خالد در آن منطقه ماند و به آموزش احکام و شریعت اسلامی پرداخت. پس از مدتی گزارشی از اقدامات خود را به پیامبر اسلام ارسال کرد.[۱]

محمد در پاسخ، او را مأمور ساخت که مردم را از خشم الهی بترساند و به مهر خدا امیدوارشان کند. همچنین دستور داد که پس از دریافت نامه، برای بازگشت آماده شود و گروهی از قبیله بنی حارث را برای دیدار با پیامبر به همراه بیاورد. خالد همراه هیئتی از جمله قیس بن حصین به مدینه رفت. آنان در حضور پیامبر، به او سلام کرده و شهادت دادند که خداوند یگانه است و محمد، فرستاده اوست. پیامبر نیز شهادت آنان را تأیید کرد و قیس را به عنوان فرماندار قبیله منصوب کرد. پس از بازگشت این گروه، پیامبر، عمرو بن حزم انصاری را برای آموزش احکام دینی و جمع‌آوری زکات و صدقات به سرزمین آنان فرستاد.[۲]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • اختری، عباسعلی (۱۳۹۰). «بنی‌حارث بن کعب». دایرةالمعارف جامع اسلامی. تهران: آرایه.