کاربر:Seyed Ehsan/موزه آستان قدس رضوی: تفاوت میان نسخه‌ها

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۵ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
'''موزه‌های آستان قدس رضوی''' که با نام‌های خزانه، خزینه و موزه آستان قدس رضوی نیز شناخته می‌شود، یکی از مجموعه‌های بزرگ موزه‌ای در ایران است که بناهای تاریخی آن جلوه گر شش قرن تزئینات و معماری دوره اسلامی و اشیای تاریخی آن نشان دهنده انواع هنرها و صنایع دستی ساخته شده طی ده قرن گذشته می‌باشد.
'''موزه‌های آستان قدس رضوی''' که با نام‌های '''موزه مرکزی آستان قدس'''، '''موزه آستان قدس''' و نام‌های قدیمی '''خزانه'''، '''خزینه آستان قدس''' نیز شناخته می‌شود، یکی از مجموعه‌های بزرگ موزه‌ای در ایران است که بناهای تاریخی آن جلوه گر شش قرن تزئینات و [[معماری دوره اسلامی]] است. اشیای تاریخی این موزه نشان دهنده انواع هنرها و صنایع دستی ساخته شده طی ده قرن گذشته است. این موزه در [[حرم امام رضا]] و وابسته به [[آستان قدس رضوی]] است.


'''عکس:'''
خزانه آستان قدس رضوی که در نزدیکی رواق‌های [[دارالسیاده]] و [[دارالحفاظ]] قرار داشت، ابتدا محلی برای نگهداری اشیاء گران‌بهای اهدایی به [[حرم امام رضا]] بود، اما با گذشت زمان و به‌دلیل ارزش تاریخی، هنری و مذهبی این اشیا، تلاش‌هایی برای نمایش عمومی آنها صورت گرفت. نخستین نشانه‌ها از این اقدام در دوره [[قاجار]] با نصب صندوقچه‌هایی به نام «خوانچه» آغاز شد و بعدها در دوران تولیت [[محمدولی اسدی]]، روند نمایش و ثبت آثار جدی‌تر شد. با دستور [[رضاشاه]]، در سال ۱۳۱۶ بنای موزه آغاز و پس از وقفه‌ای چند ساله، در سال ۱۳۲۴ موزه رسمی آستان قدس افتتاح شد. در دهه‌های بعد، ساختمان‌های موزه توسعه یافتند، آثار به تالارهای مختلف منتقل شدند و کتابخانه‌ای مستقل نیز ساخته شد. تا سال ۱۳۹۵، مجموعه موزه شامل چهار بخش اصلی بود: موزه مرکزی، موزه قرآن و نفایس، موزه مردم‌شناسی و موزه فرش که به‌جز موزه مردم‌شناسی، همگی در محدوده [[صحن کوثر]] قرار دارند.


* https://commons.wikimedia.org/wiki/Category:Astan_Quds_Razavi_Museum
پیش از تأسیس موزه آستان قدس رضوی، اداره خزانه حرم توسط خزانه‌دار کل با وظایف حفاظت، نگهداری و ثبت اموال انجام می‌شد. ساختار رسمی اداره موزه در سال ۱۳۲۴ همزمان با افتتاح ساختمان موزه شکل گرفت و پس از چند مرحله تغییر، در سال ۱۳۷۷ سازمانی با عنوان «[[سازمان کتابخانه‌ها، موزه‌ها و مرکز اسناد آستان قدس رضوی]]» از ادغام دو اداره قبلی تأسیس شد که اداره موزه نیز زیرمجموعه آن قرار گرفت.
* https://www.mehrnews.com/photo/5465471/%D9%85%D9%88%D8%B2%D9%87-%D9%82%D8%B1%D8%A2%D9%86-%D9%88-%DA%AF%D9%86%D8%AC%DB%8C%D9%86%D9%87-%D9%86%D9%81%D8%A7%DB%8C%D8%B3-%D8%AD%D8%B1%D9%85-%D9%85%D8%B7%D9%87%D8%B1-%D8%B1%D8%B6%D9%88%DB%8C
 
* https://www.mehrnews.com/photo/5744002/%DA%AF%D9%86%D8%AC%DB%8C%D9%86%D9%87-%D8%A2%D8%A8%D8%B2%DB%8C%D8%A7%D9%86-%D9%85%D9%88%D8%B2%D9%87-%D9%85%D8%B1%DA%A9%D8%B2%DB%8C-%D8%AD%D8%B1%D9%85-%D8%A7%D9%85%D8%A7%D9%85-%D8%B1%D8%B6%D8%A7-%D8%B9
موزه آستان قدس رضوی مجموعه‌ای گسترده از آثار تاریخی و فرهنگی را در قالب ۱۷ گنجینه تخصصی به نمایش می‌گذارد که شامل قالی‌های نفیس، ضریح‌ها، درهای چوبی، ظروف قدیمی، قرآن‌های خطی، کتیبه‌های طلا، و اشیای اهدایی سلاطین است. گنجینه قرآن، نخستین موزه تخصصی قرآن در جهان، دربرگیرنده نسخه‌های کم‌نظیری از قرون مختلف است و در کنار آن، گنجینه نهج‌البلاغه و صحیفه سجادیه نیز نگهدارنده نسخه‌های کهن از این متون است. موزه فرش با بیش از ۱۰۲ قالی به نمایش‌ درآمده، میزبان فرش‌هایی از دوره صفوی و هدایای شاهان است. در گنجینه ظروف، اشیای فلزی، چینی و سفالی از قرون میانه اسلامی نگهداری می‌شود. همچنین گنجینه تمبر و اسکناس با بیش از ۱.۳ میلیون قطعه، یکی از بزرگ‌ترین مجموعه‌های پستی و مالی جهان محسوب می‌شود. آثار برگزیده به‌صورت دوره‌ای مرمت یا جابجا می‌گردند و سایر اشیاء در خزانه نگهداری می‌شوند.
* https://www.godscollections.org/case-studies/the-astan-quds-razavi-museum?utm_source=chatgpt.com
 
از سال ۱۳۱۶ با آغاز ساخت موزه آستان قدس رضوی، فعالیت‌هایی برای مستندسازی و مرمت آثار آغاز شد؛ از جمله عکسبرداری از اشیاء موزه توسط حسن پیما، تدوین کتاب راهنمای موزه با تصاویر آثار توسط مهدی بهرامی، و استخدام عکاسان مانند علی آریا برای تهیه میکروفیلم از کتب خطی و قرآن‌های قدیمی. همچنین در همان سال، مرمت قالی‌های صفوی با دعوت یک کارشناس فرانسوی آغاز شد. تبادل آثار با موزه‌هایی مانند موزه ایران باستان و برگزاری نمایشگاه‌های موقتی، از دیگر اقدامات موزه بود. در حوزه پژوهش نیز اداره‌ای تخصصی با وظیفه شناسایی، طبقه‌بندی، ارزش‌گذاری و مستندسازی آثار فعالیت دارد.


== تاریخچه موزه ==
== تاریخچه موزه ==


=== خزانه آستان قدس رضوی ===
=== خزانه آستان قدس رضوی ===
با توجه به ارزشمندی حرم امام رضا در نزد شیعیان، افراد در سمت‌های مختلفی، هدایایی را برای حرم وقف یا هدیه می‌کردند. پادشاهان، امیران، سرداران،‌ ثروتمندان و زائران، از جمله افرادی بودند که بیشترین هدایا را برای حرم امام رضا می‌فرستادند. همچنین بسیاری از ابزارآلات و مصالح اعم از چراغ‌ها، فرش‌ها، کاشی‌ها، درب‌ها و سنگ‌های به کار رفته در حرم، بعد از مدتی از حیز انتفاع ساقط می‌شد و با نمونه‌های جدیدتر عوض می‌گردید. در این شرایط، به خاطر ارزشمندی هنری، تاریخی و همینطور قداست در نزد شیعیان، این ابزار و مصالح، نگهداری می‌شدند و از همین رو انباری برای نگهداری این وسایل در نظر گرفته شد. در این بایگانی، قصدی برای به نمایش گذاشتن نبود و از این رو پیش از تأسیس موزه آستان قدس رضوی، اشیاء گران‌بهای موجود در حرم امام رضا، در خزانه (انبار) حرم نگهداری می‌شد.<ref>{{پک|سیدقطبی|سوزنچی کاشانی|۱۳۹۷|ک=شمسه|ف=از اندیشه تأسیس تا افتتاح|ص=۲-۳}}</ref>
[[حرم امام رضا]] به عنوان یکی از مقدس‌ترین مکان‌های مذهبی [[شیعه|شیعیان]] [[شیعه دوازده‌امامی|امامیه]]، همواره مورد توجه پادشاهان، امیران، سرداران، ثروتمندان و زائران بوده است. بسیاری از این افراد، با انگیزه‌های دینی و هنری، هدایای ارزشمندی را به این مکان [[وقف]] یا اهدا می‌کردند. از جمله این هدایا می‌توان به چراغ‌ها، فرش‌های نفیس، کاشی‌های تزئینی، درهای منبت‌کاری‌شده و سنگ‌های قیمتی اشاره کرد که در تزئینات حرم به کار می‌رفتند. با گذشت زمان، برخی از این اشیاء به دلیل فرسودگی یا تغییرات معماری، از چرخه استفاده خارج می‌شدند. اما به دلیل ارزش تاریخی، هنری و تقدس مذهبی‌شان، دور انداخته نمی‌شدند، بلکه در مکانی خاص به نام «خزانه حرم» نگهداری می‌شدند. این خزانه در واقع انباری برای حفظ و حراست از این آثار بود و تا پیش از تأسیس موزه آستان قدس رضوی، به عنوان محل ذخیره اشیای نفیس حرم عمل می‌کرد. در آن دوره، هدف اصلی نه نمایش عمومی این آثار، بلکه نگهداری و صیانت از آنها بود.<ref>{{پک|سیدقطبی|سوزنچی کاشانی|۱۳۹۷|ک=شمسه|ف=از اندیشه تأسیس تا افتتاح|ص=۲-۳}}</ref>


اولین اقدام برای به نمایش گذاشتن آثار خزانه، با نصب صندوقچه‌هایی بر دیواره‌های چهارطرف بقعه انجام گرفت. این صندوقچه‌ها که خوانچه نامیده می‌شدند، شامل جواهرات و اشیاء جواهرنشانی بودند که عموما توسط سلاطین به حرم اهدا می‌شدند. تاریخ دقیقی برای نصب این خوانچه‌ها مشخص نشده است، اما این اقدام در دوره قاجار (پیش از سال ۱۲۸۴ قمری)، مرسوم بوده است. وسایل نگهداری شده در این خوانچه‌ها عموما جواهرات، شمشیرها و خنجرهای جواهرنشان و زیارتنامه‌های طلاکاری شده بودند.<ref>{{پک|اخوان مهدوی|۱۳۹۳|ک=دایرةالمعارف آستان قدس رضوی|ف=خوانچه‌های جواهرات}}</ref>
اولین گام در راستای نمایش عمومی آثار نگهداری‌شده در خزانه حرم، با نصب صندوقچه‌هایی بر دیواره‌های چهار طرف ساختمان «[[روضه منوره]]» (ساختمان اولیه مدفن [[علی بن موسی الرضا]]) انجام شد. این صندوقچه‌ها که با عنوان «خوانچه» شناخته می‌شدند، حاوی جواهرات و اشیاء تزئین‌شده با سنگ‌های قیمتی بودند که عمدتاً توسط سلاطین و حکمرانان به حرم اهدا شده بودند. اگرچه تاریخ دقیق نصب این خوانچه‌ها مشخص نیست، شواهد تاریخی نشان می‌دهد که این اقدام در دوره [[قاجار]] (پیش از سال ۱۲۸۴ قمری) رواج داشته است. از جمله اشیایی که در این خوانچه‌ها نگهداری می‌شدند، می‌توان به جواهرات (نظیر نگین‌های مرصع و زینت‌آلات طلا و نقره)، سلاح‌های تزئینی (شمشیرها و خنجرهای جواهرنشان) و زیارتنامه‌های طلاکاری‌شده اشاره کرد.<ref>{{پک|اخوان مهدوی|۱۳۹۳|ک=دایرةالمعارف آستان قدس رضوی|ف=خوانچه‌های جواهرات}}</ref>


در طول تاریخ،‌ این خزانه بارها مورد سرقت و غارت قرار گرفته بودند. علاوه بر آن، بارها اشیا گرانبهای خزانه توسط حاکمان ایران،‌ مورد چپاول قرار می‌گرفت. بسیاری از این اشیاء همچون فرش‌های زربافت اهدایی نیز در وضعیت نامناسبی نگهداری می‌شدند که موجب آسیب دیدن آنها شده بود.<ref>{{پک|صمدی|۱۳۳۴|ک=راهنمای موزه آستان قدس رضوی|ص=۹-۱۱}}</ref>  
بر اساس مستندات تاریخی، خزانه حرم امام رضا در ادوار مختلف با چالش‌های متعددی در حفظ آثار مواجه بوده است. منابع متعدد به موارد متعددی از سرقت و غارت این گنجینه اشاره دارند که مهم‌ترین آنها عبارتند از:<ref>{{پک|صمدی|۱۳۳۴|ک=راهنمای موزه آستان قدس رضوی|ص=۹-۱۱}}</ref>


در دوره‌های بعد، مسئولان آستان به این اندیشه افتادند که می‌توانند موجودی خزانه آستان قدس را به زائران و مهمانان،‌ نمایش دهند. قدیمی‌ترین سند به جا مانده مکتوب که به تلاش برای نمایش آثار خزانه اشاره دارد، سندی مربوط به ۴ جمادی‌الثانی ۱۳۰۹ ه.ق (مصادف با ۱۵ دی ۱۲۷۰ ه.ش) است که بر اساس آن، فتحعلی‌خان صاحب‌دیوان، تولیت وقت آستان قدس، برخی از جواهرات حرم را برای نمایش عموم، از خزانه خارج کرد. بر اساس گزارش‌ها،‌ در دوران تولیت محمدولی اسدی بر آستان قدس (۱۳۰۵-۱۳۱۴ ه.ش)، خزانه و بازدید از آن با جدیت بیشتری پیگیری شد و همین امر به توسعه بیشتر و افزایش تعداد اقلام نگهداری شده در این خزانه انجامید؛ تا جایی که برای به نمایش گذاشتن آثار، این اقلام به تالار تشریفات حرم امام رضا منتقل شد. در همین دوران، با فرمان اسدی، مقدمات تدارک یک موزه برای نگهداری اقلام ارزشمند حرم و همینطور ثبت و ضبط این اشیاء، فراهم آمد.<ref>{{پک|سیدقطبی|سوزنچی کاشانی|۱۳۹۷|ک=شمسه|ف=از اندیشه تأسیس تا افتتاح|ص=۴-۵}}</ref>
# یورش‌ها و غارت‌های تاریخی: خزانه حرم در طول تاریخ، به ویژه در دوره‌های بی‌ثباتی سیاسی، مورد تاراج قرار گرفته است.
# تسلط حاکمان بر اموال وقفی: برخی از حکمرانان ایرانی در مقاطع مختلف، اشیای نفیس خزانه را به عنوان اموال شخصی تصرف کرده‌اند.
# شرایط نامناسب نگهداری: بسیاری از آثار ارزشمند مانند فرش‌های زربفت اهدایی، به دلیل عدم وجود سیستم‌های حفاظتی مدرن، در معرض آسیب و فرسودگی قرار داشتند.


به گواه روزنامه‌های منتشر شده در آن دوران، اولین اقدامات صورت گرفته برای تاسیس موزه، از سوی محمدولی اسدی در شهریور ۱۳۰۹ پیگیری می‌شد. بر اساس گزارش‌ها، مراحل ساخت تالار موزه به دستور اسدی در مهر همان سال،‌ اجرایی شده بود.<ref>{{پک|سیدقطبی|سوزنچی کاشانی|۱۳۹۷|ک=شمسه|ف=از اندیشه تأسیس تا افتتاح|ص=۶-۷}}</ref> با این وجود، تا سال ۱۳۱۴، هیچگونه بنایی برای موزه افتتاح نشد تا انکه خبر افتتاح موزه آستانه در حرم فاطمه معصومه در شهر قم در رسانه‌های آن زمان منعکس شد. پس از آن بود که دولت در اطلاعیه اعلام کرد که قصد شده تا در ۲ سال آینده،‌ ۵ موزه از جمله موزه آستان قدس رضوی افتتاح گردد. پس از آن بود که ساخت ساختمان موزه،‌ با جدیت پیگیری شد.<ref>{{پک|سیدقطبی|سوزنچی کاشانی|۱۳۹۷|ک=شمسه|ف=از اندیشه تأسیس تا افتتاح|ص=۹-۱۱}}</ref> در مرحله اجرای این موزه، رومانوسکی، کنسول دولت روسیه در بیرجند و کارشناس عتیقه، از آمادگی خود برای تاسیس موزه خبر داد. بعدها یکی از عتیقه‌شناسان به نام آرتور پوپ در تشکیل موزه آستان قدس، همکاری‌هایی با مسئولین آستان انجام داد.<ref>{{پک|کفیلی|۱۳۹۳|ک=دایرةالمعارف آستان قدس رضوی|ف=موزه‌های آستان قدس رضوی}}</ref>
این عوامل در کنار یکدیگر موجب شدند بخش قابل توجهی از گنجینه تاریخی حرم در طول قرون متمادی از بین برود یا آسیب ببیند. با این حال، از دوره قاجار به بعد، با ایجاد ساختارهای منظم‌تر اداری در [[آستان قدس رضوی]]، روند حفاظت از این آثار بهبود یافت.<ref>{{پک|صمدی|۱۳۳۴|ک=راهنمای موزه آستان قدس رضوی|ص=۹-۱۱}}</ref>


=== تاسیس و توسعه موزه ===
در دوره‌های متأخر، رویکرد مسئولان آستان قدس رضوی نسبت به آثار خزانه دچار تحول اساسی شد. اسناد تاریخی نشان می‌دهد که نخستین گام‌های رسمی برای نمایش عمومی این آثار به نیمه دوم قرن سیزدهم هجری قمری بازمی‌گردد. قدیمی‌ترین سند مکتوب موجود در این زمینه، مربوط به چهارم جمادی‌الثانی ۱۳۰۹ قمری (مصادف با پانزدهم دی ۱۲۷۰ شمسی) است که بر اساس آن، [[فتحعلی‌خان صاحب‌دیوان]]، [[تولیت آستان قدس رضوی|تولیت وقت آستان قدس]]، دستور نمایش عمومی بخشی از جواهرات خزانه را صادر کرد.‌‌ در دوران تولیت [[محمدولی اسدی]] (۱۳۰۵ تا ۱۳۱۴ شمسی)، این روند شکل نظام‌مندتری به خود گرفت. در این دوره، خزانه با مدیریتی تخصصی‌تر سازماندهی شد و تعداد اقلام نگهداری‌شده در آن به طور محسوسی افزایش یافت. آثار منتخب برای نمایش عمومی به تالار تشریفات حرم منتقل شدند و فرآیند ثبت و ضبط دقیق‌تری برای اشیاء ارزشمند اجرا گردید. این تحولات، زمینه‌ساز تأسیس موزه رسمی آستان قدس رضوی در سال‌های بعد شد. اسدی با بهره‌گیری از تجربیات موزه‌داری نوین، ساختار مناسبی برای حفظ علمی آثار و نمایش سازمان‌یافته آنها ایجاد کرد.<ref>{{پک|سیدقطبی|سوزنچی کاشانی|۱۳۹۷|ک=شمسه|ف=از اندیشه تأسیس تا افتتاح|ص=۴-۵}}</ref>
[[پرونده:نخستین گنجینهٔ قرآن در محل.tif|بندانگشتی|تصویری از ساختمان قدیمی موزه آستان قدس]]
بر اساس گزارش برخی منابع،<ref>{{پک|سیدقطبی|سوزنچی کاشانی|۱۳۹۷|ک=شمسه|ف=از اندیشه تأسیس تا افتتاح|ص=۱}}</ref> رضاشاه به سال ۱۳۱۶ خورشیدی دستور ساخت ساختمانی برای موزه در حرم امام رضا را صادر کرد تا اشیاء خزانه در آنجا نگهداری شود. اولین موزه آستان قدس به سال ۱۳۲۴ خورشیدی توسط شاه افتتاح شد.<ref>{{پک|شبیریان|۱۳۴۶|ک=نامه آستان قدس|ف=نفائس موزه آستان قدس}}</ref>‌‌ پس از ۸ سال کار عمرانی، در نهایت در سال ۱۳۲۴ ساختمان جدیدی برای موزه و کتابخانه در حرم احداث شد.<ref>{{پک|سجادی|۱۳۶۷|ک=دایرةالمعارف بزرگ اسلامی|ف=آستان قدس رضوی}}</ref> منابع خبری آن روزگار، هیچ اطلاعی از آنچه در میانه سال‌های ۱۳۱۹ (آماده‌سازی ساختمان برای انتقال اشیاء خزانه) تا سال ۱۳۲۴ (افتتاح رسمی موزه) منتشر نکرده‌اند. به گواه برخی اسناد نگاه‌داری شده در حرم امام رضا، در این بازه زمانی که همزمان با هجوم نیروهای روس به مشهد بود؛ بنای ساختمان موزه به حال خود رها شده بود.<ref>{{پک|سیدقطبی|سوزنچی کاشانی|۱۳۹۷|ک=شمسه|ف=از اندیشه تأسیس تا افتتاح|ص=۱۱-۱۳}}</ref>


در سال ۱۳۴۲ ه‍.ش تمام ساختمان برچیده شد و صحن موزه گسترش یافت و ساختمان جدیدی در سمت شرق صحن احداث شد.<ref>{{پک|سجادی|۱۳۶۷|ک=دایرةالمعارف بزرگ اسلامی|ف=آستان قدس رضوی}}</ref> در میانه سال‌های ۱۳۵۱ تا ۱۳۵۶ که تاسیس ساختمان جدید موزه در دست اقدام بود،‌ آثار موزه به تالار تشریفات منتقل شد. بر اساس اسناد باقی‌مانده این بنای جدید در سال ۱۳۵۶ تکمیل و در سال ۱۳۵۷ رفع نواقص آن انجام گردید.<ref>{{پک|کفیلی|۱۳۹۵|ک=شمسه|ف=تاریخچه‌ی شکل‌گیری و تحولات موزه‌های آستان قدس|ص=۱۳-۱۴}}</ref>
بر اساس گزارش روزنامه‌های منتشر شده در آن دوره، نخستین اقدامات برای تأسیس موزه توسط محمدولی اسدی در شهریور ۱۳۰۹ آغاز شد. مطابق اسناد موجود، عملیات ساخت تالار موزه در مهرماه همان سال به دستور مستقیم اسدی به اجرا درآمد.<ref>{{پک|سیدقطبی|سوزنچی کاشانی|۱۳۹۷|ک=شمسه|ف=از اندیشه تأسیس تا افتتاح|ص=۶-۷}}</ref> با این حال، تا سال ۱۳۱۴ هیچ ساختمانی به عنوان موزه افتتاح نشد. این روند تا زمانی ادامه یافت که خبر افتتاح [[موزه آستانه]] در [[حرم حضرت معصومه|حرم فاطمه معصومه]] در [[قم]] در رسانه‌های آن زمان منتشر شد. در پی این رویداد، دولت در اطلاعیه‌ای رسمی اعلام کرد برنامه‌ریزی برای افتتاح پنج موزه از جمله موزه آستان قدس رضوی در مدت دو سال انجام شده است. پس از این اعلام، فرآیند ساخت ساختمان موزه با جدیت بیشتری دنبال شد.<ref>{{پک|سیدقطبی|سوزنچی کاشانی|۱۳۹۷|ک=شمسه|ف=از اندیشه تأسیس تا افتتاح|ص=۹-۱۱}}</ref> در مرحله اجرای این موزه، رومانوسکی، کنسول دولت روسیه در بیرجند و کارشناس عتیقه، از آمادگی خود برای تاسیس موزه خبر داد. بعدها آرتور پوپ، عتیقه‌شناس و استاد دانشگاه، در تشکیل موزه آستان قدس، همکاری‌هایی با مسئولین آستان انجام داد.<ref>{{پک|کفیلی|۱۳۹۳|ک=دایرةالمعارف آستان قدس رضوی|ف=موزه‌های آستان قدس رضوی}}</ref>[[پرونده:نخستین گنجینهٔ قرآن در محل.tif|بندانگشتی|تصویری از ساختمان قدیمی موزه آستان قدس|راست]]


