بدون جعبه اطلاعات
بدون تصویر

آل ابی‌رافع: تفاوت میان نسخه‌ها

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ابرابزار)
(بدون تفاوت)

نسخهٔ ‏۸ آوریل ۲۰۲۵، ساعت ۰۳:۱۷

آل ابی‌رافع از خاندان‌های برجسته شیعه بودند که در زمینه ترویج حدیث و نگارش فقه نقش مهمی ایفا کردند. ابورافع، غلام آزادشده پیامبر اسلام، بنیان‌گذار این خاندان بود و فرزندان و نوادگان او در کنار ائمه شیعه جایگاه ویژه‌ای داشتند.

معنای اصطلاحی

آل ابی‌رافع از خاندان‌های برجسته شیعه به‌شمار می‌روند که در گردآوری و ترویج حدیث نقش مؤثری داشته‌اند. بنیان‌گذار این خاندان، ابورافع است که نام اصلی او را برخی «ابراهیم»، برخی «اسلم»، «ثابت» یا «هرمز» دانسته‌اند. وی غلام آزادشده محمد و از یاران نزدیک علی بن ابی‌طالب و حسن بن علی بوده است.[۱]

اعضای خاندان

از چهره‌های شاخص این خاندان می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:[۲]

  1. عبدالله بن ابی‌رافع یا عبیدالله بن ابی‌رافع، از اصحاب خاص علی بن ابی‌طالب و نویسنده او.
  2. علی بن ابی‌رافع، معروف به ابوعبیدالله، که مانند برادرش نویسنده علی بوده و مورخان او را نخستین فرد از شیعیان دانسته‌اند که در ابواب فقه کتابی تألیف کرده است.

از نوادگان ابورافع نیز چند نفر در منابع تاریخی ذکر شده‌اند، از جمله:[۳]

  • عون بن عبیدالله بن ابی‌رافع
  • محمد بن عبیدالله بن ابی‌رافع
  • عبیدالله بن علی بن ابی‌رافع
  • عبدالرحمن بن محمد بن عبیدالله بن ابی‌رافع

پانویس

ارجاعات

منابع

  • اختری، عباسعلی (۱۳۹۰). «آل ابی رافع». دایرةالمعارف جامع اسلامی. تهران: آرایه.