درگاه:فقه و اصول/زندگینامهٔ برگزیده/۱
سید علی حسینی خامنهای (زادهٔ ۲۹ فروردین ۱۳۱۸) از مراجع تقلید شیعه دوازدهامامی و دومین رهبر جمهوری اسلامی ایران است. او طبق قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، عالیترین مقام کشور و فرمانده کل نیروهای مسلح محسوب میشود. او امام جمعهٔ تهران است و ریاست بنیاد دایرةالمعارف اسلامی را نیز بر عهده دارد.
خامنهای از چهار سالگی در مکتبخانه شروع به تحصیل کرد. سپس به دبستان رفت و پس از پایان تحصیلات ابتدایی وارد حوزهٔ علمیه شد. تحصیلات کلاسیک را تا سال دوم متوسطه ادامه داد. او تحصیلات حوزوی خود را در حوزههای علمیهٔ مشهد، نجف و قم فرا گرفت و توانست از محمدهادی میلانی اجازه روایت بگیرد. خامنهای در نوجوانی با مجتبی نواب صفوی—طلبه و بنیانگذار و رهبر جمعیت فدائیان اسلام—آشنا شد. به گفتهٔ خودش اولین جرقههای انگیزش انقلابی اسلامی را نواب صفوی در وی به وجود آورد. او در سال ۱۳۳۶ با روحالله خمینی دیدار کرد و در سال ۱۳۴۱ همزمان با جریان لایحه انجمنهای ایالتی و ولایتی به نهضت وی پیوست. او در راستای اهدافِ نهضت خمینی، به فعالیتهای ضد حکومت پهلوی ادامه داد و در جریان این مبارزات، حکومت پهلوی شش بار او را بازداشت کرد. در سال ۱۳۵۶ ژاندارمری او را به مدت سه سال به ایرانشهر و بعد از آن جیرفت تبعید کرد که با اوجگیری اعتراضات مردمی در سال ۱۳۵۷ این حکم بیاثر شده و سپس به مشهد بازگشت. او به عنوان مسئول کمیته تبلیغات برای استقبال از خمینی، راهی تهران شد.