در سال [[۱۳۶۰ شمسی|۱۳۶۰ ه‍. ش]] کلنگ ساخت کتابخانه‌ای مستقل در حرم امام رضا زده شد.<ref>{{پک|خانی‌زاده|نظرکرده|۱۳۹۳|ک=دایرةالمعارف آستان قدس رضوی|ف=کتابخانه مرکزی آستان قدس رضوی، ساختمان}}</ref> سرآخر در سال ۱۳۷۲ کارهای عمرانی کتابخانه جدید تکمیل و در اواسط سال ۱۳۷۳، از ساختمان جدید بهره‌برداری شد.<ref>{{پک|محبوب|سوهانیان حقیقی|۱۳۹۳|ک=دایرةالمعارف آستان قدس رضوی|ف=کتابخانه مرکزی آستان قدس رضوی}}</ref><ref>{{پک/بن|توسعه۴۰|ک=خبرگزاری رضوی|ف=توسعه مخزن کتابخانه مرکزی حرم}}</ref> با تاسیس ساختمان جدید کتابخانه، ساختمان قدیمی به صورت اختصاصی، برای موزه اختصاص یافت.<ref>{{پک|محبوب|سوهانیان حقیقی|۱۳۹۳|ک=دایرةالمعارف آستان قدس رضوی|ف=کتابخانه مرکزی آستان قدس رضوی}}</ref>
=== تاسیس و توسعه موزه ===
بر اساس گزارش برخی منابع،<ref>{{پک|سیدقطبی|سوزنچی کاشانی|۱۳۹۷|ک=شمسه|ف=از اندیشه تأسیس تا افتتاح|ص=۱}}</ref> [[رضاشاه]] به سال ۱۳۱۶ شمسی دستور ساخت ساختمانی برای موزه در حرم امام رضا را صادر کرد تا اشیاء خزانه در آنجا نگهداری شود.<ref>{{پک|شبیریان|۱۳۴۶|ک=نامه آستان قدس|ف=نفائس موزه آستان قدس}}</ref>‌‌ پس از ۸ سال کار عمرانی، در نهایت در سال ۱۳۲۴ ساختمان جدیدی برای موزه و کتابخانه در حرم احداث شد.<ref name=":0">{{پک|سجادی|۱۳۶۷|ک=دایرةالمعارف بزرگ اسلامی|ف=آستان قدس رضوی}}</ref> بررسی منابع خبری آن دوره نشان می‌دهد که هیچ گزارش مستندی از فعالیت‌های انجام شده بین سال‌های ۱۳۱۹ (زمان آماده‌سازی ساختمان برای انتقال اشیاء خزانه) تا ۱۳۲۴ (سال افتتاح رسمی موزه) منتشر نشده است. اسناد آرشیوی موجود در آستان قدس رضوی حاکی از آن است که در این دوره پنج ساله - که مصادف با [[اشغال مشهد توسط نیروهای روس]] بود - پروژه ساختمان موزه به حالت تعلیق درآمده و رها شده بود.<ref>{{پک|سیدقطبی|سوزنچی کاشانی|۱۳۹۷|ک=شمسه|ف=از اندیشه تأسیس تا افتتاح|ص=۱۱-۱۳}}</ref> در نهایت،‌ موزه به صورت رسمی در تاریخ ۱۳۲۴ شمسی در طی مراسمی رسمی، افتتاح شد.<ref>{{پک|سجادی|۱۳۶۷|ک=دایرةالمعارف بزرگ اسلامی|ف=آستان قدس رضوی}}</ref>


در سال ۱۳۵۶ کتابخانه آستان قدس رضوی به طبقه دوم موزه آستان قدس منتقل شد. در سال ۱۳۶۰ ه‍.ش کتابخانه‌ای مستقل و وسیع در ۳۰ هزار متر مربع، طراحی و ساخته شد که بهره‌برداری از آن تا سال ۱۳۷۴ به تعویق افتاد. از همان سال نیز سازمانی باعنوان [[سازمان کتابخانه‌ها، موزه‌ها و مرکز اسناد آستان قدس رضوی]] تأسیس شد.<ref>{{پک|سجادی|حافظیان رضوی|۱۳۸۸|ک=دایرةالمعارف بزرگ اسلامی|ف=کتابخانه آستان قدس رضوی}}</ref><ref>{{پک|حر|۱۳۹۳|ک=وقف میراث جاوید|ف=موقوفات امام رضا علیه السلام}}</ref> در سال ۱۳۷۳، انفجاری در حرم امام رضا رخ داد که بر اثر آن، خوانچه‌های نصب شده بر دیواره‌های حرم نابود و تعدادی از آثار نگهداری شده در آن مفقود یا از بین رفت. از همین رو، در همان سال، خوانچه‌های جدیدی تهیه و با اشیاء جدید از خزانه، تزئین شدند.<ref>{{پک|اخوان مهدوی|۱۳۹۳|ک=دایرةالمعارف آستان قدس رضوی|ف=خوانچه‌های جواهرات}}</ref> در سال ۱۳۷۹، تغییرات در ساختار تاسیساتی حرم سبب شد تا ترنج‌های ۱۲ گانه جواهرات بر دیواره‌های حرم،‌ به ۴ ترنج بزرگ تبدیل و صندوق خوانچه‌ها از چوبی به فلزی مبدل شوند.<ref>{{پک|اخوان مهدوی|۱۳۹۳|ک=دایرةالمعارف آستان قدس رضوی|ف=خوانچه‌های جواهرات}}</ref>
ساختمان موزه در سال‌های بعد، در چندین نوبت جابجا و تغییر یافت و در دوره‌هایی به صورت موقت، موزه به تالار تشریفات حرم منتقل شد.<ref>{{پک|سجادی|۱۳۶۷|ک=دایرةالمعارف بزرگ اسلامی|ف=آستان قدس رضوی}}</ref><ref>{{پک|کفیلی|۱۳۹۵|ک=شمسه|ف=تاریخچه‌ی شکل‌گیری و تحولات موزه‌های آستان قدس|ص=۱۳-۱۴}}</ref> تا سال ۱۳۶۰ ه‍. ش، ساختمان موزه و کتابخانه،‌ مشترک بود تا آنکه در این سال، مقدمات احداث [[کتابخانه مرکزی آستان قدس رضوی|کتابخانه‌ای مستقل]] از موزه انجام گرفت.<ref>{{پک|خانی‌زاده|نظرکرده|۱۳۹۳|ک=دایرةالمعارف آستان قدس رضوی|ف=کتابخانه مرکزی آستان قدس رضوی، ساختمان}}</ref> در سال ۱۳۷۳، کتابخانه به صورت رسمی از موزه جدا و در ساختمان جداگانه‌ای مستقر شد<ref>{{پک|محبوب|سوهانیان حقیقی|۱۳۹۳|ک=دایرةالمعارف آستان قدس رضوی|ف=کتابخانه مرکزی آستان قدس رضوی}}</ref><ref>{{پک/بن|توسعه۴۰|ک=خبرگزاری رضوی|ف=توسعه مخزن کتابخانه مرکزی حرم}}</ref> و ساختمان قدیمی به موزه آستان قدس اختصاص یافت.<ref>{{پک|محبوب|سوهانیان حقیقی|۱۳۹۳|ک=دایرةالمعارف آستان قدس رضوی|ف=کتابخانه مرکزی آستان قدس رضوی}}</ref> از همان سال، سازمانی باعنوان [[سازمان کتابخانه‌ها، موزه‌ها و مرکز اسناد آستان قدس رضوی]] جهت مدیریت موزه‌های آستان قدس تأسیس شد.<ref>{{پک|سجادی|حافظیان رضوی|۱۳۸۸|ک=دایرةالمعارف بزرگ اسلامی|ف=کتابخانه آستان قدس رضوی}}</ref><ref>{{پک|حر|۱۳۹۳|ک=وقف میراث جاوید|ف=موقوفات امام رضا علیه السلام}}</ref>
 
موزه‌های مختلف آستان قدس، دارای یک کتابخانه تخصصی در زمینه آثار باستانی و موزه‌داری، مرمت و… می‌باشد. از سال ۱۳۸۲ خورشیدی به بعد، سه زیرمجموعه برای اداره موزه‌های آستان قدس در راستای پژوهش، معرفی آثار، اداره و حفاظت و همچنین مرمت ایجاد شد و متخصصین زیادی به این مجموعه اضافه شدند.<ref>{{پک|غفاریان|سیدقطبی|۱۳۹۲|ک=کتاب ماه|ف=کتابخانه تخصصی موزه‌های آستان قدس رضوی}}</ref>


== ساختمان‌های موزه ==
== ساختمان‌های موزه ==
محل قرارگیری ابتدایی خزانه حرم در محلی بین رواق‌های دارالسیاده و دارالحفاظ قرار داشت که بعدها به محل دیگری در طبقه دوم سمت ایوان طلای صحن آزادی منتقل شد.<ref>{{پک|شالفروشان|۱۳۹۳|ک=دایرةالمعارف آستان قدس رضوی|ف=خزانه‌داری کل}}</ref> ورودی این مکان که از دیرباز به نام خزانه شناخته می‌شد، از سمت صفه غربی دارالحفاظ بود.<ref>{{پک|کفیلی|۱۳۹۳|ک=دایرةالمعارف آستان قدس رضوی|ف=موزه‌های آستان قدس رضوی}}</ref>


نقشه ساختمان موزه در ابتدا در سال ۱۳۰۹ توسط اسدی، تولیت وقت آستان قدس طراحی شد. کمی بعد اما نقشه جدیدی برای ساختمان موزه طراحی شد و از سال ۱۳۱۴، ساخت زیربنای ساختمان موزه با جدیت پیگیری شد. در اوایل مرداد ۱۳۱۵، مراحل جایابی و تخریب آغاز شد. برای ساخت ساختمان موزه، در ابتدا در جنب مدفن شیخ بهایی (پایین پا) مدرسه‌ای به نام مدرسه دودرب وجود داشت که به خاطر نداشتن اهمیت تاریخی، تخریب و محلی برای ساختمان موزه و کتابخانه در نظر گرفته شد. پس از آن در ۱۴ آذرماه ۱۳۱۶ اولین سنگ بنای این ساختمان در یک مراسم رسمی نصب شد.<ref>{{پک|سیدقطبی|سوزنچی کاشانی|۱۳۹۷|ک=شمسه|ف=از اندیشه تأسیس تا افتتاح|ص=۱۱-۱۲}}</ref> به دستور فتح‌الله پاکروان، تولیت وقت آستان، از سال ۱۳۱۵، حجره‌های فوقانی ضلع شمالغربی صحن نو (آزادی کنونی) و جنوب شرقی صحن کهنه (انقلاب کنونی) به خزانه تبدیل شدند و اشیاء به آنجا منتقل گردیدند.<ref>{{پک|کفیلی|۱۳۹۳|ک=دایرةالمعارف آستان قدس رضوی|ف=موزه‌های آستان قدس رضوی}}</ref>
=== تاریخچه ساختمان ===
محل قرارگیری ابتدایی خزانه حرم در محلی بین رواق‌های [[دارالسیاده]] و [[دارالحفاظ]] قرار داشت که بعدها به محل دیگری در طبقه دوم سمت ایوان طلای [[صحن آزادی]] منتقل شد.<ref>{{پک|شالفروشان|۱۳۹۳|ک=دایرةالمعارف آستان قدس رضوی|ف=خزانه‌داری کل}}</ref> ورودی این مکان که از دیرباز به نام خزانه شناخته می‌شد، از سمت [[صفه]] غربی دارالحفاظ بود.<ref>{{پک|کفیلی|۱۳۹۳|ک=دایرةالمعارف آستان قدس رضوی|ف=موزه‌های آستان قدس رضوی}}</ref>


ساختمان موزه یک بنای دو طبقه فوقانی و یک طبقه زیرزمین بود که در قسمت شمال شرقی آن کتابخانه آستان قدس رضوی مستقر شده و در شمال غربی آن تالار تشریفات قرار گرفته بود. بنای کلی این ساختمان در زمینی به مساحت ۵۷۰۰ مترمربع قرار گرفته بود که از پشت به دیوار جنوبی مدرسه علینقی میرزا و صحن نو و از سمت شرق به مسجد گوهرشاد و مقبره شیخ بهایی منتهی می‌شد. اصل ساختمان به مساحت ۱۰۳۴ متر مربع و با بتن ساخته شده بود.<ref>{{پک|سیدقطبی|سوزنچی کاشانی|۱۳۹۷|ک=شمسه|ف=از اندیشه تأسیس تا افتتاح|ص=۱۴-۱۵}}</ref> این ساختمان مجموعا دارای ۱۵ سالن بود. از قسمت زیرزمین این ساختمان به عنوان مخزن و انبار استفاده می‌شد و دو طبقه دیگر به تالارهای موزه اختصاص یافته بود.<ref>{{پک|صمدی|۱۳۳۴|ک=راهنمای موزه آستان قدس رضوی|ص=۷}}</ref> این ساختمان، توسط کارشناسان انگلیسی طراحی و اجرا گردید و تزئینات آن را شرکتی فرانسوی برعهده گرفت.<ref>{{پک|کفیلی|۱۳۹۳|ک=دایرةالمعارف آستان قدس رضوی|ف=موزه‌های آستان قدس رضوی}}</ref>
در فرآیند تأسیس موزه آستان قدس رضوی، نخستین طرح ساختمان در سال ۱۳۰۹ شمسی به دستور اسدی (تولیت وقت) تهیه شد. این طرح بعدها مورد بازنگری قرار گرفت و در سال ۱۳۱۴ شمسی، اجرای فونداسیون ساختمان آغاز گردید. عملیات اجرایی پروژه با مرحله مکان‌یابی و تخریب در مرداد ۱۳۱۵ کلید خورد. محل انتخاب شده برای احداث موزه، مجاور [[آرامگاه شیخ بهایی]] (پایین پا) بود که پیش از آن [[مدرسه دودرب]] در آنجا قرار داشت. به دلیل عدم ارزش تاریخی این مدرسه، تخریب آن تصویب شد و زمین آن به ساخت موزه و کتابخانه اختصاص یافت. سرانجام در ۱۴ آذر ۱۳۱۶، مراسم کلنگ‌زنی ساختمان به صورت رسمی برگزار شد.<ref>{{پک|سیدقطبی|سوزنچی کاشانی|۱۳۹۷|ک=شمسه|ف=از اندیشه تأسیس تا افتتاح|ص=۱۱-۱۲}}</ref> در سال ۱۳۱۵ شمسی، به دستور [[فتح‌الله پاکروان]] (تولیت وقت آستان قدس رضوی)، تغییر کاربری تعدادی از حجره‌های فوقانی در دو بخش از حرم، ضلع شمال‌غربی صحن نو (معروف به صحن آزادی در دوره معاصر) و ضلع جنوب‌شرقی صحن کهنه (معروف به [[صحن انقلاب]] در دوره معاصر) صورت گرفت. این حجره‌ها به عنوان خزانه موزه مورد استفاده قرار گرفتند و اشیاء تاریخی به آنها انتقال یافتند.<ref>{{پک|کفیلی|۱۳۹۳|ک=دایرةالمعارف آستان قدس رضوی|ف=موزه‌های آستان قدس رضوی}}</ref> در نهایت، در سال ۱۳۲۴ ساختمان جدید تکمیل و آماده بهره‌برداری شد.<ref name=":0" />


تا دهه ۱۳۷۰ شمسی، ساختمان موزه در همان محل قبلی بود،‌ تا آنکه پس از انتقال کتابخانه به محل اختصاصی خود، ساختمان موزه گسترش یافت. بعدها با ساخت رواق امام خمینی در محل صحن موزه، ورودی‌های موزه تغییر پیدا کرد.<ref>{{پک|کفیلی|۱۳۹۳|ک=دایرةالمعارف آستان قدس رضوی|ف=موزه‌های آستان قدس رضوی}}</ref>
بعدها‌‌ در سال ۱۳۴۲ ه‍.ش تمام ساختمان موزه و کتابخانه برچیده شد و صحن موزه گسترش یافت و ساختمان جدیدی در سمت شرق صحن موزه احداث گردید.<ref>{{پک|سجادی|۱۳۶۷|ک=دایرةالمعارف بزرگ اسلامی|ف=آستان قدس رضوی}}</ref> بر طبق اسناد باقی‌مانده، ۹ سال بعد، ساختمان جدید نیز مورد تجدیدبنا قرار گرفت. در میانه سال‌های ۱۳۵۱ تا ۱۳۵۶ که تاسیس ساختمان جدید موزه و کتابخانه در دست اقدام بود،‌ آثار موزه جهت نمایش عمومی، موقتا به تالار تشریفات منتقل شد. این بنای جدید در سال ۱۳۵۶ تکمیل و در سال ۱۳۵۷ رفع نواقص آن انجام گردید.<ref>{{پک|کفیلی|۱۳۹۵|ک=شمسه|ف=تاریخچه‌ی شکل‌گیری و تحولات موزه‌های آستان قدس|ص=۱۳-۱۴}}</ref>
[[پرونده:تالار فرش های آستان قدس.jpg|بندانگشتی|عکسی از تالار موزه فرش]]
[[پرونده:تالار فرش های آستان قدس.jpg|بندانگشتی|عکسی از تالار موزه فرش]]در سال ۱۳۶۰ کلنگ ساخت کتابخانه‌ای مستقل در حرم امام رضا زده شد<ref>{{پک|خانی‌زاده|نظرکرده|۱۳۹۳|ک=دایرةالمعارف آستان قدس رضوی|ف=کتابخانه مرکزی آستان قدس رضوی، ساختمان}}</ref> و در سال ۱۳۷۲ کارهای عمرانی کتابخانه جدید تکمیل و در اواسط سال ۱۳۷۳، از ساختمان جدید کتابخانه بهره‌برداری شد.<ref>{{پک|محبوب|سوهانیان حقیقی|۱۳۹۳|ک=دایرةالمعارف آستان قدس رضوی|ف=کتابخانه مرکزی آستان قدس رضوی}}</ref><ref>{{پک/بن|توسعه۴۰|ک=خبرگزاری رضوی|ف=توسعه مخزن کتابخانه مرکزی حرم}}</ref> پس از انتقال کتابخانه به محل اختصاصی خود، ساختمان موزه گسترش یافت. بعدها با ساخت [[رواق امام خمینی]] در محل صحن موزه، ورودی‌های موزه نیز تغییر پیدا کردند.<ref>{{پک|کفیلی|۱۳۹۳|ک=دایرةالمعارف آستان قدس رضوی|ف=موزه‌های آستان قدس رضوی}}</ref> تا سال ۱۳۷۷، محل تالار تشریفات به عنوان محلی برای نمایش فرش‌های ارزشمند موزه آستان قدس به کار می‌رفت.<ref>{{پک|کفیلی|۱۳۹۳|ک=دایرةالمعارف آستان قدس رضوی|ف=موزه‌های آستان قدس رضوی}}</ref> در دهه ۱۳۸۰ شمسی، ساختمان جدیدی به زیربنای ۶۶۴۷ مترمربع و در ۴ طبقه، برای موزه فرش، طراحی و اجرا گردید و به تالار موزه اصلی ملحق شد.<ref>{{پک|کفیلی|۱۳۹۳|ک=دایرةالمعارف آستان قدس رضوی|ف=موزه‌های آستان قدس رضوی}}</ref> در سال ۱۳۹۰، ساختمان جدید موزه، به موزه فرش اختصاص پیدا کرد و افتتاح گردید.<ref>{{پک|کفیلی|۱۳۹۳|ک=دایرةالمعارف آستان قدس رضوی|ف=موزه‌های آستان قدس رضوی}}</ref>
در دهه ۱۳۸۹ شمسی، ساختمان جدیدی به زیربنای ۶۶۴۷ مترمربع و در ۴ طبقه، برای موزه فرش، طراحی و اجرا گردید و به تالار موزه اصلی ملحق شد.<ref>{{پک|کفیلی|۱۳۹۳|ک=دایرةالمعارف آستان قدس رضوی|ف=موزه‌های آستان قدس رضوی}}</ref> تا سال ۱۳۷۷، محل تالار تشریفات به عنوان محلی برای نمایش فرش‌های ارزشمند موزه آستان قدس به کار می‌رفت. در سال ۱۳۹۰، ساختمان جدید موزه، به موزه فرش اختصاص پیدا کرد و افتتاح گردید.<ref>{{پک|کفیلی|۱۳۹۳|ک=دایرةالمعارف آستان قدس رضوی|ف=موزه‌های آستان قدس رضوی}}</ref>


