آل ابیرافع
(تغییرمسیر از خاندان ابورافع)
آل ابیرافع از خاندانهای برجسته شیعه بودند که در زمینه ترویج حدیث و نگارش فقه نقش مهمی ایفا کردند. ابورافع، غلام آزادشده پیامبر اسلام، بنیانگذار این خاندان بود و فرزندان و نوادگان او در کنار ائمه شیعه جایگاه ویژهای داشتند.
معنای اصطلاحی
آل ابیرافع از خاندانهای برجسته شیعه بهشمار میروند که در گردآوری و ترویج حدیث نقش مؤثری داشتهاند. بنیانگذار این خاندان، ابورافع است که نام اصلی او را برخی «ابراهیم»، برخی «اسلم»، «ثابت» یا «هرمز» دانستهاند. وی غلام آزادشده محمد و از یاران نزدیک علی بن ابیطالب و حسن بن علی بوده است.[۱]
اعضای خاندان
از چهرههای شاخص این خاندان میتوان به موارد زیر اشاره کرد:[۲]
- عبدالله بن ابیرافع یا عبیدالله بن ابیرافع، از اصحاب خاص علی بن ابیطالب و نویسنده او.
- علی بن ابیرافع، معروف به ابوعبیدالله، که مانند برادرش نویسنده علی بوده و مورخان او را نخستین فرد از شیعیان دانستهاند که در ابواب فقه کتابی تألیف کرده است.
از نوادگان ابورافع نیز چند نفر در منابع تاریخی ذکر شدهاند، از جمله:[۳]
- عون بن عبیدالله بن ابیرافع
- محمد بن عبیدالله بن ابیرافع
- عبیدالله بن علی بن ابیرافع
- عبدالرحمن بن محمد بن عبیدالله بن ابیرافع
پانویس
ارجاعات
منابع
- اختری، عباسعلی (۱۳۹۰). «آل ابی رافع». دایرةالمعارف جامع اسلامی. تهران: آرایه.