تا سال ۱۳۹۵، ساختمان‌های موزه به تفکیک، چهار ساختمان اصلی موزه مرکزی، موزه قرآن و نفایس، موزه مردم‌شناسی و موزه فرش را شامل می‌شد<ref>{{پک|کفیلی|۱۳۹۵|ک=شمسه|ف=تاریخچه‌ی شکل‌گیری و تحولات موزه‌های آستان قدس|ص=۳}}</ref> که همگی آنها بجز موزه مردم‌شناسی، در صحن کوثر در محدوده حرم امام رضا قرار گرفته است.<ref>{{پک/بن|ایرنا۲۱۲|ک=خبرگزاری ایرنا|ف=موزه فرش آستان قدس رضوی و دریچه ای که به استان مرکزی باز می شود}}</ref>
تا سال ۱۳۹۵، ساختمان‌های موزه به تفکیک، چهار ساختمان اصلی موزه مرکزی، موزه قرآن و نفایس، موزه مردم‌شناسی و موزه فرش را شامل می‌شد<ref>{{پک|کفیلی|۱۳۹۵|ک=شمسه|ف=تاریخچه‌ی شکل‌گیری و تحولات موزه‌های آستان قدس|ص=۳}}</ref> که همگی آنها بجز موزه مردم‌شناسی، در صحن کوثر در محدوده حرم امام رضا قرار گرفته است.<ref>{{پک/بن|ایرنا۲۱۲|ک=خبرگزاری ایرنا|ف=موزه فرش آستان قدس رضوی و دریچه ای که به استان مرکزی باز می شود}}</ref>
=== معماری ساختمان موزه ===
ساختمان موزه یک بنای دو طبقه فوقانی و یک طبقه زیرزمین است که در قسمت شمال شرقی آن کتابخانه آستان قدس رضوی مستقر شده و در شمال غربی آن تالار تشریفات قرار گرفته بود. بنای کلی این ساختمان در زمینی به مساحت ۵۷۰۰ مترمربع قرار گرفته بود که از پشت به دیوار جنوبی [[مدرسه علینقی میرزا]] و صحن نو و از سمت شرق به [[مسجد گوهرشاد]] و مقبره شیخ بهایی منتهی می‌شد. اصل ساختمان به مساحت ۱۰۳۴ متر مربع و با بتن ساخته شده بود.<ref>{{پک|سیدقطبی|سوزنچی کاشانی|۱۳۹۷|ک=شمسه|ف=از اندیشه تأسیس تا افتتاح|ص=۱۴-۱۵}}</ref> این ساختمان مجموعا دارای ۱۵ سالن است. از قسمت زیرزمین این ساختمان به عنوان مخزن و انبار استفاده می‌شد و دو طبقه دیگر به تالارهای موزه اختصاص یافته بود.<ref>{{پک|صمدی|۱۳۳۴|ک=راهنمای موزه آستان قدس رضوی|ص=۷}}</ref> این ساختمان، توسط کارشناسان انگلیسی طراحی و اجرا گردید و تزئینات آن را شرکتی فرانسوی برعهده گرفت.<ref>{{پک|کفیلی|۱۳۹۳|ک=دایرةالمعارف آستان قدس رضوی|ف=موزه‌های آستان قدس رضوی}}</ref>


== ساختار اداری ==
== ساختار اداری ==
تا پیش از افتتاح موزه آستان قدس رضوی، اداره خزانه حرم برعهده خزانه‌دار کل بود. عمده‌ترین وظایف این خزانه‌دار، حفاظت،‌ نگهداری،‌ثبت و طبقه‌بندی اموال بود.<ref>{{پک|شالفروشان|۱۳۹۳|ک=دایرةالمعارف آستان قدس رضوی|ف=خزانه‌داری کل}}</ref>
تا پیش از افتتاح موزه آستان قدس رضوی، اداره خزانه حرم برعهده خزانه‌دار کل بود. عمده‌ترین وظایف این خزانه‌دار، حفاظت،‌ نگهداری،‌ ثبت و طبقه‌بندی اموال بود.<ref>{{پک|شالفروشان|۱۳۹۳|ک=دایرةالمعارف آستان قدس رضوی|ف=خزانه‌داری کل}}</ref> ساختار اداری موزه آستان قدس رضوی به صورت رسمی در سال ۱۳۲۴ شمسی همزمان با افتتاح ساختمان اصلی موزه ایجاد و عملیاتی شد.<ref>{{پک|سیدقطبی|سوزنچی کاشانی|۱۳۹۷|ک=شمسه|ف=از اندیشه تأسیس تا افتتاح|ص=۱۴}}</ref> در ساختار جدید اداره موزه، همچنان سمت خزانه‌دار حفظ شده و وظایف او همچنان به صورت منظم اجرا می‌شود.<ref>{{پک|شالفروشان|۱۳۹۳|ک=دایرةالمعارف آستان قدس رضوی|ف=خزانه‌داری کل}}</ref> در دوره نخست، مسئولیت موزه تحت نظارت اداره تشریفات آستان قدس قرار داشت. این وظیفه در مرحله بعد به اداره مدیریت امور فرهنگی منتقل شد. پس از انقلاب ۱۳۵۷ در ایران، تغییرات ساختاری در تشکیلات آستان قدس منجر به ایجاد ادارات مستقل برای موزه و خزانه گردید. تا سال ۱۳۷۷، موزه همچنان زیرمجموعه معاونت فرهنگی آستان قدس فعالیت می‌کرد. با تصویب ساختار جدید در این سال، سازمان مستقلی برای مدیریت موزه تأسیس شد که نشان‌دهنده ارتقای جایگاه نهاد موزه‌داری در مجموعه آستان قدس رضوی بود.<ref>{{پک|کفیلی|۱۳۹۳|ک=دایرةالمعارف آستان قدس رضوی|ف=موزه‌های آستان قدس رضوی}}</ref>
 
اولین ساختار اداری برای موزه آستان قدس به صورت رسمی در سال ۱۳۲۴ و همزمان با افتتاح ساختمان موزه، طراحی و به اجرا در آمد.<ref>{{پک|سیدقطبی|سوزنچی کاشانی|۱۳۹۷|ک=شمسه|ف=از اندیشه تأسیس تا افتتاح|ص=۱۴}}</ref> در ساختار جدید اداره موزه، همچنان سمت خزانه‌دار حفظ شده و وظایف او همچنان به صورت منظم اجرا می‌شود.<ref>{{پک|شالفروشان|۱۳۹۳|ک=دایرةالمعارف آستان قدس رضوی|ف=خزانه‌داری کل}}</ref> در ابتدا، اداره موزه برعهده اداره تشریفات آستان قدس بود و پس از آن به اداره مدیریت امور فرهنگی محول گردید. پس از سال ۱۳۵۷، ساختار آستان قدس تحول یافت و برای اداره موزه و خزانه، اداره‌های مجزایی تاسیس شد. تا پیش از سال ۱۳۷۷ اداره موزه زیر نظر معاونت فرهنگی آستان بود و پس از آن سازمان جدیدی برای اداره موزه تاسیس گردید.<ref>{{پک|کفیلی|۱۳۹۳|ک=دایرةالمعارف آستان قدس رضوی|ف=موزه‌های آستان قدس رضوی}}</ref>


=== سازمان کتابخانه‌ها، موزه‌ها و مرکز اسناد آستان قدس رضوی ===
=== سازمان کتابخانه‌ها، موزه‌ها و مرکز اسناد آستان قدس رضوی ===
امروزه، موزه حرم امام رضا ذیل ساختار «سازمان کتابخانه‌ها، موزه‌ها و مرکز اسناد آستان قدس رضوی» فعال است. این سازمان، در سال ۱۳۷۷ ه.ش از ادغام دو اداره «اداره کل کتابخانه‌های مرکزی و مرکز اسناد» و «اداره موزه‌های آستان قدس رضوی» تشکیل شده است. رئیس این سازمان توسط تولیت آستان قدس در مدت زمان ۳ ساله منصوب می‌شود.<ref>{{پک|زاد|۱۳۹۳|ک=دایرةالمعارف آستان قدس رضوی|ف=کتابخانه‌ها، موزه‌ها و مرکز اسناد آستان قدس رضوی، سازمان}}</ref> از ارکان این سازمان می‌توان به مجمع عمومی، هیئت مدیره و رئیس و بازرس آن اشاره کرد. تولیت آستان قدس رضوی در این ساختار به عنوان رئیس مجمع عمومی تعریف شده است. علاوه بر موزه آستان قدس، مدیریت کتابخانه آستان قدس رضوی نیز برعهده این سازمان است. از بخش‌های اصلی این سازمان می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:<ref>{{پک|رداد|۱۳۹۳|ک=دایرةالمعارف آستان قدس رضوی|ف=کتابخانه‌ها، موزه‌ها و مرکز اسناد آستان، سازمان}}</ref>
موزه‌های آستان قدس، به عنوان بخشی از «سازمان کتابخانه‌ها، موزه‌ها و مرکز اسناد آستان قدس رضوی» فعالیت می‌کند. این سازمان در سال ۱۳۷۷ شمسی از ادغام دو نهاد پیشین یعنی «اداره کل کتابخانه‌های مرکزی و مرکز اسناد» و «اداره موزه‌های آستان قدس رضوی» تشکیل شد. ساختار مدیریتی این سازمان به گونه‌ای طراحی شده که ریاست آن توسط تولیت آستان قدس برای دوره‌های سه‌ساله تعیین می‌شود.<ref>{{پک|زاد|۱۳۹۳|ک=دایرةالمعارف آستان قدس رضوی|ف=کتابخانه‌ها، موزه‌ها و مرکز اسناد آستان قدس رضوی، سازمان}}</ref> ارکان اصلی سازمان شامل مجمع عمومی، هیئت مدیره، ریاست سازمان و بازرسی است که در این میان، تولیت آستان قدس رضوی به عنوان رئیس مجمع عمومی ایفای نقش می‌کند. حوزه مسئولیت‌های این سازمان گسترده بوده و علاوه بر مدیریت موزه آستان قدس، اداره کتابخانه مرکزی آستان قدس رضوی را نیز بر عهده دارد. این سازمان دارای بخش‌های تخصصی متعددی است که هر یک به جنبه‌های مختلف حفظ، نمایش و پژوهش آثار تاریخی و فرهنگی می‌پردازند. تشکیل این ساختار سازمانی منسجم نشان‌دهنده اهمیت روزافزون نهاد موزه‌داری و کتابداری در مجموعه فرهنگی آستان قدس رضوی است. از بخش‌های اصلی این سازمان می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:<ref>{{پک|رداد|۱۳۹۳|ک=دایرةالمعارف آستان قدس رضوی|ف=کتابخانه‌ها، موزه‌ها و مرکز اسناد آستان، سازمان}}</ref>


* معاونت هماهنگی و رئیس کتابخانه مرکزی آستان قدس
* معاونت هماهنگی و رئیس کتابخانه مرکزی آستان قدس
خط ۶۵: خط ۶۵:
* کارشناسی سیستم اطلاعات مدیریت
* کارشناسی سیستم اطلاعات مدیریت
* مدیریت اجرایی فصلنامه‌ها و خبرنامه‌ها
* مدیریت اجرایی فصلنامه‌ها و خبرنامه‌ها
در سال ۱۳۷۹، اداره موزه به معاونت موزه ارتقاء یافت و سه بخش «اداره گنجینه‌ها»، «حفاظت و مرمت آثار فرهنگی» و «پژوهش و معرفی آثار»، سه بخش اصلی این معاونت تعریف شدند.<ref>{{پک|کفیلی|۱۳۹۳|ک=دایرةالمعارف آستان قدس رضوی|ف=موزه‌های آستان قدس رضوی}}</ref>
در سال ۱۳۷۹، اداره موزه به معاونت موزه ارتقاء یافت و سه بخش «اداره گنجینه‌ها»، «حفاظت و مرمت آثار فرهنگی» و «پژوهش و معرفی آثار»، سه بخش اصلی این معاونت تعریف شدند.<ref>{{پک|کفیلی|۱۳۹۳|ک=دایرةالمعارف آستان قدس رضوی|ف=موزه‌های آستان قدس رضوی}}</ref> بر اساس تشکیلات اداری کنونی آستان قدس رضوی، آثار و اموال اهدایی به حرم امام رضا، به دفتر نذورات کل منتقل و پس از ثبت در نرم‌افزار مربوطه، به خزانه موزه منتقل می‌شود.<ref>{{پک|شالفروشان|۱۳۹۳|ک=دایرةالمعارف آستان قدس رضوی|ف=خزانه‌داری کل}}</ref>
 
بر اساس تشکیلات اداری کنونی آستان قدس رضوی، آثار و اموال اهدایی به حرم امام رضا، به دفتر نذورات کل منتقل و پس از ثبت در نرم‌افزار مربوطه، به خزانه موزه منتقل می‌شود.<ref>{{پک|شالفروشان|۱۳۹۳|ک=دایرةالمعارف آستان قدس رضوی|ف=خزانه‌داری کل}}</ref>


در سال ۱۳۸۲ ه‍.ش بخش صحافی کتابخانه و بخش مرمت آثار موزه، با هم ادغام و سبب تشکیل «ادارهٔ حفاظت و مرمت آثار فرهنگی آستان قدس رضوی» شد. وظیفه این اداره، حفظ، نگهداری، پاکسازی و ترمیم نفایس موزه و کتابخانه است.<ref>{{پک/بن|س۶۷۹|ک=خبرگزاری ایرنا|ف=مرمت در آستان قدس رضوی}}</ref> امروزه، مرمت آثار موزه و خزانه آستان قدس، با هماهنگی میان اداره حفاظت و مرمت آثار فرهنگی آستان و اداره پژوهش و معرفی آثار موزه‌های آستان قدس صورت می‌گیرد.<ref>{{پک|شالفروشان|۱۳۹۳|ک=دایرةالمعارف آستان قدس رضوی|ف=خزانه‌داری کل}}</ref>
در سال ۱۳۸۲ ه‍.ش بخش صحافی کتابخانه و بخش مرمت آثار موزه، با هم ادغام و سبب تشکیل «ادارهٔ حفاظت و مرمت آثار فرهنگی آستان قدس رضوی» شد. وظیفه این اداره، حفظ، نگهداری، پاکسازی و ترمیم نفایس موزه و کتابخانه است.<ref>{{پک/بن|س۶۷۹|ک=خبرگزاری ایرنا|ف=مرمت در آستان قدس رضوی}}</ref> امروزه، مرمت آثار موزه و خزانه آستان قدس، با هماهنگی میان اداره حفاظت و مرمت آثار فرهنگی آستان و اداره پژوهش و معرفی آثار موزه‌های آستان قدس صورت می‌گیرد.<ref>{{پک|شالفروشان|۱۳۹۳|ک=دایرةالمعارف آستان قدس رضوی|ف=خزانه‌داری کل}}</ref>


== آثار و گنجینه‌های موزه ==
== آثار و گنجینه‌های موزه ==
در این موزه از آثار ارزشمندی چون قالی‌های قدیمی، پرده و پوشش‌های زربافت، قندیل‌های تاریخی و طلاکوب، قرآن‌های خطی و کتیبه‌های طلا مربوط به دوران صفوی و همین‌طور اشیاء اهدایی از جانب سلاطین مختلف نگهداری می‌شود.<ref>{{پک|شبیریان|۱۳۴۶|ک=نامه آستان قدس|ف=نفائس موزه آستان قدس}}</ref> در ابتدا و با انتخاب کارشناسان، ۱۸۹ اثر از اقلام موجود در خزانه به کتابخانه منتقل و به نمایش گذاشته شدند. بعدها این تعداد در سال ۱۳۳۸ به ۲۴۰ قلم اثر افزایش یافت. در همین سال، ۸۹۲ اثر دیگر همچنان در خزانه آستان نگهداری می‌شد و تعداد ۲۴۲ اثر دیگر که کم‌ارزش معرفی شده‌اند، برای فروش تفکیک شده بودند. در سال‌های بعد، آثار دیگری چون ضریح‌ها و درب‌های قدیمی حرم نیز به موزه منتقل شدند.<ref>{{پک|کفیلی|۱۳۹۵|ک=شمسه|ف=تاریخچه‌ی شکل‌گیری و تحولات موزه‌های آستان قدس|ص=۱۰و۱۲}}</ref>
موزه آستان قدس رضوی میزبان گنجینه‌ای نفیس از آثار تاریخی و هنری است که شامل مجموعه‌ای از قالی‌های دوره‌های مختلف، پرده‌ها و پوشش‌های زربافت، قندیل‌های طلاکوب تاریخی، قرآن‌های خطی نادر و کتیبه‌های طلایی مربوط به عصر صفوی می‌باشد. همچنین بخش قابل توجهی از این گنجینه را هدایای سلاطین و حکمرانان دوره‌های مختلف تشکیل می‌دهد.<ref>{{پک|شبیریان|۱۳۴۶|ک=نامه آستان قدس|ف=نفائس موزه آستان قدس}}</ref> فرآیند انتقال آثار از خزانه به موزه با انتخاب دقیق کارشناسان آغاز شد. در مرحله نخست، ۱۸۹ اثر شاخص به کتابخانه منتقل و به نمایش گذاشته شد. این تعداد تا سال ۱۳۳۸ به ۲۴۰ قلم اثر افزایش یافت. بر اساس اسناد موجود، در همان سال تعداد ۸۹۲ اثر دیگر همچنان در خزانه نگهداری می‌شد، در حالی که ۲۴۲ اثر که ارزش موزه‌ای کمتری تشخیص داده شده بودند، برای فروش تفکیک شده بودند. در سال‌های بعد، با توسعه فضای موزه، آثاری از جمله ضریح‌ها و درب‌های تاریخی حرم نیز به این مجموعه افزوده شدند.<ref>{{پک|کفیلی|۱۳۹۵|ک=شمسه|ف=تاریخچه‌ی شکل‌گیری و تحولات موزه‌های آستان قدس|ص=۱۰و۱۲}}</ref>


آثار نگهداری شده در موزه‌های آستان قدس رضوی،‌ به بخش‌های کوچکتری تقسیم شده‌اند که به آنها گنجینه گفته می‌شود. تا سال ۱۳۹۵، موزه مرکزی آستان قدس شامل ۸ گنجینه و موزه قرآن شامل ۳ گنجینه بودند.<ref>{{پک|کفیلی|۱۳۹۵|ک=شمسه|ف=تاریخچه‌ی شکل‌گیری و تحولات موزه‌های آستان قدس|ص=۳}}</ref> تا سال ۱۴۰۳ ه.ش، تعداد گنجینه‌های حرم به ۱۷ گنجینه شامل گنجینه‌های «تمبر و سکه»، «نقاشی»، «سلاح»، «نجوم»، «آبزیان»، «هنر»، «ظروف»، «ساعت»، «مدال»، «قرآن»، «نهج‌البلاغه و صحیفه سجادیه»، «گنجینه هدایای مقام معظم رهبری» و «تالار آثار استاد فرشچیان» و «موزه مردم‌شناسی» رسیده است.<ref>{{پک/بن|ایرنا۲۱|ک=خبرگزاری ایرنا|ف=«موزه» امروز نافذترین رسانه در دنیا است}}</ref><ref>{{پک/بن|ایرنا۲۱۲|ک=خبرگزاری ایرنا|ف=موزه فرش آستان قدس رضوی و دریچه ای که به استان مرکزی باز می شود}}</ref> در موزه آستان قدس رضوی، هر گنجینه به صورت تخصصی، اشیاء ارزشمند موزه را به نمایش می‌گذارند.<ref>{{پک|کفیلی|۱۳۹۳|ک=دایرةالمعارف آستان قدس رضوی|ف=موزه‌های آستان قدس رضوی}}</ref>
آثار نگهداری شده در موزه‌های آستان قدس رضوی،‌ به بخش‌های کوچکتری تقسیم شده‌اند که به آنها گنجینه گفته می‌شود. تا سال ۱۳۹۵، موزه مرکزی آستان قدس شامل ۸ گنجینه و موزه قرآن شامل ۳ گنجینه بودند.<ref>{{پک|کفیلی|۱۳۹۵|ک=شمسه|ف=تاریخچه‌ی شکل‌گیری و تحولات موزه‌های آستان قدس|ص=۳}}</ref> تا سال ۱۴۰۳ ه.ش، تعداد گنجینه‌های حرم به ۱۷ گنجینه شامل گنجینه‌های «تمبر و سکه»، «نقاشی»، «سلاح»، «نجوم»، «آبزیان»، «هنر»، «ظروف»، «ساعت»، «مدال»، «قرآن»، «نهج‌البلاغه و صحیفه سجادیه»، «گنجینه هدایای مقام معظم رهبری» و «تالار آثار استاد فرشچیان» و «موزه مردم‌شناسی» رسیده است.<ref>{{پک/بن|ایرنا۲۱|ک=خبرگزاری ایرنا|ف=«موزه» امروز نافذترین رسانه در دنیا است}}</ref><ref>{{پک/بن|ایرنا۲۱۲|ک=خبرگزاری ایرنا|ف=موزه فرش آستان قدس رضوی و دریچه ای که به استان مرکزی باز می شود}}</ref> در موزه آستان قدس رضوی، هر گنجینه به صورت تخصصی، اشیاء ارزشمند موزه را به نمایش می‌گذارند.<ref>{{پک|کفیلی|۱۳۹۳|ک=دایرةالمعارف آستان قدس رضوی|ف=موزه‌های آستان قدس رضوی}}</ref>
=== خوانچه‌های جواهرات ===
خوانچه‌های جواهرات در حرم امام رضا به عنوان ویترین‌هایی تاریخی، بخشی از گنجینه خزانه را در معرض نمایش قرار می‌دهند. این آثار هنری که به دیوارهای حرم نصب شده‌اند، در جریان حادثه [[انفجار در حرم امام رضا|انفجار سال ۱۳۷۳ در حرم]]، آسیب جدی دیدند. در این واقعه، تعدادی از خوانچه‌های قدیمی کاملاً تخریب شد و بخشی از آثار نگهداری شده در آنها نیز از بین رفت یا مفقود گردید. بلافاصله پس از این حادثه، عملیات بازسازی آغاز شد و خوانچه‌های جدیدی با استفاده از اشیاء باقیمانده از خزانه طراحی و نصب گردید.<ref>{{پک|اخوان مهدوی|۱۳۹۳|ک=دایرةالمعارف آستان قدس رضوی|ف=خوانچه‌های جواهرات}}</ref>
تحول اساسی در معماری این آثار در سال ۱۳۷۹ رخ داد، زمانی که تغییرات ساختاری در حرم موجب بازطراحی سیستم نمایش جواهرات شد. در این تغییرات، طرح دوازده ترنج کوچک به چهار ترنج بزرگ تبدیل گردید و جنس صندوق‌های خوانچه‌ها از چوب به فلز ارتقا یافت. تا سال ۱۳۸۹، مجموعه‌ای متشکل از هشت خوانچه و چهار ترنج با ابعاد و ظاهر یکسان در حرم ایجاد گردید.<ref>{{پک|اخوان مهدوی|۱۳۹۳|ک=دایرةالمعارف آستان قدس رضوی|ف=خوانچه‌های جواهرات}}</ref>


=== گنجینه قرآن و نفایس ===
=== گنجینه قرآن و نفایس ===
[[پرونده:نخستین گنجینهٔ قرآن.tif|بندانگشتی|عکسی از اولین گنجینه قرآن در موزه آستان قدس رضوی]]
[[پرونده:نخستین گنجینهٔ قرآن.tif|بندانگشتی|عکسی از اولین گنجینه قرآن در موزه آستان قدس رضوی]]
در بهمن سال ۱۳۶۴، اولین گنجینه قرآن در کتابخانه آستان قدس تاسیس شد.<ref>{{پک|کفیلی|۱۳۹۳|ک=دایرةالمعارف آستان قدس رضوی|ف=موزه‌های آستان قدس رضوی}}</ref> به گفته غفارپوری، این موزه در آن زمان، اولین موزه تخصصی قرآن در جهان بود.<ref>{{پک|غفارپوری|۱۳۹۶|ک=نگره|ف=بررسی سیر تحول طلاکاری قرآن‌های موزه‌ی آستان قدس رضوی|ص=۸}}</ref> در این گنجینه تعداد ۲۱۴ جلد قرآن نگهداری می‌شد که از لحاظ قدمت و ارزشمندی،‌ نسبت به دیگر قرآن‌های موجود در کتابخانه، اهمیت بیشتری داشتند.<ref>{{پک|کفیلی|۱۳۹۵|ک=شمسه|ف=تاریخچه‌ی شکل‌گیری و تحولات موزه‌های آستان قدس|ص=۱۲}}</ref> قرآن‌های به نمایش‌گذاشته شده در این گنجینه، به صورت دوره‌ای مرمت می‌شدند و از سال ۱۴۰۳ به بعد، به صورت دوره‌ای تغییر می‌کنند.<ref>{{پک/بن|ایرنا۲۱|ک=خبرگزاری ایرنا|ف=«موزه» امروز نافذترین رسانه در دنیا است}}</ref> این گنجینه در سه بخش قرآن‌های خطی، مجموعه مرقعات و خطاطی‌ها و مجموعه نقاشی‌ها فعالیت می‌کند. در این بخش، مرقعاتی از دوره صفوی تا عصر حاضر و مجموعه‌ای از جلدهای لاکی و روغنی به نمایش گذاشته می‌شوند. جعبه‌های قرآنی و ابزار خوشنویسی نیز از دیگر آثار نمایشی این مجموعه است.<ref>{{پک|کفیلی|۱۳۹۳|ک=دایرةالمعارف آستان قدس رضوی|ف=موزه‌های آستان قدس رضوی}}</ref>
در بهمن سال ۱۳۶۴، اولین گنجینه قرآن در کتابخانه آستان قدس تاسیس شد.<ref>{{پک|کفیلی|۱۳۹۳|ک=دایرةالمعارف آستان قدس رضوی|ف=موزه‌های آستان قدس رضوی}}</ref> به گفته غفارپوری، این موزه در آن زمان، اولین موزه تخصصی قرآن در جهان بود.<ref>{{پک|غفارپوری|۱۳۹۶|ک=نگره|ف=بررسی سیر تحول طلاکاری قرآن‌های موزه‌ی آستان قدس رضوی|ص=۸}}</ref> در این گنجینه تعداد ۲۱۴ جلد قرآن نگهداری می‌شود که از لحاظ قدمت و ارزشمندی،‌ نسبت به دیگر قرآن‌های موجود در کتابخانه، اهمیت بیشتری داشتند.<ref>{{پک|کفیلی|۱۳۹۵|ک=شمسه|ف=تاریخچه‌ی شکل‌گیری و تحولات موزه‌های آستان قدس|ص=۱۲}}</ref> قرآن‌های به نمایش‌گذاشته شده در این گنجینه، به صورت دوره‌ای مرمت می‌شدند و از سال ۱۴۰۳ به بعد، به صورت دوره‌ای تغییر می‌کنند.<ref>{{پک/بن|ایرنا۲۱|ک=خبرگزاری ایرنا|ف=«موزه» امروز نافذترین رسانه در دنیا است}}</ref> این گنجینه در سه بخش قرآن‌های خطی، مجموعه مرقعات و خطاطی‌ها و مجموعه نقاشی‌ها فعالیت می‌کند. در این بخش، مرقعاتی از دوره [[دوره صفوی|صفوی]] تا عصر حاضر و مجموعه‌ای از جلدهای لاکی و روغنی به نمایش گذاشته می‌شوند. جعبه‌های قرآنی و ابزار خوشنویسی نیز از دیگر آثار نمایشی این مجموعه است.<ref>{{پک|کفیلی|۱۳۹۳|ک=دایرةالمعارف آستان قدس رضوی|ف=موزه‌های آستان قدس رضوی}}</ref>


بر اساس آمارهای منتشر شده در سال ۱۳۹۳، کتابخانه و موزه آستان قدس رضوی،‌ مجموعا ۲۱ هزار نسخه کامل و جزوه خطی قرآن را در خود نگهداری می‌کنند که از جنبه‌های مختلفی چون قدمت تاریخی، نگارنده، تذهیب‌کننده، واقف و تاثیر و اهمیت در تاریخ هنر مورد توجه قرار گرفته‌اند.<ref>{{پک|صحراگرد|۱۳۹۳|ک=دایرةالمعارف آستان قدس رضوی|ف=قرآن‌ها و جزوات نفیس هنری}}</ref> قدیمی‌ترین قرآن‌های این مجموعه به قرن سوم تعلق دارند. برخی از قرآن‌های این مجموعه به امامان شیعه منسوب است.<ref>{{پک|غفارپوری|۱۳۹۶|ک=نگره|ف=بررسی سیر تحول طلاکاری قرآن‌های موزه‌ی آستان قدس رضوی|ص=۸}}</ref>
بر اساس آمارهای منتشر شده در سال ۱۳۹۳، کتابخانه و موزه آستان قدس رضوی،‌ مجموعا ۲۱ هزار نسخه کامل و جزوه خطی قرآن را در خود نگهداری می‌کنند که از جنبه‌های مختلفی چون قدمت تاریخی، نگارنده، تذهیب‌کننده، واقف و تاثیر و اهمیت در تاریخ هنر مورد توجه قرار گرفته‌اند.<ref>{{پک|صحراگرد|۱۳۹۳|ک=دایرةالمعارف آستان قدس رضوی|ف=قرآن‌ها و جزوات نفیس هنری}}</ref> قدیمی‌ترین قرآن‌های این مجموعه به قرن سوم ه.ق تعلق دارند. برخی از قرآن‌های این مجموعه به امامان شیعه‌ (در قرن اول ه.ق) منسوب است.<ref>{{پک|غفارپوری|۱۳۹۶|ک=نگره|ف=بررسی سیر تحول طلاکاری قرآن‌های موزه‌ی آستان قدس رضوی|ص=۸}}</ref>


از جمله کتاب‌های قدیمی نگهداری شده در موزه، کتاب خطی صحیفه سجادیه متعلق به دوره صفویه و با تاریخ سال ۱۱۱۶ ه.ق است.<ref>{{پک|صمدی|۱۳۳۴|ک=راهنمای موزه آستان قدس رضوی|ص=۵۳}}</ref> در گنجینه صحیفه سجادیه و نهج‌البلاغه که در سال ۱۴۰۱ تاسیس شد، ۳۳ نسخه از نهج‌البلاغه و ۳۱ نسخه از صحیفه سجادیه به نمایش گذاشته شده است. قدیمی‌ترین نسخه نهج‌البلاغه این مجموعه، به سال ۵۴۴ و قدیمی‌ترین صحیفه سجادیه آن به سال ۴۱۶ ه.ق تعلق دارد.<ref>{{پک/بن|مهر۴۰|ک=خبرگزاری مهر|ف=گنجینه نفیس نهج‌البلاغه و صحیفه سجادیه در مشهد افتتاح شد}}</ref>  
از جمله کتاب‌های قدیمی نگهداری شده در موزه، کتاب خطی صحیفه سجادیه متعلق به دوره صفویه و با تاریخ سال ۱۱۱۶ ه.ق است.<ref>{{پک|صمدی|۱۳۳۴|ک=راهنمای موزه آستان قدس رضوی|ص=۵۳}}</ref> در گنجینه صحیفه سجادیه و نهج‌البلاغه که در سال ۱۴۰۱ تاسیس شد، ۳۳ نسخه از ''[[نهج‌البلاغه]]'' و ۳۱ نسخه از ''[[صحیفه سجادیه]]'' به نمایش گذاشته شده است. قدیمی‌ترین نسخه ''نهج‌البلاغه'' این مجموعه، به سال ۵۴۴ و قدیمی‌ترین ''صحیفه سجادیه'' آن به سال ۴۱۶ ه.ق تعلق دارد.<ref>{{پک/بن|مهر۴۰|ک=خبرگزاری مهر|ف=گنجینه نفیس نهج‌البلاغه و صحیفه سجادیه در مشهد افتتاح شد}}</ref>
[[پرونده:تالار ظروف.jpg|راست|بندانگشتی|تصویری از تالار ظروف موزه آستان قدس رضوی]]


=== گنجینه تاریخ حرم رضوی ===
=== گنجینه تاریخ حرم رضوی و ظروف ===
در گنجینه تاریخ حرم رضوی، اشیایی همچون ضریح‌های قدیمی، درب‌های چوبی، تزئینات حرم، زیارت‌نامه‌های فولادی، وسایل روشنایی، قفل‌ها، ظروف شستشوی ضریح و ابریق‌ها نگهداری می‌شوند.<ref>{{پک|کفیلی|۱۳۹۳|ک=دایرةالمعارف آستان قدس رضوی|ف=موزه‌های آستان قدس رضوی}}</ref>
در گنجینه تاریخ حرم رضوی، اشیایی همچون ضریح‌های قدیمی، درب‌های چوبی، تزئینات حرم، زیارت‌نامه‌های فولادی، وسایل روشنایی، قفل‌ها، ظروف شستشوی ضریح و ابریق‌ها نگهداری می‌شوند.<ref>{{پک|کفیلی|۱۳۹۳|ک=دایرةالمعارف آستان قدس رضوی|ف=موزه‌های آستان قدس رضوی}}</ref>


یکی از بخش‌های این گجینه، گنجینه ظروف است که در هشتم تیر ۱۳۷۸ افتتاح شد و مجموعه‌ای از ظروف سفالی، سلادن، چینی و بلور را در خود جای داده است.<ref>{{پک|کفیلی|۱۳۹۳|ک=دایرةالمعارف آستان قدس رضوی|ف=موزه‌های آستان قدس رضوی}}</ref> پایه شمعدانی از جنس برنج که به دوره ایلخانی (قرن هشتم ه.ق) تعلق دارد، یکی از آثار ارزشمند در موزه آستان قدس رضوی است. بر روی این شمعدانی، با خط نسخ نوشته شده است «طمع‌کننده، به لعنت خدا و مقربین رسول گرفتار شود».<ref>{{پک|جلالی|۱۳۹۳|ک=دایرةالمعارف آستان قدس رضوی|ف=پایه شمعدان بالاسر مبارک}}</ref> همچنین ظروف مفرغی که مربوط به قرن نهم نیز در این گنجینه به نمایش گذاشته شده است.<ref>{{پک|صمدی|۱۳۳۴|ک=راهنمای موزه آستان قدس رضوی|ص=۲۶}}</ref>‌ همچنین تعدادی از قاب‌ها، سینی‌ها و ظروف چینی نیز در این گنجینه وجود دارد.<ref>{{پک|صمدی|۱۳۳۴|ک=راهنمای موزه آستان قدس رضوی|ص=۲۹}}</ref> یکی از نفیس‌ترین ظروف این گنجینه، شانزده قطعه ظرف چینی آبی-سفید و هشت قطعه ظرف سلادون است که عموما به قرن ۱۵ یا ۱۶ میلادی تعلق داشت.<ref>{{پک|دانش پورپرور|۱۳۹۳|ک=دایرةالمعارف آستان قدس رضوی|ف=ظروف چینی آبی-سفید و سلادون}}</ref>[[پرونده:تالار_موزه_فرش.jpg|بندانگشتی|تالار موزه فرش، یکی از موزه‌های تخصصی آستان قدس رضوی]]
در بنای حرم امام رضا، از کتیبه‌های مختلف سنگی و فلزی استفاده می‌شد که تعدادی از قدیمی‌ترین‌های آنها در موزه حرم نگهداری می‌شود. برخی از این کتیبه‌ها از جنس طلا هستند و تعدادی نیز داری امضای خطاطان مشهور دوره صفوی هستند.<ref>{{پک|صمدی|۱۳۳۴|ک=راهنمای موزه آستان قدس رضوی|ص=۱۷}}</ref> کاشی‌هایی متعلق به سال ۵۱۲ ه.ق که در آنها از طلا نیز استفاده شده است، بخشی از آثار تاریخی این موزه هستند.<ref>{{پک|صمدی|۱۳۳۴|ک=راهنمای موزه آستان قدس رضوی|ص=۲۳}}</ref> یکی از قدیمی‌ترین آثار تجسمی در موزه، سنگابی است که نام [[سلطان محمد خوارزمشاه]] و تاریخ ۵۹۷ ه.ق بر روی آن نقش بسته بود.<ref>{{پک|صمدی|۱۳۳۴|ک=راهنمای موزه آستان قدس رضوی|ص=۲۱}}</ref>


=== موزه فرش ===
در میان آثار موزه، تعدادی از [[پنجره فولاد|پنجره‌های فولادین]] و [[ضریح|ضریح‌ها]] وجود دارد که توسط سلاطین و دیگر واقفان، به حرم اهدا شده است. یکی از قدیمی‌ترین این پنجره‌ها، مربوط به سال ۸۱۷ و هدیه [[شاهرخشاه تیموری]] است.<ref>{{پک|صمدی|۱۳۳۴|ک=راهنمای موزه آستان قدس رضوی|ص=۳۲-۳۳}}</ref> بخش‌هایی از قدیمی‌ترین ضریح گزارش شده برای حرم که به محجر شاه‌طهماسبی شناخته می‌شود و در قرن ۱۰ ه.ق ساخته شد بود، در این گنجینه نگهداری می‌شود. ضریح‌های دیگری متعلق به دوره عباسی، نادری و قاجار نیز نگهداری می‌شوند.<ref>{{پک|نقدی|۱۳۹۳|ک=دایرةالمعارف آستان قدس رضوی|ف=ضریح‌های مطهر}}</ref>
موزه فرش، یکی از بخش‌های مستقل در مجموعه موزه آستان قدس رضوی است که شامل فرش‌های ارزشمند قدیمی حرم است.<ref>{{پک|کفیلی|۱۳۹۳|ک=دایرةالمعارف آستان قدس رضوی|ف=موزه‌های آستان قدس رضوی}}</ref> در این گنجینه، فرش‌هایی با قدمت ۵۰۰ ساله نگهداری می‌شود. به طور کلی تا سال ۱۴۰۳ ه.ش، ۱۰۲ فرش به صورت عمومی به نمایش گذاشته شده و ۶۰۰ فرش دیگر در خزانه موزه نگهداری می‌گردد و به صورت دوره‌ای، پس از انجام مراحل استراحت، به نمایش گذاشته می‌شوند.<ref>{{پک/بن|ایرنا۱|ک=خبرگزاری ایرنا|ف=موزه آستان قدس رضوی یکی از بزرگترین ذخایر قالی نفیس جهان}}</ref> در طراحی سالن این موزه، اصول کلی ایمنی و اصول تخصصی نگهداری از فرش رعایت شده و تمامی سالن، فاقد اشعه فرابنفش بوده است. این سالن، سالانه دو نوبت مورد سم‌پاشی قرار می‌گیرد.<ref>{{پک/بن|ایرنا۲۱۲|ک=خبرگزاری ایرنا|ف=موزه فرش آستان قدس رضوی و دریچه ای که به استان مرکزی باز می شود}}</ref>  


در میان فرش‌های نگهداری شده در حرم امام رضا، تعدادی از قالی‌های دست‌باف و زربافت وجود دارد که به خواست پادشاه هندوستان و توسط هنرمندان ایرانی بافته شده بودند. بیشتر این قالی‌ها از سوی شاه عباس صفوی به حرم اهدا شده بودند و از این رو به قالی شاه عباسی مشهور شده‌اند. بر اساس گزارش‌های منتشر شده، نگهداری اشتباه این قالی‌ها سبب شده بود تا برخی از آنها تکه تکه شده و بعدها این تکه‌ها در خزانه نگهداری می‌شدند. همچنین گفته شده است که برخی از این قالی‌ها توسط غارتگران حرم، آتش زده می‌شدند تا طلای اندک آن استخراج گردد.<ref>{{پک|صمدی|۱۳۳۴|ک=راهنمای موزه آستان قدس رضوی|ص=۱۱-۱۳}}</ref> بیشتر پارچه‌های نفیس و فرش‌های موزه آستان قدس متعلق به قرن‌های ۱۱، ۱۲ و ۱۳ قمری است و به جهت داشتن شناسنامه، از اهمیت بیشتری برخوردار هستند.<ref>{{پک|صمدی|۱۳۳۴|ک=راهنمای موزه آستان قدس رضوی|ص=۱۵}}</ref>
همچنین از دیگر اشیاء نگهداری شده در موزه، قفل‌های قدیمی است.<ref>{{پک|صمدی|۱۳۳۴|ک=راهنمای موزه آستان قدس رضوی|ص=۵۲}}</ref> از جمله از با ارزشترین قفل‌های این مجموعه، قفلی فولادی و زرکوب است که در دوره صفوی ساخته شده است.<ref>{{پک|اردلان جوان|۱۳۹۳|ک=دایرةالمعارف آستان قدس رضوی|ف=قفل‌های حرم مطهر}}</ref> منبرهای قدیمی دیگر آثار موجود در این گنجینه است.<ref>{{پک|صمدی|۱۳۳۴|ک=راهنمای موزه آستان قدس رضوی|ص=۶۸}}</ref> یکی از منبرهای موجود در این موزه،‌ منبری مشهور به منبر خاتم‌کاری است که متعلق به دوره قاجار است.<ref>{{پک|بهروز|۱۳۹۳|ک=دایرةالمعارف آستان قدس رضوی|ف=منبر خاتم‌کاری}}</ref> همچنین تعدادی از محراب‌های قدیمی حرم در موزه آستان قدس نگهداری می‌شود. قدیمی‌ترین محراب‌های این موزه مربوط به سال‌های ۶۱۰ و ۶۴۰ است که با نام محراب پایین‌پا و محراب بالاسر شناخته می‌شوند.<ref>{{پک|میشدار|۱۳۹۳|ک=دایرةالمعارف آستان قدس رضوی|ف=محراب بالاسر}}</ref> تعدادی از درهای چوبی قدیمی حرم نیز در موزه نگهداری می‌شوند. قدیمی‌ترین این درها، دری چوبی است که سابقا در ورودی دارالسیاده استفاده می‌شد و در سال ۷۳۵ قمری ساخته شده بود.<ref>{{پک|کفیلی|۱۳۹۳|ک=دایرةالمعارف آستان قدس رضوی|ف=در چوبی دارالسیاده}}</ref>


از جمله منسوجات پارچه‌ای موزه آستان قدس رضوی، ضریح‌پوش‌ها و صندوق‌پوش‌هایی بوده‌اند که در خزانه حرم نگهداری می‌شدند. بیشتر این صندوق‌پوش‌ها زربافت هستند و قدیمی‌ترین آنها به قرن دهم ه.ق تعلق دارند.<ref>{{پک|محسنی|۱۳۹۳|ک=دایرةالمعارف آستان قدس رضوی|ف=صندوق‌پوش‌ها}}</ref> همچنین تعدادی از سجاده‌های قدیمی که برخی از آنها متعلق به دوره صفویه بوده‌اند، نگهداری می‌شود.<ref>{{پک|محسنی|۱۳۹۳|ک=دایرةالمعارف آستان قدس رضوی|ف=سجاده‌ها}}</ref>
یکی از گنجینه ظروف است که در هشتم تیر ۱۳۷۸ افتتاح شد و مجموعه‌ای از ظروف سفالی، سلادن، چینی و بلور را در خود جای داده است.<ref>{{پک|کفیلی|۱۳۹۳|ک=دایرةالمعارف آستان قدس رضوی|ف=موزه‌های آستان قدس رضوی}}</ref> پایه شمعدانی از جنس برنج که به دوره ایلخانی (قرن هشتم ه.ق) تعلق دارد، یکی از آثار ارزشمند در موزه آستان قدس رضوی است. بر روی این شمعدانی، با خط نسخ نوشته شده است «طمع‌کننده، به لعنت خدا و مقربین رسول گرفتار شود».<ref>{{پک|جلالی|۱۳۹۳|ک=دایرةالمعارف آستان قدس رضوی|ف=پایه شمعدان بالاسر مبارک}}</ref> همچنین ظروف مفرغی که مربوط به قرن نهم نیز در این گنجینه به نمایش گذاشته شده است.<ref>{{پک|صمدی|۱۳۳۴|ک=راهنمای موزه آستان قدس رضوی|ص=۲۶}}</ref>‌ همچنین تعدادی از قاب‌ها، سینی‌ها و ظروف چینی نیز در این گنجینه وجود دارد.<ref>{{پک|صمدی|۱۳۳۴|ک=راهنمای موزه آستان قدس رضوی|ص=۲۹}}</ref> یکی از نفیس‌ترین ظروف این گنجینه، شانزده قطعه ظرف چینی آبی-سفید و هشت قطعه ظرف سلادون است که عموما به قرن ۱۵ یا ۱۶ میلادی تعلق داشت.<ref>{{پک|دانش پورپرور|۱۳۹۳|ک=دایرةالمعارف آستان قدس رضوی|ف=ظروف چینی آبی-سفید و سلادون}}</ref>


=== گنجینه تمبر و اسکناس و مسکوکات ===
=== موزه فرش ===
گنجینه تمبر و اسکناس، از سال ۱۳۶۹ در میان گنجینه‌های موزه آستان قدس رضوی، به کار گرفته شد. این گنجینه با نمایش ۱۲۱۰ قطعه تمبر از ایران و دیگر کشورهای جهان آغاز به کار کرد. بر اساس آمارهای ۱۳۹۳، این مجموعه به بیش از ۲۰۰هزار قطعه تمبر رسیده است که از ۲۰۰ کشور جهان جمع‌آوری شده‌اند.<ref>{{پک|کفیلی|۱۳۹۳|ک=دایرةالمعارف آستان قدس رضوی|ف=موزه‌های آستان قدس رضوی}}</ref>‌ تعداد آثار پستی اعم از کارت پستال، پاکت نامه، سربرگ‌ها و تمبرهای این مجموعه تا سال ۱۴۰۳ به عدد ۱.۳۰۰.۴۲۱ رسیده است که از این میان ۳.۳۱۶ اثر به نمایش گذاشته شده و الباقی در خزانه نگهداری می‌شوند. قدیمی‌ترین تمبرهای مربوط به ایران در این مجموعه مربوط به دوره ناصرالدین شاه قاجار است و اولین تمبر پستی جهان مشهور به «پنی سیاه» متعلق به کشور انگلستان نیز در این مجموعه نگهداری می‌شود.<ref>{{پک/بن|موزه۴|ک=وبگاه موزه‌های آستان قدس رضوی|ف=نگهداری بیش از یک میلیون و 30 هزار قطعه تمبر و اقلام پستی در موزه رضوی}}</ref>
[[پرونده:تالار_موزه_فرش.jpg|بندانگشتی|تالار موزه فرش، یکی از موزه‌های تخصصی آستان قدس رضوی]]موزه فرش، یکی از بخش‌های مستقل در مجموعه موزه‌های آستان قدس رضوی است که شامل فرش‌های ارزشمند قدیمی حرم است.<ref>{{پک|کفیلی|۱۳۹۳|ک=دایرةالمعارف آستان قدس رضوی|ف=موزه‌های آستان قدس رضوی}}</ref> در این گنجینه، فرش‌هایی با قدمت ۵۰۰ ساله نگهداری می‌شود. به طور کلی تا سال ۱۴۰۳ ه.ش، ۱۰۲ فرش به صورت عمومی به نمایش گذاشته شده و ۶۰۰ فرش دیگر در خزانه موزه نگهداری می‌گردد و به صورت دوره‌ای، پس از انجام مراحل استراحت، به نمایش گذاشته می‌شوند.<ref>{{پک/بن|ایرنا۱|ک=خبرگزاری ایرنا|ف=موزه آستان قدس رضوی یکی از بزرگترین ذخایر قالی نفیس جهان}}</ref> در طراحی سالن این موزه، اصول کلی ایمنی و اصول تخصصی نگهداری از فرش رعایت شده و تمامی سالن، فاقد اشعه فرابنفش بوده است. این سالن، سالانه دو نوبت مورد سم‌پاشی قرار می‌گیرد.<ref>{{پک/بن|ایرنا۲۱۲|ک=خبرگزاری ایرنا|ف=موزه فرش آستان قدس رضوی و دریچه ای که به استان مرکزی باز می شود}}</ref>  


در این گنجینه همچنین حدود ۵هزار قطعه اسکناس از ایران و ۸۰ کشور جهان نگهداری می‌شود.<ref>{{پک|کفیلی|۱۳۹۳|ک=دایرةالمعارف آستان قدس رضوی|ف=موزه‌های آستان قدس رضوی}}</ref>
در میان فرش‌های نگهداری شده در حرم امام رضا، تعدادی از قالی‌های دست‌باف و زربافت وجود دارد که به خواست پادشاه هندوستان و توسط هنرمندان ایرانی بافته شده بودند. بیشتر این قالی‌ها از سوی شاه عباس صفوی به حرم اهدا شده بودند و از این رو به قالی شاه‌عباسی مشهور شده‌اند. بر اساس گزارش‌های منتشر شده، نگهداری اشتباه این قالی‌ها سبب شده بود تا برخی از آنها تکه تکه شده و بعدها این تکه‌ها در خزانه نگهداری می‌شدند. همچنین گفته شده است که برخی از این قالی‌ها توسط غارتگران حرم، آتش زده می‌شدند تا طلای اندک آن استخراج گردد.<ref>{{پک|صمدی|۱۳۳۴|ک=راهنمای موزه آستان قدس رضوی|ص=۱۱-۱۳}}</ref> بیشتر پارچه‌های نفیس و فرش‌های موزه آستان قدس متعلق به قرن‌های ۱۱، ۱۲ و ۱۳ قمری است و به جهت داشتن شناسنامه، از اهمیت بیشتری برخوردار هستند.<ref>{{پک|صمدی|۱۳۳۴|ک=راهنمای موزه آستان قدس رضوی|ص=۱۵}}</ref>


=== گنجینه سکه و مدال و آثار اهدایی ===
از جمله منسوجات پارچه‌ای موزه آستان قدس رضوی، ضریح‌پوش‌ها و صندوق‌پوش‌هایی بوده‌اند که در خزانه حرم نگهداری می‌شدند. بیشتر این صندوق‌پوش‌ها زربافت هستند و قدیمی‌ترین آنها به قرن دهم ه.ق تعلق دارند.<ref>{{پک|محسنی|۱۳۹۳|ک=دایرةالمعارف آستان قدس رضوی|ف=صندوق‌پوش‌ها}}</ref> همچنین تعدادی از سجاده‌های قدیمی که برخی از آنها متعلق به دوره صفویه بوده‌اند، از نفایس تاریخی این بخش از موزه هستند.<ref>{{پک|محسنی|۱۳۹۳|ک=دایرةالمعارف آستان قدس رضوی|ف=سجاده‌ها}}</ref>
در موزه مرکزی آستان قدس رضوی، چندین هزار سکه از دوران‌های مختلف اسلامی (فتوحات اسلامی تا معاصر) نگهداری می‌شود. این سکه‌ها عموما از سوی زائران و مجموعه‌داران به موزه اهدا شده‌اند و تعدادی نیز از سوی موزه خریداری شده است. این سکه‌ها به دوره‌های تاریخی چون سلسله عرب-ساسانی، اموی، عباسی، عرب-طبرستانی، صفاریان،‌سامانیان، زیاریان، آل‌حمدان، آل‌بویه، غزنویان، سلجوقیان، خوارزمشاهیان، ایلخانان،‌ اتابکان زنگی، آل‌مظفر، آل‌جلایر، سربداران، تیموریان،‌ قره‌قویونلوها، آق‌قویونلوها، صفویان،‌ افشاریان، قاجار و پهلوی است. همچنین سکه‌هایی از دوره سلاجقه روم، حکومت‌های محلی هند،‌ممالیک مصر و امپراتوری عثمانی در این گنجینه قرار دارد. در میان این سکه‌ها، سکه‌هایی مربوط به دوران ولایتعهدی علی بن موسی الرضا وجود دارد که در اصفهان و سمرقند ضرب شده‌اند. بیشترین سکه‌ها مربوط به دوره‌های اسلامی، مربوط به دوره صفوی است که ۳۱۰ سکه را شامل می‌شود.<ref>{{پک|یحیایی|۱۳۹۳|ک=دایرةالمعارف آستان قدس رضوی|ف=سکه‌های اسلامی موزه مرکزی آستان قدس رضوی}}</ref>


در گنجینه سکه و مدال‌ها، تعدادی از مدال‌های ورزشکاران، سیاستمداران و دانشمندان و شخصیت‌های علمی، نگهداری می‌شود. این مدال‌ها به صورت اهدایی در اختیار این موزه قرار گرفته است.<ref>{{پک|کفیلی|۱۳۹۳|ک=دایرةالمعارف آستان قدس رضوی|ف=موزه‌های آستان قدس رضوی}}</ref> بر اساس آمارهای مربوط به سال ۱۳۹۳، این موزه بیش از ۸۰۰ مدال و کاپ را در خود نگهداری می‌کند که ۸۰ درصد آنها ورزشی، ۱۰ درصد علمی و ۱۰ درصد اهدایی شخصیت‌های سیاسی و فرهنگی هستند. از مجموع این مدال‌ها، حدود ۲۰۰ عدد آنها در موزه به نمایش گذاشته شده‌اند.<ref>{{پک|کریمی|۱۳۹۳|ک=دایرةالمعارف آستان قدس رضوی|ف=مدال‌ها و نشان‌ها}}</ref>
=== گنجینه تمبر، اسکناس، مسکوکات، مدال‌ها و آثار اهدایی ===
گنجینه تمبر و اسکناس، از سال ۱۳۶۹ در میان گنجینه‌های موزه آستان قدس رضوی، به کار گرفته شد. این گنجینه با نمایش ۱۲۱۰ قطعه تمبر از ایران و دیگر کشورهای جهان آغاز به کار کرد. بر اساس آمارهای ۱۳۹۳، این مجموعه به بیش از ۲۰۰هزار قطعه تمبر رسیده است که از ۲۰۰ کشور جهان جمع‌آوری شده‌اند.<ref>{{پک|کفیلی|۱۳۹۳|ک=دایرةالمعارف آستان قدس رضوی|ف=موزه‌های آستان قدس رضوی}}</ref>‌ تعداد آثار پستی اعم از کارت پستال، پاکت نامه، سربرگ‌ها و تمبرهای این مجموعه تا سال ۱۴۰۳ به عدد ۱.۳۰۰.۴۲۱ رسیده است که از این میان ۳.۳۱۶ اثر به نمایش گذاشته شده و الباقی در خزانه نگهداری می‌شوند. قدیمی‌ترین تمبرهای مربوط به ایران در این مجموعه مربوط به دوره [[ناصرالدین شاه]] قاجار است و اولین تمبر پستی جهان مشهور به «پنی سیاه» متعلق به کشور [[انگلستان]] نیز در این مجموعه نگهداری می‌شود.<ref>{{پک/بن|موزه۴|ک=وبگاه موزه‌های آستان قدس رضوی|ف=نگهداری بیش از یک میلیون و 30 هزار قطعه تمبر و اقلام پستی در موزه رضوی}}</ref>


سید علی خامنه‌ای از سال ۱۳۷۳ در چندین نوبت، مجموعه‌هایی از آثار خطی، دست‌بافت، تابلوهای نقاشی، معرق، منبت و آثار حجمی و ماکت را به موزه آستان قدس رضوی اهدا کرده است. این آثار در یک گنجینه مستقل نگهداری و به نمایش گذاشته شده است.<ref>{{پک|کفیلی|۱۳۹۳|ک=دایرةالمعارف آستان قدس رضوی|ف=موزه‌های آستان قدس رضوی}}</ref>
در موضوع اسکانس‌های نگهداری شده در این گنجینه،‌ حدود ۵هزار قطعه اسکناس از ایران و ۸۰ کشور جهان نگهداری می‌شود.<ref>{{پک|کفیلی|۱۳۹۳|ک=دایرةالمعارف آستان قدس رضوی|ف=موزه‌های آستان قدس رضوی}}</ref> در موزه مرکزی آستان قدس رضوی، چندین هزار سکه از دوران‌های مختلف اسلامی ([[فتوحات اسلامی]] تا معاصر) نگهداری می‌شود. این سکه‌ها عموما از سوی زائران و مجموعه‌داران به موزه اهدا شده‌اند و تعدادی نیز از سوی موزه خریداری شده است. این سکه‌ها به دوره‌های تاریخی چون سلسله عرب-[[ساسانیان|ساسانی]]، [[بنی‌امیه|اموی]]، [[بنی‌عباس|عباسی]]، عرب-طبرستانی، [[صفاریان]]،‌ [[سامانیان]]، [[زیاریان]]، [[آل‌حمدان]]، [[آل‌بویه]]، [[غزنویان]]، [[سلجوقیان]]، [[خوارزمشاهیان]]، [[ایلخانان]]،‌ [[اتابکان زنگی]]، [[آل‌مظفر]]، [[آل‌جلایر]]، [[سربداران]]، [[تیموریان]]،‌ [[قره‌قویونلوها]]، آق‌قویونلوها، صفویان،‌ افشاریان، قاجار و پهلوی است. همچنین سکه‌هایی از دوره سلاجقه روم، حکومت‌های محلی هند،‌ممالیک مصر و امپراتوری عثمانی در این گنجینه قرار دارد. در میان این سکه‌ها، سکه‌هایی مربوط به دوران [[ولایتعهدی علی بن موسی الرضا]] وجود دارد که در [[اصفهان]] و [[سمرقند]] ضرب شده‌اند. بیشترین سکه‌ها مربوط به دوره‌های اسلامی، مربوط به دوره صفوی است که ۳۱۰ سکه را شامل می‌شود.<ref>{{پک|یحیایی|۱۳۹۳|ک=دایرةالمعارف آستان قدس رضوی|ف=سکه‌های اسلامی موزه مرکزی آستان قدس رضوی}}</ref>


=== گنجینه آبزیان ===
در گنجینه سکه و مدال‌ها، تعدادی از مدال‌های ورزشکاران، سیاستمداران و دانشمندان و شخصیت‌های علمی، نگهداری می‌شود. این مدال‌ها به صورت اهدایی در اختیار این موزه قرار گرفته است.<ref>{{پک|کفیلی|۱۳۹۳|ک=دایرةالمعارف آستان قدس رضوی|ف=موزه‌های آستان قدس رضوی}}</ref> بر اساس آمارهای مربوط به سال ۱۳۹۳، این موزه بیش از ۸۰۰ مدال و کاپ را در خود نگهداری می‌کند که ۸۰ درصد آنها ورزشی، ۱۰ درصد علمی و ۱۰ درصد اهدایی شخصیت‌های سیاسی و فرهنگی هستند. از مجموع این مدال‌ها، حدود ۲۰۰ عدد آنها در موزه به نمایش گذاشته شده‌اند.<ref>{{پک|کریمی|۱۳۹۳|ک=دایرةالمعارف آستان قدس رضوی|ف=مدال‌ها و نشان‌ها}}</ref>
یکی از گنجینه‌های موجود در موزه آستان قدس، گنجینه آبزیان است. این گنجینه از دو بخش نرمتنان و موجودات دریایی تاکسیدرمی تشکیل شده است. این گنجینه از کلکسیون اهدایی محمدسعید فواد وهبه، یکی از شیعیان سوری، در سال ۱۳۷۸ شکل گرفت و با آثار اهدایی دیگر توسعه یافت.<ref>{{پک|کفیلی|۱۳۹۳|ک=دایرةالمعارف آستان قدس رضوی|ف=موزه‌های آستان قدس رضوی}}</ref>


=== گنجینه نجوم و ساعت ===
[[علی خامنه‌ای|سید علی خامنه‌ای]] از سال ۱۳۷۳ در چندین نوبت، مجموعه‌هایی از آثار خطی، دست‌بافت، تابلوهای نقاشی، معرق، منبت و آثار حجمی و ماکت را به موزه آستان قدس رضوی اهدا کرده است. این آثار در یک گنجینه مستقل نگهداری و به نمایش گذاشته شده است.<ref>{{پک|کفیلی|۱۳۹۳|ک=دایرةالمعارف آستان قدس رضوی|ف=موزه‌های آستان قدس رضوی}}</ref>
این گنجینه، در هشتم تیر ۱۳۷۸ با استفاده از آثار اهدایی سید جلال‌الدین تهراین، نایب‌التولیه آستان قدس، افتتاح شد. در این بخش، مجموعه اشیاء علمی و نجومی نگهداری می‌شود.<ref>{{پک|کفیلی|۱۳۹۳|ک=دایرةالمعارف آستان قدس رضوی|ف=موزه‌های آستان قدس رضوی}}</ref> در این گنجینه، تعدادی کره جغرافیایی که قدیمی‌ترین آنها به سال ۱۸۰۸ میلادی تعلق دارد، نگهداری می‌شود.<ref>{{پک|حبیبی قاینی بایگی|۱۳۹۳|ک=دایرةالمعارف آستان قدس رضوی|ف=کره‌های سماوی و جغرافیایی موزه آستان قدس رضوی}}</ref>


همچنین سه تلسکوپ انعکاسی برنجی در این گنجینه نگهداری می‌شود که قدیمی‌ترین آنها متعلق به قرن هجدهم و ساخته پاریس است.<ref>{{پک|حبیبی قاینی بایگی|۱۳۹۳|ک=دایرةالمعارف آستان قدس رضوی|ف=تلسکوپ‌ها}}</ref>
=== گنجینه نجوم، ساعت و سلاح ===
گنجینه نجوم و سلاح، در هشتم تیر ۱۳۷۸ افتتاح شده است. گنجینه نجوم موزه آستان قدس، با استفاده از آثار اهدایی [[سید جلال‌الدین تهرانی]]، نایب‌التولیه آستان قدس، افتتاح شد. در این بخش، مجموعه اشیاء علمی و نجومی نگهداری می‌شود.<ref>{{پک|کفیلی|۱۳۹۳|ک=دایرةالمعارف آستان قدس رضوی|ف=موزه‌های آستان قدس رضوی}}</ref> در این گنجینه، تعدادی کره جغرافیایی که قدیمی‌ترین آنها به سال ۱۸۰۸ میلادی تعلق دارد، نگهداری می‌شود.<ref>{{پک|حبیبی قاینی بایگی|۱۳۹۳|ک=دایرةالمعارف آستان قدس رضوی|ف=کره‌های سماوی و جغرافیایی موزه آستان قدس رضوی}}</ref> همچنین سه تلسکوپ انعکاسی برنجی در این گنجینه نگهداری می‌شود که قدیمی‌ترین آنها متعلق به قرن هجدهم و ساخته پاریس است.<ref>{{پک|حبیبی قاینی بایگی|۱۳۹۳|ک=دایرةالمعارف آستان قدس رضوی|ف=تلسکوپ‌ها}}</ref> علاوه بر آثار مرتبط با نجوم، در این گنجینه همچنین تعدادی دوربین عکاسی قدیمی از مدل‌های دوربین‌های پولاروید و لبُیتل و همچنین دوربین‌‏های چشمی از مدل‌های دو چشمی، تک چشمی، منشوری، گالیله‌ای و شکاری، به نمایش گذاشته شده‌اند.<ref>{{پک/بن|موزی|ک=وبگاه موزه‌های آستان قدس رضوی|ف=نمایش دوربین‌های قدیمی در گنجینه نجوم}}</ref>[[پرونده:تالار سلاح.jpg|بندانگشتی|عکسی از تالار سلاح موزه آستان قدس رضوی]]
گنجینه سلاح موزه آستان قدس، در خود مجموعه‌ای از سلاح‌های گرم و سرد را نگهداری می‌کند.<ref>{{پک|کفیلی|۱۳۹۳|ک=دایرةالمعارف آستان قدس رضوی|ف=موزه‌های آستان قدس رضوی}}</ref> شمشیر، خنجر، غلاف، تبرزین و کمان از جمله سلاح‌های تاریخی نگهداری شده در موزه آستان قدس هستند. قدمت برخی از این آثار به دوره صفویه می‌رسد. این آثار عموما با خطوط اسلامی تزئین شده و طلاکوبی شده‌اند.<ref>{{پک|صمدی|۱۳۳۴|ک=راهنمای موزه آستان قدس رضوی|ص=۶۱-۶۳}}</ref> یکی از قدیمی‌ترین شمشیرهای این گنجینه،‌ شمشیری منسوب به [[شاه عباس صفوی]] است.  تعدادی از این شمشیرها، طلاکوب و با جواهرات تزئین شده‌اند.<ref>{{پک|فلاح|۱۳۹۳|ک=دایرةالمعارف آستان قدس رضوی|ف=شمشیر و خنجرها}}</ref>


در مجموعه موزه آستان قدس، حدود ۳۰ ساعت آفتابی، پاندولی، وزنه‌ای، قبله‌نما و قطب‌نما نگهداری می‌شود که قدیمی‌ترین آنها متعلق به سال ۱۷۳۳ میلادی است.<ref>{{پک|حبیبی قاینی بایگی|۱۳۹۳|ک=دایرةالمعارف آستان قدس رضوی|ف=ساعت‌های موزه}}</ref>
در مجموعه موزه‌های آستان قدس، حدود ۳۰ ساعت آفتابی، پاندولی، وزنه‌ای، [[قبله‌نما]] و قطب‌نما نگهداری می‌شود که قدیمی‌ترین آنها متعلق به سال ۱۷۳۳ میلادی است.<ref>{{پک|حبیبی قاینی بایگی|۱۳۹۳|ک=دایرةالمعارف آستان قدس رضوی|ف=ساعت‌های موزه}}</ref>


در این گنجینه همچنین تعدادی دوربین عکاسی قدیمی از مدل‌های دوربین‌های پولاروید و لبُیتل و همچنین دوربین‌‏های چشمی از مدل‌های دو چشمی، تک چشمی، منشوری، گالیله‌ای و شکاری، به نمایش گذاشته شده‌اند.<ref>{{پک/بن|موزی|ک=وبگاه موزه‌های آستان قدس رضوی|ف=نمایش دوربین‌های قدیمی در گنجینه نجوم}}</ref>
=== گنجینه هنرهای تجسمی و نفایس ===
گنجینه هنرهای تجسمی، در هشتم تیر ۱۳۷۸ افتتاح شد. این گنجینه، تعداد زیادی از آثار هنرمندانی چون [[کمال‌الملک]]، [[محمد زمان]]، [[کاتوزیان]] و [[محمود فرشچیان|فرشچیان]] را در خود جای داده است. همچنین آثار برخی از هنرمندان خارجی چون ویلیام جیمز نیز در این گنجینه به نمایش گذاشته شده‌اند.<ref>{{پک|کفیلی|۱۳۹۳|ک=دایرةالمعارف آستان قدس رضوی|ف=موزه‌های آستان قدس رضوی}}</ref><ref>{{پک/بن|Collections|ک=Gods' Collections|ف=The Astan Quds Razavi Museum, Mashad, Iran|زبان=en}}</ref> چهار اثر از تابلوهای کمال‌الملک در این گنجینه نگهداری می‌شود.<ref>{{پک|اینانلو|۱۳۹۳|ک=دایرةالمعارف آستان قدس رضوی|ف=تابلوهای کمال‌الملک}}</ref> همچنین تعداد ۱۴ تابلو از محمود فرشچیان از جمله تابلوهای مشهور [[تابلوی عصر عاشورا|عصر عاشورا]]، [[تابلوی یتیم‌نوازی حضرت علی|یتیم‌نوازی حضرت علی]] و [[تابلوی پنجمین روز آفرینش|پنجمین روز آفرینش]] از جمله آنهاست.<ref>{{پک|مهانی‌منش|۱۳۹۳|ک=دایرةالمعارف آستان قدس رضوی|ف=تابلوهای محمود فرشچیان}}</ref>


=== گنجینه سلاح ===
=== گنجینه آبزیان ===
[[پرونده:تالار سلاح.jpg|بندانگشتی|عکسی از تالار سلاح موزه آستان قدس رضوی]]
یکی از گنجینه‌های موجود در موزه آستان قدس، گنجینه آبزیان است. این گنجینه از دو بخش نرمتنان و موجودات دریایی تاکسیدرمی تشکیل شده است. این گنجینه از کلکسیون اهدایی [[محمدسعید فواد وهبه]]، یکی از شیعیان سوری، در سال ۱۳۷۸ شکل گرفت و با آثار اهدایی دیگر توسعه یافت.<ref>{{پک|کفیلی|۱۳۹۳|ک=دایرةالمعارف آستان قدس رضوی|ف=موزه‌های آستان قدس رضوی}}</ref>
این گنجینه، در هشتم تیر ۱۳۷۸ افتتاح شد و در خود مجموعه‌ای از سلاح‌های گرم و سرد را نگهداری می‌کند.<ref>{{پک|کفیلی|۱۳۹۳|ک=دایرةالمعارف آستان قدس رضوی|ف=موزه‌های آستان قدس رضوی}}</ref> شمشیر، خنجر، غلاف، تبرزین و کمان از جمله سلاح‌های تاریخی نگهداری شده در موزه آستان قدس هستند. قدمت برخی از این آثار به دوره صفویه می‌رسد. این آثار عموما با خطوط اسلامی تزئین شده و طلاکوبی شده‌اند.<ref>{{پک|صمدی|۱۳۳۴|ک=راهنمای موزه آستان قدس رضوی|ص=۶۱-۶۳}}</ref> یکی از قدیمی‌ترین شمشیرهای این گنجینه،‌ شمشیری منسوب به شاه عباس صفوی است. تعدادی از این شمشیرها، طلاکوب و با جواهرات تزئین شده‌اند.<ref>{{پک|فلاح|۱۳۹۳|ک=دایرةالمعارف آستان قدس رضوی|ف=شمشیر و خنجرها}}</ref>
 
=== گنجینه هنرهای تجسمی ===
این گنجینه، در هشتم تیر ۱۳۷۸ افتتاح شد. این گنجینه، تعداد زیادی از آثار هنرمندانی چون کمال‌الملک، محمد زمان، کاتوزیان و فرشچیان را در خود جای داده است. همچنین آثار برخی از هنرمندان خارجی چون ویلیام جیمز نیز در این گنجینه به نمایش گذاشته شده‌اند.<ref>{{پک|کفیلی|۱۳۹۳|ک=دایرةالمعارف آستان قدس رضوی|ف=موزه‌های آستان قدس رضوی}}</ref><ref>{{پک/بن|Collections|ک=Gods' Collections|ف=The Astan Quds Razavi Museum, Mashad, Iran|زبان=en}}</ref> ۴ اثر از تابلوهای کمال‌الملک در این گنجینه نگهداری می‌شود.<ref>{{پک|اینانلو|۱۳۹۳|ک=دایرةالمعارف آستان قدس رضوی|ف=تابلوهای کمال‌الملک}}</ref> همچنین تعداد ۱۴ تابلو از محمود فرشچیان از جمله تابلوهای مشهور عصر عاشورا، یتیم‌نوازی حضرت علی و پنجمین روز آفرینش از جمله آنهاست.<ref>{{پک|مهانی‌منش|۱۳۹۳|ک=دایرةالمعارف آستان قدس رضوی|ف=تابلوهای محمود فرشچیان}}</ref>
 
در بنای حرم امام رضا، از کتیبه‌های مختلف سنگی و فلزی استفاده می‌شد که تعدادی از قدیمی‌ترین‌های آنها در موزه حرم نگهداری می‌شود. برخی از این کتیبه‌ها از جنس طلا هستند و تعدادی نیز داری امضای خطاطان مشهور دوره صفوی هستند.<ref>{{پک|صمدی|۱۳۳۴|ک=راهنمای موزه آستان قدس رضوی|ص=۱۷}}</ref> کاشی‌هایی متعلق به سال ۵۱۲ ه.ق که در آنها از طلا نیز استفاده شده است، بخشی از آثار تاریخی این موزه هستند.<ref>{{پک|صمدی|۱۳۳۴|ک=راهنمای موزه آستان قدس رضوی|ص=۲۳}}</ref> یکی از قدیمی‌ترین آثار تجسمی در موزه، سنگابی است که نام سلطان محمد خوارزمشاه و تاریخ ۵۹۷ ه.ق بر روی آن نقش بسته بود.<ref>{{پک|صمدی|۱۳۳۴|ک=راهنمای موزه آستان قدس رضوی|ص=۲۱}}</ref>
 
در میان آثار موزه، تعدادی از پنجره‌های فولادین و ضریح‌ها وجود دارد که توسط سلاطین و دیگر واقفان، به حرم اهدا شده است. یکی از قدیمی‌ترین این پنجره‌ها، مربوط به سال ۸۱۷ و هدیه شاهرخشاه تیموری است.<ref>{{پک|صمدی|۱۳۳۴|ک=راهنمای موزه آستان قدس رضوی|ص=۳۲-۳۳}}</ref> بخش‌هایی از قدیمی‌ترین ضریح گزارش شده برای حرم که به محجر شاه‌طهماسبی شناخته می‌شود و در قرن ۱۰ ه.ق ساخته شد بود، در این گنجینه نگهداری می‌شود. ضریح‌های دیگری متعلق به دوره عباسی، نادری و قاجار نیز نگهداری می‌شوند.<ref>{{پک|نقدی|۱۳۹۳|ک=دایرةالمعارف آستان قدس رضوی|ف=ضریح‌های مطهر}}</ref>
 
از دیگر اشیاء نگهداری شده در موزه، قفل‌های قدیمی است.<ref>{{پک|صمدی|۱۳۳۴|ک=راهنمای موزه آستان قدس رضوی|ص=۵۲}}</ref> از جمله از با ارزشترین قفل‌های این مجموعه، قفلی فولادی و زرکوب است که در دوره صفوی ساخته شده است.<ref>{{پک|اردلان جوان|۱۳۹۳|ک=دایرةالمعارف آستان قدس رضوی|ف=قفل‌های حرم مطهر}}</ref>
 
منبرهای قدیمی دیگر آثار موجود در این گنجینه است.<ref>{{پک|صمدی|۱۳۳۴|ک=راهنمای موزه آستان قدس رضوی|ص=۶۸}}</ref> یکی از منبرهای موجود در این موزه،‌ منبری مشهور به منبر خاتم‌کاری است که متعلق به دوره قاجار است.<ref>{{پک|بهروز|۱۳۹۳|ک=دایرةالمعارف آستان قدس رضوی|ف=منبر خاتم‌کاری}}</ref>
 
همچنین تعدادی از محراب‌های قدیمی حرم در موزه آستان قدس نگهداری می‌شود. قدیمی‌ترین محراب‌های این موزه مربوط به سال‌های ۶۱۰ و ۶۴۰ است که با نام محراب پایین‌پا و محراب بالاسر شناخته می‌شوند.<ref>{{پک|میشدار|۱۳۹۳|ک=دایرةالمعارف آستان قدس رضوی|ف=محراب بالاسر}}</ref>
 
همچنین تعدادی از درهای چوبی قدیمی حرم نیز در موزه نگهداری می‌شوند. قدیمی‌ترین این درها، دری چوبی است که سابقا در ورودی دارالسیاده استفاده می‌شد و در سال ۷۳۵ قمری ساخته شده بود.<ref>{{پک|کفیلی|۱۳۹۳|ک=دایرةالمعارف آستان قدس رضوی|ف=در چوبی دارالسیاده}}</ref>
 
=== گنجینه مردم‌شناسی ===
پس از آنکه حمام وقفی مهدی قلی‌بیک (معروف به حمام شاه) در سال ۱۳۸۵ مورد بازسازی قرار گرفت، غرفه‌هایی از منسوجات، پوشاک، لوازم آرایش، وسایل حمام، سماورها، تابلوهای قهوه‌خانه‌ای و تصاویری از مشاغل سنتی و زندگی گذشتگان به نمایش گذاشته شد.<ref>{{پک|کفیلی|۱۳۹۳|ک=دایرةالمعارف آستان قدس رضوی|ف=موزه‌های آستان قدس رضوی}}</ref>


== فعالیت‌های تخصصی موزه ==
== فعالیت‌های تخصصی موزه ==
[[پرونده:در ورودی اداره مرمت.jpg|بندانگشتی|عکسی از ورودی دفتر حفظ و مرمت آثار در آستان قدس رضوی]]


=== حفظ و مرمت آثار ===
=== حفظ و مرمت آثار ===
در سال ۱۳۱۶ و همزمان با آغاز ساخت ساختمان موزه، اقداماتی در راستای مستندسازی آثار خزانه آستان قدس انجام می‌گیرد. در این سال، حسن پیما درخواستی را در جهت عکس‌برداری از اشیاء موزه ثبت می‌کند و در سال بعد این اقدام به مرحله اجرایی در می‌آید. در همین زمینه کتاب راهنمای موزه نیز توسط مهدی بهرامی با استفاده از تصاویر گرفته شده از آثار موزه،‌ تهیه می‌شود.<ref>{{پک|کفیلی|۱۳۹۵|ک=شمسه|ف=تاریخچه‌ی شکل‌گیری و تحولات موزه‌های آستان قدس|ص=۸}}</ref> در سال ۱۳۱۸ نیز شخصی به نام نویان، از عکاسان آمریکایی، درخواستی برای ثبت عکس از موزه و اماکن تاریخی حرم را به آستان قدس ارسال کرد و با آن موافقت شد. پس از آن، در سال ۱۳۲۹، علی آریا به عنوان عکاس رسمی آستان قدس به استخدام درآمد و از بسیاری از آثار نگهداری شده در موزه و خزانه، عکسبرداری کرد. میکروفیلم‌هایی که آریا تهیه می‌نمود، شامل عکس‌هایی از کتب خطی، وقف‌نامه‌ها و قرآن‌های قدیمی بود.<ref>{{پک|ترابی|ارشاد سرابی|۱۳۹۳|ک=دایرةالمعارف آستان قدس رضوی|ف=عکاسی در آستان قدس رضوی}}</ref>
در سال ۱۳۱۶ و همزمان با آغاز ساخت ساختمان موزه، اقداماتی در راستای مستندسازی آثار خزانه آستان قدس انجام می‌گیرد. در این سال، حسن پیما درخواستی را در جهت عکس‌برداری از اشیاء موزه ثبت می‌کند و در سال بعد این اقدام به مرحله اجرایی در می‌آید. در همین زمینه کتاب راهنمای موزه نیز توسط مهدی بهرامی با استفاده از تصاویر گرفته شده از آثار موزه،‌ تهیه می‌شود.<ref>{{پک|کفیلی|۱۳۹۵|ک=شمسه|ف=تاریخچه‌ی شکل‌گیری و تحولات موزه‌های آستان قدس|ص=۸}}</ref> در سال ۱۳۱۸ نیز شخصی به نام نویان، از عکاسان آمریکایی، درخواستی برای ثبت عکس از موزه و اماکن تاریخی حرم را به آستان قدس ارسال کرد و با آن موافقت شد. پس از آن، در سال ۱۳۲۹، علی آریا به عنوان عکاس رسمی آستان قدس به استخدام درآمد و از بسیاری از آثار نگهداری شده در موزه و خزانه، عکسبرداری کرد. میکروفیلم‌هایی که آریا تهیه می‌نمود، شامل عکس‌هایی از کتب خطی، وقف‌نامه‌ها و قرآن‌های قدیمی بود.<ref>{{پک|ترابی|ارشاد سرابی|۱۳۹۳|ک=دایرةالمعارف آستان قدس رضوی|ف=عکاسی در آستان قدس رضوی}}</ref>


همچنین در سال ۱۳۱۶،‌ اولین اقدامات در مرمت آثار خزانه آستان قدس به صورت جدی پیگیری می‌شود. در اولین گام، یک کارشناس مرمت قالی از پاریس به مشهد دعوت می‌شود تا قالی‌های مربوط به دوره صفوی را مرمت‌سازی نماید.<ref>{{پک|کفیلی|۱۳۹۵|ک=شمسه|ف=تاریخچه‌ی شکل‌گیری و تحولات موزه‌های آستان قدس|ص=۹}}</ref>  
همچنین در سال ۱۳۱۶،‌ اولین اقدامات در مرمت آثار خزانه آستان قدس به صورت جدی پیگیری می‌شود. در اولین گام، یک کارشناس مرمت قالی از پاریس به مشهد دعوت می‌شود تا قالی‌های مربوط به دوره صفوی را مرمت‌سازی نماید.<ref>{{پک|کفیلی|۱۳۹۵|ک=شمسه|ف=تاریخچه‌ی شکل‌گیری و تحولات موزه‌های آستان قدس|ص=۹}}</ref>
=== برنامه‌های پژوهشی و نمایشگاهی ===
در زمینه‌های پژوهشی موزه آستان قدس، بخشی به صورت تخصصی با عنوان «اداره پژوهش و معرفی آثار» فعالیت می‌کند. از جمله وظایف این اداره، برنامه‌ریزی و نظارت بر امور پژوهشی شامل شناسایی، طبقه‌بندی، ارزش‌گذاری و معرفی و مستندسازی آثار موزه‌هاست.<ref>{{پک|کفیلی|۱۳۹۳|ک=دایرةالمعارف آستان قدس رضوی|ف=موزه‌های آستان قدس رضوی}}</ref>
 
موزه‌های آستان قدس رضوی دارای کتابخانه تخصصی در زمینه‌های باستان‌شناسی، موزه‌داری و مرمت آثار تاریخی هستند. از سال ۱۳۸۲ شمسی، ساختار سازمانی این موزه‌ها با ایجاد سه بخش تخصصی توسعه یافت که وظایف پژوهشی، معرفی آثار، مدیریت مجموعه، حفاظت و مرمت را بر عهده دارند. این تحول سازمانی همراه با جذب شمار قابل توجهی از متخصصان حوزه‌های مرتبط بود.<ref>{{پک|غفاریان|سیدقطبی|۱۳۹۲|ک=کتاب ماه|ف=کتابخانه تخصصی موزه‌های آستان قدس رضوی}}</ref>


=== نمایشگاه‌ها ===
در جهت تکمیل آثار نمایشی در خزانه و موزه آستان قدس رضوی، مهدی بهرامی پیشهادهایی را با دیگر موزه‌ها از جمله موزه ایران باستان در میان گذاشت تا برخی آثار پرتکرار در این دو موزه،‌ با یکدیگر تبادل شوند.<ref>{{پک|کفیلی|۱۳۹۵|ک=شمسه|ف=تاریخچه‌ی شکل‌گیری و تحولات موزه‌های آستان قدس|ص=۱۰}}</ref>
در جهت تکمیل آثار نمایشی در خزانه و موزه آستان قدس رضوی، مهدی بهرامی پیشهادهایی را با دیگر موزه‌ها از جمله موزه ایران باستان در میان گذاشت تا برخی آثار پرتکرار در این دو موزه،‌ با یکدیگر تبادل شوند.<ref>{{پک|کفیلی|۱۳۹۵|ک=شمسه|ف=تاریخچه‌ی شکل‌گیری و تحولات موزه‌های آستان قدس|ص=۱۰}}</ref>


موزه آستان قدس، برای اولین بار در سال ۱۴۰۴ ه.ش، اقدام به راه‌اندازی نمایشگاه‌های موقتی در شهر تهران کرد و تعدادی از آثار موجود در خزانه خود را به نمایش عمومی گذاشت.<ref>{{پک/بن|ایسنا ۸۰|ک=خبرگزاری ایسنا|ف=رونمایی از ۴۰ اثرِ خزانۀ آستان قدس رضوی برای نخستین‌بار در تهران}}</ref>
موزه آستان قدس، برای اولین بار در سال ۱۴۰۴ ه.ش، اقدام به راه‌اندازی نمایشگاه‌های موقتی در شهر تهران کرد و تعدادی از آثار موجود در خزانه خود را به نمایش عمومی گذاشت.<ref>{{پک/بن|ایسنا ۸۰|ک=خبرگزاری ایسنا|ف=رونمایی از ۴۰ اثرِ خزانۀ آستان قدس رضوی برای نخستین‌بار در تهران}}</ref>


=== برنامه‌های پژوهشی ===
در زمینه‌های پژوهشی موزه آستان قدس، بخشی به صورت تخصصی با عنوان «اداره پژوهش و معرفی آثار» فعالیت می‌کند. از جمله وظایف این اداره، برنامه‌ریزی و نظارت بر امور پژوهشی شامل شناسایی، طبقه‌بندی، ارزش‌گذاری و معرفی و مستندسازی آثار موزه‌هاست.<ref>{{پک|کفیلی|۱۳۹۳|ک=دایرةالمعارف آستان قدس رضوی|ف=موزه‌های آستان قدس رضوی}}</ref>
== موزه‌های وابسته ==
== موزه‌های وابسته ==
{| class="wikitable"
{| class="wikitable"
خط ۱۶۶: خط ۱۵۳:
!منبع
!منبع
|-
|-
| rowspan="2" |مشهد
| rowspan="2" |[[مشهد]]
|موزه مردم‌شناسی
|[[موزه مردم‌شناسی (مشهد)|موزه مردم‌شناسی]]
|سردر غربی صحن جامع رضوی، حرم امام رضا
|سردر غربی صحن جامع رضوی، حرم امام رضا
|این موزه قبلا به عنوان حمام شاه بود که پس از تعمیرات در سال ۱۳۸۵، به عنوان موزه مردم‌شناسی، تحت مدیریت آستان قدس رضوی، فعالیت خود را آغاز کرد.
|این موزه قبلا به عنوان حمام شاه بود که پس از تعمیرات در سال ۱۳۸۵، به عنوان موزه مردم‌شناسی، تحت مدیریت آستان قدس رضوی، فعالیت خود را آغاز کرد. در این موزه غرفه‌هایی از منسوجات، پوشاک، لوازم آرایش، وسایل حمام، سماورها، تابلوهای قهوه‌خانه‌ای و تصاویری از مشاغل سنتی و زندگی گذشتگان به نمایش گذاشته شده است.
|<ref>{{پک|کفیلی|۱۳۹۳|ک=دایرةالمعارف آستان قدس رضوی|ف=موزه‌های آستان قدس رضوی}}</ref><ref>{{پک/بن|ایرنا۲۱۲|ک=خبرگزاری ایرنا|ف=موزه فرش آستان قدس رضوی و دریچه ای که به استان مرکزی باز می شود}}</ref>
|<ref>{{پک|کفیلی|۱۳۹۳|ک=دایرةالمعارف آستان قدس رضوی|ف=موزه‌های آستان قدس رضوی}}</ref><ref>{{پک/بن|ایرنا۲۱۲|ک=خبرگزاری ایرنا|ف=موزه فرش آستان قدس رضوی و دریچه ای که به استان مرکزی باز می شود}}</ref>
|-
|-
|موزه آرایه‌های معماری حرم رضوی
|[[موزه آرایه‌های معماری حرم رضوی]]
|ضلع غربی حرم امام رضا، مسجد و مقبره امیر ملک‌شاه
|ضلع غربی حرم امام رضا، مسجد و مقبره امیر ملک‌شاه
|این موزه در سال ۱۴۰۳ ه.ش با تغییر کاربری مسجد و مقبره امیر ملکشاه، تاسیس شد و از آن به عنوان اولین موزه آرایه‌های معماری در ایران یاد می‌شود.
|این موزه در سال ۱۴۰۳ ه.ش با تغییر کاربری مسجد و مقبره امیر ملکشاه، تاسیس شد و از آن به عنوان اولین موزه آرایه‌های معماری در ایران یاد می‌شود.
|<ref>{{پک/بن|موزه۲|ک=وبگاه موزه‌های آستان قدس رضوی|ف=تبدیل مقبره امیر ملک‌شاه به موزه «آرایه‌های معماری حرم رضوی»، اقدامی ارزشمند است}}</ref>
|<ref>{{پک/بن|موزه۲|ک=وبگاه موزه‌های آستان قدس رضوی|ف=تبدیل مقبره امیر ملک‌شاه به موزه «آرایه‌های معماری حرم رضوی»، اقدامی ارزشمند است}}</ref>
|-
|-
|تهران
|[[تهران]]
|موزه ملی ملک
|[[موزه ملی ملک]]
|باغ ملی تهران
|باغ ملی تهران
|این موزه در کنار یک کتابخانه بزرگ، در بنایی به متراژ ۶۰۰۰ متر قرار گرفته است. احداث موزه با اهدای اشیایی چون تمبر، ظروف ارزشمند، تابلوها و کلکسیونی از سکه‌ها در سال ۱۳۴۸ توسط حسین ملک انجام گرفت. حسین ملک این اشیاء، کتاب‌ها و موزه را وقف آستان قدس رضوی کرد.
|این موزه در کنار یک کتابخانه بزرگ، در بنایی به متراژ ۶۰۰۰ متر قرار گرفته است. احداث موزه با اهدای اشیایی چون تمبر، ظروف ارزشمند، تابلوها و کلکسیونی از سکه‌ها در سال ۱۳۴۸ توسط حسین ملک انجام گرفت. حسین ملک این اشیاء، کتاب‌ها و موزه را وقف آستان قدس رضوی کرد.
|<ref>{{پک|مرتضوی|۱۳۹۳|ک=دایرةالمعارف آستان قدس رضوی|ف=کتابخانه و موزه ملی ملک}}</ref>
|<ref>{{پک|مرتضوی|۱۳۹۳|ک=دایرةالمعارف آستان قدس رضوی|ف=کتابخانه و موزه ملی ملک}}</ref>
|-
|-
|یزد
|[[یزد]]
|موزه وزیری یزد
|[[موزه وزیری یزد]]
|مرکز شهر یزد
|مرکز شهر یزد
|این موزه در ابتدا کتابخانه‌ای بود که تعدادی آثار تاریخی در خود جای داده بود و بعدها با اهدیا اشیای بیشتر، به موزه مبدل گردید. ساختمان این موزه توسط آستان قدس رضوی ساخته شده است.
|این موزه در ابتدا کتابخانه‌ای بود که تعدادی آثار تاریخی در خود جای داده بود و بعدها با اهدیا اشیای بیشتر، به موزه مبدل گردید. ساختمان این موزه توسط آستان قدس رضوی ساخته شده است.
خط ۱۹۵: خط ۱۸۲:
|کاشمر
|کاشمر
|موزه شهید مدرس
|[[موزه شهید مدرس]]
|مرکز شهر کاشمر
|مرکز شهر کاشمر
|این موزه در شهر کاشمر، آثار باقی‌مانده از سید حسن مدرس را جمع‌آوری و نگهداری می‌کند و به موسسه فرهنگی و بقاع متبرکه آستان قدس رضوی وابسته است.
|این موزه در شهر کاشمر، آثار باقی‌مانده از سید حسن مدرس را جمع‌آوری و نگهداری می‌کند و به موسسه فرهنگی و بقاع متبرکه آستان قدس رضوی وابسته است.
خط ۲۱۸: خط ۲۰۵:
*[http://www.maleklibrary.ir/ وبگاه کتابخانه و موزه ملی ملک]
*[http://www.maleklibrary.ir/ وبگاه کتابخانه و موزه ملی ملک]
*[http://www.aqlibrary.org/ وبگاه کتابخانه‌ها، موزه‌ها و مرکز اسناد آستان قدس رضوی] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20140209141550/https://www.aqlibrary.org/ |date=۹ فوریه ۲۰۱۴}}
*[http://www.aqlibrary.org/ وبگاه کتابخانه‌ها، موزه‌ها و مرکز اسناد آستان قدس رضوی] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20140209141550/https://www.aqlibrary.org/ |date=۹ فوریه ۲۰۱۴}}
*'''توسعه:/عکس:'''
*[https://www.mehrnews.com/photo/5465471/%D9%85%D9%88%D8%B2%D9%87-%D9%82%D8%B1%D8%A2%D9%86-%D9%88-%DA%AF%D9%86%D8%AC%DB%8C%D9%86%D9%87-%D9%86%D9%81%D8%A7%DB%8C%D8%B3-%D8%AD%D8%B1%D9%85-%D9%85%D8%B7%D9%87%D8%B1-%D8%B1%D8%B6%D9%88%DB%8C یک]
*[https://www.mehrnews.com/photo/5744002/%DA%AF%D9%86%D8%AC%DB%8C%D9%86%D9%87-%D8%A2%D8%A8%D8%B2%DB%8C%D8%A7%D9%86-%D9%85%D9%88%D8%B2%D9%87-%D9%85%D8%B1%DA%A9%D8%B2%DB%8C-%D8%AD%D8%B1%D9%85-%D8%A7%D9%85%D8%A7%D9%85-%D8%B1%D8%B6%D8%A7-%D8%B9 دو]
* [https://www.godscollections.org/case-studies/the-astan-quds-razavi-museum?utm_source=chatgpt.com سه]
== پانویس ==
== پانویس ==



نسخهٔ کنونی تا ‏۲۶ مهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۳:۰۶

موزه‌های آستان قدس رضوی که با نام‌های موزه مرکزی آستان قدس، موزه آستان قدس و نام‌های قدیمی خزانه، خزینه آستان قدس نیز شناخته می‌شود، یکی از مجموعه‌های بزرگ موزه‌ای در ایران است که بناهای تاریخی آن جلوه گر شش قرن تزئینات و معماری دوره اسلامی است. اشیای تاریخی این موزه نشان دهنده انواع هنرها و صنایع دستی ساخته شده طی ده قرن گذشته است. این موزه در حرم امام رضا و وابسته به آستان قدس رضوی است.

خزانه آستان قدس رضوی که در نزدیکی رواق‌های دارالسیاده و دارالحفاظ قرار داشت، ابتدا محلی برای نگهداری اشیاء گران‌بهای اهدایی به حرم امام رضا بود، اما با گذشت زمان و به‌دلیل ارزش تاریخی، هنری و مذهبی این اشیا، تلاش‌هایی برای نمایش عمومی آنها صورت گرفت. نخستین نشانه‌ها از این اقدام در دوره قاجار با نصب صندوقچه‌هایی به نام «خوانچه» آغاز شد و بعدها در دوران تولیت محمدولی اسدی، روند نمایش و ثبت آثار جدی‌تر شد. با دستور رضاشاه، در سال ۱۳۱۶ بنای موزه آغاز و پس از وقفه‌ای چند ساله، در سال ۱۳۲۴ موزه رسمی آستان قدس افتتاح شد. در دهه‌های بعد، ساختمان‌های موزه توسعه یافتند، آثار به تالارهای مختلف منتقل شدند و کتابخانه‌ای مستقل نیز ساخته شد. تا سال ۱۳۹۵، مجموعه موزه شامل چهار بخش اصلی بود: موزه مرکزی، موزه قرآن و نفایس، موزه مردم‌شناسی و موزه فرش که به‌جز موزه مردم‌شناسی، همگی در محدوده صحن کوثر قرار دارند.

پیش از تأسیس موزه آستان قدس رضوی، اداره خزانه حرم توسط خزانه‌دار کل با وظایف حفاظت، نگهداری و ثبت اموال انجام می‌شد. ساختار رسمی اداره موزه در سال ۱۳۲۴ همزمان با افتتاح ساختمان موزه شکل گرفت و پس از چند مرحله تغییر، در سال ۱۳۷۷ سازمانی با عنوان «سازمان کتابخانه‌ها، موزه‌ها و مرکز اسناد آستان قدس رضوی» از ادغام دو اداره قبلی تأسیس شد که اداره موزه نیز زیرمجموعه آن قرار گرفت.

موزه آستان قدس رضوی مجموعه‌ای گسترده از آثار تاریخی و فرهنگی را در قالب ۱۷ گنجینه تخصصی به نمایش می‌گذارد که شامل قالی‌های نفیس، ضریح‌ها، درهای چوبی، ظروف قدیمی، قرآن‌های خطی، کتیبه‌های طلا، و اشیای اهدایی سلاطین است. گنجینه قرآن، نخستین موزه تخصصی قرآن در جهان، دربرگیرنده نسخه‌های کم‌نظیری از قرون مختلف است و در کنار آن، گنجینه نهج‌البلاغه و صحیفه سجادیه نیز نگهدارنده نسخه‌های کهن از این متون است. موزه فرش با بیش از ۱۰۲ قالی به نمایش‌ درآمده، میزبان فرش‌هایی از دوره صفوی و هدایای شاهان است. در گنجینه ظروف، اشیای فلزی، چینی و سفالی از قرون میانه اسلامی نگهداری می‌شود. همچنین گنجینه تمبر و اسکناس با بیش از ۱.۳ میلیون قطعه، یکی از بزرگ‌ترین مجموعه‌های پستی و مالی جهان محسوب می‌شود. آثار برگزیده به‌صورت دوره‌ای مرمت یا جابجا می‌گردند و سایر اشیاء در خزانه نگهداری می‌شوند.

از سال ۱۳۱۶ با آغاز ساخت موزه آستان قدس رضوی، فعالیت‌هایی برای مستندسازی و مرمت آثار آغاز شد؛ از جمله عکسبرداری از اشیاء موزه توسط حسن پیما، تدوین کتاب راهنمای موزه با تصاویر آثار توسط مهدی بهرامی، و استخدام عکاسان مانند علی آریا برای تهیه میکروفیلم از کتب خطی و قرآن‌های قدیمی. همچنین در همان سال، مرمت قالی‌های صفوی با دعوت یک کارشناس فرانسوی آغاز شد. تبادل آثار با موزه‌هایی مانند موزه ایران باستان و برگزاری نمایشگاه‌های موقتی، از دیگر اقدامات موزه بود. در حوزه پژوهش نیز اداره‌ای تخصصی با وظیفه شناسایی، طبقه‌بندی، ارزش‌گذاری و مستندسازی آثار فعالیت دارد.

تاریخچه موزه

خزانه آستان قدس رضوی

حرم امام رضا به عنوان یکی از مقدس‌ترین مکان‌های مذهبی شیعیان امامیه، همواره مورد توجه پادشاهان، امیران، سرداران، ثروتمندان و زائران بوده است. بسیاری از این افراد، با انگیزه‌های دینی و هنری، هدایای ارزشمندی را به این مکان وقف یا اهدا می‌کردند. از جمله این هدایا می‌توان به چراغ‌ها، فرش‌های نفیس، کاشی‌های تزئینی، درهای منبت‌کاری‌شده و سنگ‌های قیمتی اشاره کرد که در تزئینات حرم به کار می‌رفتند. با گذشت زمان، برخی از این اشیاء به دلیل فرسودگی یا تغییرات معماری، از چرخه استفاده خارج می‌شدند. اما به دلیل ارزش تاریخی، هنری و تقدس مذهبی‌شان، دور انداخته نمی‌شدند، بلکه در مکانی خاص به نام «خزانه حرم» نگهداری می‌شدند. این خزانه در واقع انباری برای حفظ و حراست از این آثار بود و تا پیش از تأسیس موزه آستان قدس رضوی، به عنوان محل ذخیره اشیای نفیس حرم عمل می‌کرد. در آن دوره، هدف اصلی نه نمایش عمومی این آثار، بلکه نگهداری و صیانت از آنها بود.[۱]

اولین گام در راستای نمایش عمومی آثار نگهداری‌شده در خزانه حرم، با نصب صندوقچه‌هایی بر دیواره‌های چهار طرف ساختمان «روضه منوره» (ساختمان اولیه مدفن علی بن موسی الرضا) انجام شد. این صندوقچه‌ها که با عنوان «خوانچه» شناخته می‌شدند، حاوی جواهرات و اشیاء تزئین‌شده با سنگ‌های قیمتی بودند که عمدتاً توسط سلاطین و حکمرانان به حرم اهدا شده بودند. اگرچه تاریخ دقیق نصب این خوانچه‌ها مشخص نیست، شواهد تاریخی نشان می‌دهد که این اقدام در دوره قاجار (پیش از سال ۱۲۸۴ قمری) رواج داشته است. از جمله اشیایی که در این خوانچه‌ها نگهداری می‌شدند، می‌توان به جواهرات (نظیر نگین‌های مرصع و زینت‌آلات طلا و نقره)، سلاح‌های تزئینی (شمشیرها و خنجرهای جواهرنشان) و زیارتنامه‌های طلاکاری‌شده اشاره کرد.[۲]

بر اساس مستندات تاریخی، خزانه حرم امام رضا در ادوار مختلف با چالش‌های متعددی در حفظ آثار مواجه بوده است. منابع متعدد به موارد متعددی از سرقت و غارت این گنجینه اشاره دارند که مهم‌ترین آنها عبارتند از:[۳]

  1. یورش‌ها و غارت‌های تاریخی: خزانه حرم در طول تاریخ، به ویژه در دوره‌های بی‌ثباتی سیاسی، مورد تاراج قرار گرفته است.
  2. تسلط حاکمان بر اموال وقفی: برخی از حکمرانان ایرانی در مقاطع مختلف، اشیای نفیس خزانه را به عنوان اموال شخصی تصرف کرده‌اند.
  3. شرایط نامناسب نگهداری: بسیاری از آثار ارزشمند مانند فرش‌های زربفت اهدایی، به دلیل عدم وجود سیستم‌های حفاظتی مدرن، در معرض آسیب و فرسودگی قرار داشتند.

این عوامل در کنار یکدیگر موجب شدند بخش قابل توجهی از گنجینه تاریخی حرم در طول قرون متمادی از بین برود یا آسیب ببیند. با این حال، از دوره قاجار به بعد، با ایجاد ساختارهای منظم‌تر اداری در آستان قدس رضوی، روند حفاظت از این آثار بهبود یافت.[۴]

در دوره‌های متأخر، رویکرد مسئولان آستان قدس رضوی نسبت به آثار خزانه دچار تحول اساسی شد. اسناد تاریخی نشان می‌دهد که نخستین گام‌های رسمی برای نمایش عمومی این آثار به نیمه دوم قرن سیزدهم هجری قمری بازمی‌گردد. قدیمی‌ترین سند مکتوب موجود در این زمینه، مربوط به چهارم جمادی‌الثانی ۱۳۰۹ قمری (مصادف با پانزدهم دی ۱۲۷۰ شمسی) است که بر اساس آن، فتحعلی‌خان صاحب‌دیوان، تولیت وقت آستان قدس، دستور نمایش عمومی بخشی از جواهرات خزانه را صادر کرد.‌‌ در دوران تولیت محمدولی اسدی (۱۳۰۵ تا ۱۳۱۴ شمسی)، این روند شکل نظام‌مندتری به خود گرفت. در این دوره، خزانه با مدیریتی تخصصی‌تر سازماندهی شد و تعداد اقلام نگهداری‌شده در آن به طور محسوسی افزایش یافت. آثار منتخب برای نمایش عمومی به تالار تشریفات حرم منتقل شدند و فرآیند ثبت و ضبط دقیق‌تری برای اشیاء ارزشمند اجرا گردید. این تحولات، زمینه‌ساز تأسیس موزه رسمی آستان قدس رضوی در سال‌های بعد شد. اسدی با بهره‌گیری از تجربیات موزه‌داری نوین، ساختار مناسبی برای حفظ علمی آثار و نمایش سازمان‌یافته آنها ایجاد کرد.[۵]

بر اساس گزارش روزنامه‌های منتشر شده در آن دوره، نخستین اقدامات برای تأسیس موزه توسط محمدولی اسدی در شهریور ۱۳۰۹ آغاز شد. مطابق اسناد موجود، عملیات ساخت تالار موزه در مهرماه همان سال به دستور مستقیم اسدی به اجرا درآمد.[۶] با این حال، تا سال ۱۳۱۴ هیچ ساختمانی به عنوان موزه افتتاح نشد. این روند تا زمانی ادامه یافت که خبر افتتاح موزه آستانه در حرم فاطمه معصومه در قم در رسانه‌های آن زمان منتشر شد. در پی این رویداد، دولت در اطلاعیه‌ای رسمی اعلام کرد برنامه‌ریزی برای افتتاح پنج موزه از جمله موزه آستان قدس رضوی در مدت دو سال انجام شده است. پس از این اعلام، فرآیند ساخت ساختمان موزه با جدیت بیشتری دنبال شد.[۷] در مرحله اجرای این موزه، رومانوسکی، کنسول دولت روسیه در بیرجند و کارشناس عتیقه، از آمادگی خود برای تاسیس موزه خبر داد. بعدها آرتور پوپ، عتیقه‌شناس و استاد دانشگاه، در تشکیل موزه آستان قدس، همکاری‌هایی با مسئولین آستان انجام داد.[۸]

تصویری از ساختمان قدیمی موزه آستان قدس

تاسیس و توسعه موزه

بر اساس گزارش برخی منابع،[۹] رضاشاه به سال ۱۳۱۶ شمسی دستور ساخت ساختمانی برای موزه در حرم امام رضا را صادر کرد تا اشیاء خزانه در آنجا نگهداری شود.[۱۰]‌‌ پس از ۸ سال کار عمرانی، در نهایت در سال ۱۳۲۴ ساختمان جدیدی برای موزه و کتابخانه در حرم احداث شد.[۱۱] بررسی منابع خبری آن دوره نشان می‌دهد که هیچ گزارش مستندی از فعالیت‌های انجام شده بین سال‌های ۱۳۱۹ (زمان آماده‌سازی ساختمان برای انتقال اشیاء خزانه) تا ۱۳۲۴ (سال افتتاح رسمی موزه) منتشر نشده است. اسناد آرشیوی موجود در آستان قدس رضوی حاکی از آن است که در این دوره پنج ساله - که مصادف با اشغال مشهد توسط نیروهای روس بود - پروژه ساختمان موزه به حالت تعلیق درآمده و رها شده بود.[۱۲] در نهایت،‌ موزه به صورت رسمی در تاریخ ۱۳۲۴ شمسی در طی مراسمی رسمی، افتتاح شد.[۱۳]

ساختمان موزه در سال‌های بعد، در چندین نوبت جابجا و تغییر یافت و در دوره‌هایی به صورت موقت، موزه به تالار تشریفات حرم منتقل شد.[۱۴][۱۵] تا سال ۱۳۶۰ ه‍. ش، ساختمان موزه و کتابخانه،‌ مشترک بود تا آنکه در این سال، مقدمات احداث کتابخانه‌ای مستقل از موزه انجام گرفت.[۱۶] در سال ۱۳۷۳، کتابخانه به صورت رسمی از موزه جدا و در ساختمان جداگانه‌ای مستقر شد[۱۷][۱۸] و ساختمان قدیمی به موزه آستان قدس اختصاص یافت.[۱۹] از همان سال، سازمانی باعنوان سازمان کتابخانه‌ها، موزه‌ها و مرکز اسناد آستان قدس رضوی جهت مدیریت موزه‌های آستان قدس تأسیس شد.[۲۰][۲۱]

ساختمان‌های موزه

تاریخچه ساختمان

محل قرارگیری ابتدایی خزانه حرم در محلی بین رواق‌های دارالسیاده و دارالحفاظ قرار داشت که بعدها به محل دیگری در طبقه دوم سمت ایوان طلای صحن آزادی منتقل شد.[۲۲] ورودی این مکان که از دیرباز به نام خزانه شناخته می‌شد، از سمت صفه غربی دارالحفاظ بود.[۲۳]

در فرآیند تأسیس موزه آستان قدس رضوی، نخستین طرح ساختمان در سال ۱۳۰۹ شمسی به دستور اسدی (تولیت وقت) تهیه شد. این طرح بعدها مورد بازنگری قرار گرفت و در سال ۱۳۱۴ شمسی، اجرای فونداسیون ساختمان آغاز گردید. عملیات اجرایی پروژه با مرحله مکان‌یابی و تخریب در مرداد ۱۳۱۵ کلید خورد. محل انتخاب شده برای احداث موزه، مجاور آرامگاه شیخ بهایی (پایین پا) بود که پیش از آن مدرسه دودرب در آنجا قرار داشت. به دلیل عدم ارزش تاریخی این مدرسه، تخریب آن تصویب شد و زمین آن به ساخت موزه و کتابخانه اختصاص یافت. سرانجام در ۱۴ آذر ۱۳۱۶، مراسم کلنگ‌زنی ساختمان به صورت رسمی برگزار شد.[۲۴] در سال ۱۳۱۵ شمسی، به دستور فتح‌الله پاکروان (تولیت وقت آستان قدس رضوی)، تغییر کاربری تعدادی از حجره‌های فوقانی در دو بخش از حرم، ضلع شمال‌غربی صحن نو (معروف به صحن آزادی در دوره معاصر) و ضلع جنوب‌شرقی صحن کهنه (معروف به صحن انقلاب در دوره معاصر) صورت گرفت. این حجره‌ها به عنوان خزانه موزه مورد استفاده قرار گرفتند و اشیاء تاریخی به آنها انتقال یافتند.[۲۵] در نهایت، در سال ۱۳۲۴ ساختمان جدید تکمیل و آماده بهره‌برداری شد.[۱۱]

بعدها‌‌ در سال ۱۳۴۲ ه‍.ش تمام ساختمان موزه و کتابخانه برچیده شد و صحن موزه گسترش یافت و ساختمان جدیدی در سمت شرق صحن موزه احداث گردید.[۲۶] بر طبق اسناد باقی‌مانده، ۹ سال بعد، ساختمان جدید نیز مورد تجدیدبنا قرار گرفت. در میانه سال‌های ۱۳۵۱ تا ۱۳۵۶ که تاسیس ساختمان جدید موزه و کتابخانه در دست اقدام بود،‌ آثار موزه جهت نمایش عمومی، موقتا به تالار تشریفات منتقل شد. این بنای جدید در سال ۱۳۵۶ تکمیل و در سال ۱۳۵۷ رفع نواقص آن انجام گردید.[۲۷]

عکسی از تالار موزه فرش

در سال ۱۳۶۰ کلنگ ساخت کتابخانه‌ای مستقل در حرم امام رضا زده شد[۲۸] و در سال ۱۳۷۲ کارهای عمرانی کتابخانه جدید تکمیل و در اواسط سال ۱۳۷۳، از ساختمان جدید کتابخانه بهره‌برداری شد.[۲۹][۳۰] پس از انتقال کتابخانه به محل اختصاصی خود، ساختمان موزه گسترش یافت. بعدها با ساخت رواق امام خمینی در محل صحن موزه، ورودی‌های موزه نیز تغییر پیدا کردند.[۳۱] تا سال ۱۳۷۷، محل تالار تشریفات به عنوان محلی برای نمایش فرش‌های ارزشمند موزه آستان قدس به کار می‌رفت.[۳۲] در دهه ۱۳۸۰ شمسی، ساختمان جدیدی به زیربنای ۶۶۴۷ مترمربع و در ۴ طبقه، برای موزه فرش، طراحی و اجرا گردید و به تالار موزه اصلی ملحق شد.[۳۳] در سال ۱۳۹۰، ساختمان جدید موزه، به موزه فرش اختصاص پیدا کرد و افتتاح گردید.[۳۴]

تا سال ۱۳۹۵، ساختمان‌های موزه به تفکیک، چهار ساختمان اصلی موزه مرکزی، موزه قرآن و نفایس، موزه مردم‌شناسی و موزه فرش را شامل می‌شد[۳۵] که همگی آنها بجز موزه مردم‌شناسی، در صحن کوثر در محدوده حرم امام رضا قرار گرفته است.[۳۶]

معماری ساختمان موزه

ساختمان موزه یک بنای دو طبقه فوقانی و یک طبقه زیرزمین است که در قسمت شمال شرقی آن کتابخانه آستان قدس رضوی مستقر شده و در شمال غربی آن تالار تشریفات قرار گرفته بود. بنای کلی این ساختمان در زمینی به مساحت ۵۷۰۰ مترمربع قرار گرفته بود که از پشت به دیوار جنوبی مدرسه علینقی میرزا و صحن نو و از سمت شرق به مسجد گوهرشاد و مقبره شیخ بهایی منتهی می‌شد. اصل ساختمان به مساحت ۱۰۳۴ متر مربع و با بتن ساخته شده بود.[۳۷] این ساختمان مجموعا دارای ۱۵ سالن است. از قسمت زیرزمین این ساختمان به عنوان مخزن و انبار استفاده می‌شد و دو طبقه دیگر به تالارهای موزه اختصاص یافته بود.[۳۸] این ساختمان، توسط کارشناسان انگلیسی طراحی و اجرا گردید و تزئینات آن را شرکتی فرانسوی برعهده گرفت.[۳۹]

ساختار اداری

تا پیش از افتتاح موزه آستان قدس رضوی، اداره خزانه حرم برعهده خزانه‌دار کل بود. عمده‌ترین وظایف این خزانه‌دار، حفاظت،‌ نگهداری،‌ ثبت و طبقه‌بندی اموال بود.[۴۰] ساختار اداری موزه آستان قدس رضوی به صورت رسمی در سال ۱۳۲۴ شمسی همزمان با افتتاح ساختمان اصلی موزه ایجاد و عملیاتی شد.[۴۱] در ساختار جدید اداره موزه، همچنان سمت خزانه‌دار حفظ شده و وظایف او همچنان به صورت منظم اجرا می‌شود.[۴۲] در دوره نخست، مسئولیت موزه تحت نظارت اداره تشریفات آستان قدس قرار داشت. این وظیفه در مرحله بعد به اداره مدیریت امور فرهنگی منتقل شد. پس از انقلاب ۱۳۵۷ در ایران، تغییرات ساختاری در تشکیلات آستان قدس منجر به ایجاد ادارات مستقل برای موزه و خزانه گردید. تا سال ۱۳۷۷، موزه همچنان زیرمجموعه معاونت فرهنگی آستان قدس فعالیت می‌کرد. با تصویب ساختار جدید در این سال، سازمان مستقلی برای مدیریت موزه تأسیس شد که نشان‌دهنده ارتقای جایگاه نهاد موزه‌داری در مجموعه آستان قدس رضوی بود.[۴۳]

سازمان کتابخانه‌ها، موزه‌ها و مرکز اسناد آستان قدس رضوی

موزه‌های آستان قدس، به عنوان بخشی از «سازمان کتابخانه‌ها، موزه‌ها و مرکز اسناد آستان قدس رضوی» فعالیت می‌کند. این سازمان در سال ۱۳۷۷ شمسی از ادغام دو نهاد پیشین یعنی «اداره کل کتابخانه‌های مرکزی و مرکز اسناد» و «اداره موزه‌های آستان قدس رضوی» تشکیل شد. ساختار مدیریتی این سازمان به گونه‌ای طراحی شده که ریاست آن توسط تولیت آستان قدس برای دوره‌های سه‌ساله تعیین می‌شود.[۴۴] ارکان اصلی سازمان شامل مجمع عمومی، هیئت مدیره، ریاست سازمان و بازرسی است که در این میان، تولیت آستان قدس رضوی به عنوان رئیس مجمع عمومی ایفای نقش می‌کند. حوزه مسئولیت‌های این سازمان گسترده بوده و علاوه بر مدیریت موزه آستان قدس، اداره کتابخانه مرکزی آستان قدس رضوی را نیز بر عهده دارد. این سازمان دارای بخش‌های تخصصی متعددی است که هر یک به جنبه‌های مختلف حفظ، نمایش و پژوهش آثار تاریخی و فرهنگی می‌پردازند. تشکیل این ساختار سازمانی منسجم نشان‌دهنده اهمیت روزافزون نهاد موزه‌داری و کتابداری در مجموعه فرهنگی آستان قدس رضوی است. از بخش‌های اصلی این سازمان می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:[۴۵]

  • معاونت هماهنگی و رئیس کتابخانه مرکزی آستان قدس
  • معاونت امور کتابخانه‌های وابسته، مدیریت اسناد و مطبوعات
  • معاونت امور موزه‌ها
  • اداره امور عمومی
  • روابط عمومی
  • کارشناسی پژوهش
  • کارشناسی آموزش
  • کارشناسی انتشارات
  • کارشناسی نظارت و بهره‌وری
  • کارشناسی سیستم اطلاعات مدیریت
  • مدیریت اجرایی فصلنامه‌ها و خبرنامه‌ها

در سال ۱۳۷۹، اداره موزه به معاونت موزه ارتقاء یافت و سه بخش «اداره گنجینه‌ها»، «حفاظت و مرمت آثار فرهنگی» و «پژوهش و معرفی آثار»، سه بخش اصلی این معاونت تعریف شدند.[۴۶] بر اساس تشکیلات اداری کنونی آستان قدس رضوی، آثار و اموال اهدایی به حرم امام رضا، به دفتر نذورات کل منتقل و پس از ثبت در نرم‌افزار مربوطه، به خزانه موزه منتقل می‌شود.[۴۷]

در سال ۱۳۸۲ ه‍.ش بخش صحافی کتابخانه و بخش مرمت آثار موزه، با هم ادغام و سبب تشکیل «ادارهٔ حفاظت و مرمت آثار فرهنگی آستان قدس رضوی» شد. وظیفه این اداره، حفظ، نگهداری، پاکسازی و ترمیم نفایس موزه و کتابخانه است.[۴۸] امروزه، مرمت آثار موزه و خزانه آستان قدس، با هماهنگی میان اداره حفاظت و مرمت آثار فرهنگی آستان و اداره پژوهش و معرفی آثار موزه‌های آستان قدس صورت می‌گیرد.[۴۹]

آثار و گنجینه‌های موزه

موزه آستان قدس رضوی میزبان گنجینه‌ای نفیس از آثار تاریخی و هنری است که شامل مجموعه‌ای از قالی‌های دوره‌های مختلف، پرده‌ها و پوشش‌های زربافت، قندیل‌های طلاکوب تاریخی، قرآن‌های خطی نادر و کتیبه‌های طلایی مربوط به عصر صفوی می‌باشد. همچنین بخش قابل توجهی از این گنجینه را هدایای سلاطین و حکمرانان دوره‌های مختلف تشکیل می‌دهد.[۵۰] فرآیند انتقال آثار از خزانه به موزه با انتخاب دقیق کارشناسان آغاز شد. در مرحله نخست، ۱۸۹ اثر شاخص به کتابخانه منتقل و به نمایش گذاشته شد. این تعداد تا سال ۱۳۳۸ به ۲۴۰ قلم اثر افزایش یافت. بر اساس اسناد موجود، در همان سال تعداد ۸۹۲ اثر دیگر همچنان در خزانه نگهداری می‌شد، در حالی که ۲۴۲ اثر که ارزش موزه‌ای کمتری تشخیص داده شده بودند، برای فروش تفکیک شده بودند. در سال‌های بعد، با توسعه فضای موزه، آثاری از جمله ضریح‌ها و درب‌های تاریخی حرم نیز به این مجموعه افزوده شدند.[۵۱]

آثار نگهداری شده در موزه‌های آستان قدس رضوی،‌ به بخش‌های کوچکتری تقسیم شده‌اند که به آنها گنجینه گفته می‌شود. تا سال ۱۳۹۵، موزه مرکزی آستان قدس شامل ۸ گنجینه و موزه قرآن شامل ۳ گنجینه بودند.[۵۲] تا سال ۱۴۰۳ ه.ش، تعداد گنجینه‌های حرم به ۱۷ گنجینه شامل گنجینه‌های «تمبر و سکه»، «نقاشی»، «سلاح»، «نجوم»، «آبزیان»، «هنر»، «ظروف»، «ساعت»، «مدال»، «قرآن»، «نهج‌البلاغه و صحیفه سجادیه»، «گنجینه هدایای مقام معظم رهبری» و «تالار آثار استاد فرشچیان» و «موزه مردم‌شناسی» رسیده است.[۵۳][۵۴] در موزه آستان قدس رضوی، هر گنجینه به صورت تخصصی، اشیاء ارزشمند موزه را به نمایش می‌گذارند.[۵۵]

خوانچه‌های جواهرات

خوانچه‌های جواهرات در حرم امام رضا به عنوان ویترین‌هایی تاریخی، بخشی از گنجینه خزانه را در معرض نمایش قرار می‌دهند. این آثار هنری که به دیوارهای حرم نصب شده‌اند، در جریان حادثه انفجار سال ۱۳۷۳ در حرم، آسیب جدی دیدند. در این واقعه، تعدادی از خوانچه‌های قدیمی کاملاً تخریب شد و بخشی از آثار نگهداری شده در آنها نیز از بین رفت یا مفقود گردید. بلافاصله پس از این حادثه، عملیات بازسازی آغاز شد و خوانچه‌های جدیدی با استفاده از اشیاء باقیمانده از خزانه طراحی و نصب گردید.[۵۶]

تحول اساسی در معماری این آثار در سال ۱۳۷۹ رخ داد، زمانی که تغییرات ساختاری در حرم موجب بازطراحی سیستم نمایش جواهرات شد. در این تغییرات، طرح دوازده ترنج کوچک به چهار ترنج بزرگ تبدیل گردید و جنس صندوق‌های خوانچه‌ها از چوب به فلز ارتقا یافت. تا سال ۱۳۸۹، مجموعه‌ای متشکل از هشت خوانچه و چهار ترنج با ابعاد و ظاهر یکسان در حرم ایجاد گردید.[۵۷]

گنجینه قرآن و نفایس

عکسی از اولین گنجینه قرآن در موزه آستان قدس رضوی

در بهمن سال ۱۳۶۴، اولین گنجینه قرآن در کتابخانه آستان قدس تاسیس شد.[۵۸] به گفته غفارپوری، این موزه در آن زمان، اولین موزه تخصصی قرآن در جهان بود.[۵۹] در این گنجینه تعداد ۲۱۴ جلد قرآن نگهداری می‌شود که از لحاظ قدمت و ارزشمندی،‌ نسبت به دیگر قرآن‌های موجود در کتابخانه، اهمیت بیشتری داشتند.[۶۰] قرآن‌های به نمایش‌گذاشته شده در این گنجینه، به صورت دوره‌ای مرمت می‌شدند و از سال ۱۴۰۳ به بعد، به صورت دوره‌ای تغییر می‌کنند.[۶۱] این گنجینه در سه بخش قرآن‌های خطی، مجموعه مرقعات و خطاطی‌ها و مجموعه نقاشی‌ها فعالیت می‌کند. در این بخش، مرقعاتی از دوره صفوی تا عصر حاضر و مجموعه‌ای از جلدهای لاکی و روغنی به نمایش گذاشته می‌شوند. جعبه‌های قرآنی و ابزار خوشنویسی نیز از دیگر آثار نمایشی این مجموعه است.[۶۲]

بر اساس آمارهای منتشر شده در سال ۱۳۹۳، کتابخانه و موزه آستان قدس رضوی،‌ مجموعا ۲۱ هزار نسخه کامل و جزوه خطی قرآن را در خود نگهداری می‌کنند که از جنبه‌های مختلفی چون قدمت تاریخی، نگارنده، تذهیب‌کننده، واقف و تاثیر و اهمیت در تاریخ هنر مورد توجه قرار گرفته‌اند.[۶۳] قدیمی‌ترین قرآن‌های این مجموعه به قرن سوم ه.ق تعلق دارند. برخی از قرآن‌های این مجموعه به امامان شیعه‌ (در قرن اول ه.ق) منسوب است.[۶۴]

از جمله کتاب‌های قدیمی نگهداری شده در موزه، کتاب خطی صحیفه سجادیه متعلق به دوره صفویه و با تاریخ سال ۱۱۱۶ ه.ق است.[۶۵] در گنجینه صحیفه سجادیه و نهج‌البلاغه که در سال ۱۴۰۱ تاسیس شد، ۳۳ نسخه از نهج‌البلاغه و ۳۱ نسخه از صحیفه سجادیه به نمایش گذاشته شده است. قدیمی‌ترین نسخه نهج‌البلاغه این مجموعه، به سال ۵۴۴ و قدیمی‌ترین صحیفه سجادیه آن به سال ۴۱۶ ه.ق تعلق دارد.[۶۶]

تصویری از تالار ظروف موزه آستان قدس رضوی

گنجینه تاریخ حرم رضوی و ظروف

در گنجینه تاریخ حرم رضوی، اشیایی همچون ضریح‌های قدیمی، درب‌های چوبی، تزئینات حرم، زیارت‌نامه‌های فولادی، وسایل روشنایی، قفل‌ها، ظروف شستشوی ضریح و ابریق‌ها نگهداری می‌شوند.[۶۷]

در بنای حرم امام رضا، از کتیبه‌های مختلف سنگی و فلزی استفاده می‌شد که تعدادی از قدیمی‌ترین‌های آنها در موزه حرم نگهداری می‌شود. برخی از این کتیبه‌ها از جنس طلا هستند و تعدادی نیز داری امضای خطاطان مشهور دوره صفوی هستند.[۶۸] کاشی‌هایی متعلق به سال ۵۱۲ ه.ق که در آنها از طلا نیز استفاده شده است، بخشی از آثار تاریخی این موزه هستند.[۶۹] یکی از قدیمی‌ترین آثار تجسمی در موزه، سنگابی است که نام سلطان محمد خوارزمشاه و تاریخ ۵۹۷ ه.ق بر روی آن نقش بسته بود.[۷۰]

در میان آثار موزه، تعدادی از پنجره‌های فولادین و ضریح‌ها وجود دارد که توسط سلاطین و دیگر واقفان، به حرم اهدا شده است. یکی از قدیمی‌ترین این پنجره‌ها، مربوط به سال ۸۱۷ و هدیه شاهرخشاه تیموری است.[۷۱] بخش‌هایی از قدیمی‌ترین ضریح گزارش شده برای حرم که به محجر شاه‌طهماسبی شناخته می‌شود و در قرن ۱۰ ه.ق ساخته شد بود، در این گنجینه نگهداری می‌شود. ضریح‌های دیگری متعلق به دوره عباسی، نادری و قاجار نیز نگهداری می‌شوند.[۷۲]

همچنین از دیگر اشیاء نگهداری شده در موزه، قفل‌های قدیمی است.[۷۳] از جمله از با ارزشترین قفل‌های این مجموعه، قفلی فولادی و زرکوب است که در دوره صفوی ساخته شده است.[۷۴] منبرهای قدیمی دیگر آثار موجود در این گنجینه است.[۷۵] یکی از منبرهای موجود در این موزه،‌ منبری مشهور به منبر خاتم‌کاری است که متعلق به دوره قاجار است.[۷۶] همچنین تعدادی از محراب‌های قدیمی حرم در موزه آستان قدس نگهداری می‌شود. قدیمی‌ترین محراب‌های این موزه مربوط به سال‌های ۶۱۰ و ۶۴۰ است که با نام محراب پایین‌پا و محراب بالاسر شناخته می‌شوند.[۷۷] تعدادی از درهای چوبی قدیمی حرم نیز در موزه نگهداری می‌شوند. قدیمی‌ترین این درها، دری چوبی است که سابقا در ورودی دارالسیاده استفاده می‌شد و در سال ۷۳۵ قمری ساخته شده بود.[۷۸]

یکی از گنجینه ظروف است که در هشتم تیر ۱۳۷۸ افتتاح شد و مجموعه‌ای از ظروف سفالی، سلادن، چینی و بلور را در خود جای داده است.[۷۹] پایه شمعدانی از جنس برنج که به دوره ایلخانی (قرن هشتم ه.ق) تعلق دارد، یکی از آثار ارزشمند در موزه آستان قدس رضوی است. بر روی این شمعدانی، با خط نسخ نوشته شده است «طمع‌کننده، به لعنت خدا و مقربین رسول گرفتار شود».[۸۰] همچنین ظروف مفرغی که مربوط به قرن نهم نیز در این گنجینه به نمایش گذاشته شده است.[۸۱]‌ همچنین تعدادی از قاب‌ها، سینی‌ها و ظروف چینی نیز در این گنجینه وجود دارد.[۸۲] یکی از نفیس‌ترین ظروف این گنجینه، شانزده قطعه ظرف چینی آبی-سفید و هشت قطعه ظرف سلادون است که عموما به قرن ۱۵ یا ۱۶ میلادی تعلق داشت.[۸۳]

موزه فرش

تالار موزه فرش، یکی از موزه‌های تخصصی آستان قدس رضوی

موزه فرش، یکی از بخش‌های مستقل در مجموعه موزه‌های آستان قدس رضوی است که شامل فرش‌های ارزشمند قدیمی حرم است.[۸۴] در این گنجینه، فرش‌هایی با قدمت ۵۰۰ ساله نگهداری می‌شود. به طور کلی تا سال ۱۴۰۳ ه.ش، ۱۰۲ فرش به صورت عمومی به نمایش گذاشته شده و ۶۰۰ فرش دیگر در خزانه موزه نگهداری می‌گردد و به صورت دوره‌ای، پس از انجام مراحل استراحت، به نمایش گذاشته می‌شوند.[۸۵] در طراحی سالن این موزه، اصول کلی ایمنی و اصول تخصصی نگهداری از فرش رعایت شده و تمامی سالن، فاقد اشعه فرابنفش بوده است. این سالن، سالانه دو نوبت مورد سم‌پاشی قرار می‌گیرد.[۸۶]

در میان فرش‌های نگهداری شده در حرم امام رضا، تعدادی از قالی‌های دست‌باف و زربافت وجود دارد که به خواست پادشاه هندوستان و توسط هنرمندان ایرانی بافته شده بودند. بیشتر این قالی‌ها از سوی شاه عباس صفوی به حرم اهدا شده بودند و از این رو به قالی شاه‌عباسی مشهور شده‌اند. بر اساس گزارش‌های منتشر شده، نگهداری اشتباه این قالی‌ها سبب شده بود تا برخی از آنها تکه تکه شده و بعدها این تکه‌ها در خزانه نگهداری می‌شدند. همچنین گفته شده است که برخی از این قالی‌ها توسط غارتگران حرم، آتش زده می‌شدند تا طلای اندک آن استخراج گردد.[۸۷] بیشتر پارچه‌های نفیس و فرش‌های موزه آستان قدس متعلق به قرن‌های ۱۱، ۱۲ و ۱۳ قمری است و به جهت داشتن شناسنامه، از اهمیت بیشتری برخوردار هستند.[۸۸]

از جمله منسوجات پارچه‌ای موزه آستان قدس رضوی، ضریح‌پوش‌ها و صندوق‌پوش‌هایی بوده‌اند که در خزانه حرم نگهداری می‌شدند. بیشتر این صندوق‌پوش‌ها زربافت هستند و قدیمی‌ترین آنها به قرن دهم ه.ق تعلق دارند.[۸۹] همچنین تعدادی از سجاده‌های قدیمی که برخی از آنها متعلق به دوره صفویه بوده‌اند، از نفایس تاریخی این بخش از موزه هستند.[۹۰]

گنجینه تمبر، اسکناس، مسکوکات، مدال‌ها و آثار اهدایی

گنجینه تمبر و اسکناس، از سال ۱۳۶۹ در میان گنجینه‌های موزه آستان قدس رضوی، به کار گرفته شد. این گنجینه با نمایش ۱۲۱۰ قطعه تمبر از ایران و دیگر کشورهای جهان آغاز به کار کرد. بر اساس آمارهای ۱۳۹۳، این مجموعه به بیش از ۲۰۰هزار قطعه تمبر رسیده است که از ۲۰۰ کشور جهان جمع‌آوری شده‌اند.[۹۱]‌ تعداد آثار پستی اعم از کارت پستال، پاکت نامه، سربرگ‌ها و تمبرهای این مجموعه تا سال ۱۴۰۳ به عدد ۱.۳۰۰.۴۲۱ رسیده است که از این میان ۳.۳۱۶ اثر به نمایش گذاشته شده و الباقی در خزانه نگهداری می‌شوند. قدیمی‌ترین تمبرهای مربوط به ایران در این مجموعه مربوط به دوره ناصرالدین شاه قاجار است و اولین تمبر پستی جهان مشهور به «پنی سیاه» متعلق به کشور انگلستان نیز در این مجموعه نگهداری می‌شود.[۹۲]

در موضوع اسکانس‌های نگهداری شده در این گنجینه،‌ حدود ۵هزار قطعه اسکناس از ایران و ۸۰ کشور جهان نگهداری می‌شود.[۹۳] در موزه مرکزی آستان قدس رضوی، چندین هزار سکه از دوران‌های مختلف اسلامی (فتوحات اسلامی تا معاصر) نگهداری می‌شود. این سکه‌ها عموما از سوی زائران و مجموعه‌داران به موزه اهدا شده‌اند و تعدادی نیز از سوی موزه خریداری شده است. این سکه‌ها به دوره‌های تاریخی چون سلسله عرب-ساسانی، اموی، عباسی، عرب-طبرستانی، صفاریان،‌ سامانیان، زیاریان، آل‌حمدان، آل‌بویه، غزنویان، سلجوقیان، خوارزمشاهیان، ایلخانان،‌ اتابکان زنگی، آل‌مظفر، آل‌جلایر، سربداران، تیموریان،‌ قره‌قویونلوها، آق‌قویونلوها، صفویان،‌ افشاریان، قاجار و پهلوی است. همچنین سکه‌هایی از دوره سلاجقه روم، حکومت‌های محلی هند،‌ممالیک مصر و امپراتوری عثمانی در این گنجینه قرار دارد. در میان این سکه‌ها، سکه‌هایی مربوط به دوران ولایتعهدی علی بن موسی الرضا وجود دارد که در اصفهان و سمرقند ضرب شده‌اند. بیشترین سکه‌ها مربوط به دوره‌های اسلامی، مربوط به دوره صفوی است که ۳۱۰ سکه را شامل می‌شود.[۹۴]

در گنجینه سکه و مدال‌ها، تعدادی از مدال‌های ورزشکاران، سیاستمداران و دانشمندان و شخصیت‌های علمی، نگهداری می‌شود. این مدال‌ها به صورت اهدایی در اختیار این موزه قرار گرفته است.[۹۵] بر اساس آمارهای مربوط به سال ۱۳۹۳، این موزه بیش از ۸۰۰ مدال و کاپ را در خود نگهداری می‌کند که ۸۰ درصد آنها ورزشی، ۱۰ درصد علمی و ۱۰ درصد اهدایی شخصیت‌های سیاسی و فرهنگی هستند. از مجموع این مدال‌ها، حدود ۲۰۰ عدد آنها در موزه به نمایش گذاشته شده‌اند.[۹۶]

سید علی خامنه‌ای از سال ۱۳۷۳ در چندین نوبت، مجموعه‌هایی از آثار خطی، دست‌بافت، تابلوهای نقاشی، معرق، منبت و آثار حجمی و ماکت را به موزه آستان قدس رضوی اهدا کرده است. این آثار در یک گنجینه مستقل نگهداری و به نمایش گذاشته شده است.[۹۷]

گنجینه نجوم، ساعت و سلاح

گنجینه نجوم و سلاح، در هشتم تیر ۱۳۷۸ افتتاح شده است. گنجینه نجوم موزه آستان قدس، با استفاده از آثار اهدایی سید جلال‌الدین تهرانی، نایب‌التولیه آستان قدس، افتتاح شد. در این بخش، مجموعه اشیاء علمی و نجومی نگهداری می‌شود.[۹۸] در این گنجینه، تعدادی کره جغرافیایی که قدیمی‌ترین آنها به سال ۱۸۰۸ میلادی تعلق دارد، نگهداری می‌شود.[۹۹] همچنین سه تلسکوپ انعکاسی برنجی در این گنجینه نگهداری می‌شود که قدیمی‌ترین آنها متعلق به قرن هجدهم و ساخته پاریس است.[۱۰۰] علاوه بر آثار مرتبط با نجوم، در این گنجینه همچنین تعدادی دوربین عکاسی قدیمی از مدل‌های دوربین‌های پولاروید و لبُیتل و همچنین دوربین‌‏های چشمی از مدل‌های دو چشمی، تک چشمی، منشوری، گالیله‌ای و شکاری، به نمایش گذاشته شده‌اند.[۱۰۱]

عکسی از تالار سلاح موزه آستان قدس رضوی

گنجینه سلاح موزه آستان قدس، در خود مجموعه‌ای از سلاح‌های گرم و سرد را نگهداری می‌کند.[۱۰۲] شمشیر، خنجر، غلاف، تبرزین و کمان از جمله سلاح‌های تاریخی نگهداری شده در موزه آستان قدس هستند. قدمت برخی از این آثار به دوره صفویه می‌رسد. این آثار عموما با خطوط اسلامی تزئین شده و طلاکوبی شده‌اند.[۱۰۳] یکی از قدیمی‌ترین شمشیرهای این گنجینه،‌ شمشیری منسوب به شاه عباس صفوی است. تعدادی از این شمشیرها، طلاکوب و با جواهرات تزئین شده‌اند.[۱۰۴]

در مجموعه موزه‌های آستان قدس، حدود ۳۰ ساعت آفتابی، پاندولی، وزنه‌ای، قبله‌نما و قطب‌نما نگهداری می‌شود که قدیمی‌ترین آنها متعلق به سال ۱۷۳۳ میلادی است.[۱۰۵]

گنجینه هنرهای تجسمی و نفایس

گنجینه هنرهای تجسمی، در هشتم تیر ۱۳۷۸ افتتاح شد. این گنجینه، تعداد زیادی از آثار هنرمندانی چون کمال‌الملک، محمد زمان، کاتوزیان و فرشچیان را در خود جای داده است. همچنین آثار برخی از هنرمندان خارجی چون ویلیام جیمز نیز در این گنجینه به نمایش گذاشته شده‌اند.[۱۰۶][۱۰۷] چهار اثر از تابلوهای کمال‌الملک در این گنجینه نگهداری می‌شود.[۱۰۸] همچنین تعداد ۱۴ تابلو از محمود فرشچیان از جمله تابلوهای مشهور عصر عاشورا، یتیم‌نوازی حضرت علی و پنجمین روز آفرینش از جمله آنهاست.[۱۰۹]

گنجینه آبزیان

یکی از گنجینه‌های موجود در موزه آستان قدس، گنجینه آبزیان است. این گنجینه از دو بخش نرمتنان و موجودات دریایی تاکسیدرمی تشکیل شده است. این گنجینه از کلکسیون اهدایی محمدسعید فواد وهبه، یکی از شیعیان سوری، در سال ۱۳۷۸ شکل گرفت و با آثار اهدایی دیگر توسعه یافت.[۱۱۰]

فعالیت‌های تخصصی موزه

عکسی از ورودی دفتر حفظ و مرمت آثار در آستان قدس رضوی

حفظ و مرمت آثار

در سال ۱۳۱۶ و همزمان با آغاز ساخت ساختمان موزه، اقداماتی در راستای مستندسازی آثار خزانه آستان قدس انجام می‌گیرد. در این سال، حسن پیما درخواستی را در جهت عکس‌برداری از اشیاء موزه ثبت می‌کند و در سال بعد این اقدام به مرحله اجرایی در می‌آید. در همین زمینه کتاب راهنمای موزه نیز توسط مهدی بهرامی با استفاده از تصاویر گرفته شده از آثار موزه،‌ تهیه می‌شود.[۱۱۱] در سال ۱۳۱۸ نیز شخصی به نام نویان، از عکاسان آمریکایی، درخواستی برای ثبت عکس از موزه و اماکن تاریخی حرم را به آستان قدس ارسال کرد و با آن موافقت شد. پس از آن، در سال ۱۳۲۹، علی آریا به عنوان عکاس رسمی آستان قدس به استخدام درآمد و از بسیاری از آثار نگهداری شده در موزه و خزانه، عکسبرداری کرد. میکروفیلم‌هایی که آریا تهیه می‌نمود، شامل عکس‌هایی از کتب خطی، وقف‌نامه‌ها و قرآن‌های قدیمی بود.[۱۱۲]

همچنین در سال ۱۳۱۶،‌ اولین اقدامات در مرمت آثار خزانه آستان قدس به صورت جدی پیگیری می‌شود. در اولین گام، یک کارشناس مرمت قالی از پاریس به مشهد دعوت می‌شود تا قالی‌های مربوط به دوره صفوی را مرمت‌سازی نماید.[۱۱۳]

برنامه‌های پژوهشی و نمایشگاهی

در زمینه‌های پژوهشی موزه آستان قدس، بخشی به صورت تخصصی با عنوان «اداره پژوهش و معرفی آثار» فعالیت می‌کند. از جمله وظایف این اداره، برنامه‌ریزی و نظارت بر امور پژوهشی شامل شناسایی، طبقه‌بندی، ارزش‌گذاری و معرفی و مستندسازی آثار موزه‌هاست.[۱۱۴]

موزه‌های آستان قدس رضوی دارای کتابخانه تخصصی در زمینه‌های باستان‌شناسی، موزه‌داری و مرمت آثار تاریخی هستند. از سال ۱۳۸۲ شمسی، ساختار سازمانی این موزه‌ها با ایجاد سه بخش تخصصی توسعه یافت که وظایف پژوهشی، معرفی آثار، مدیریت مجموعه، حفاظت و مرمت را بر عهده دارند. این تحول سازمانی همراه با جذب شمار قابل توجهی از متخصصان حوزه‌های مرتبط بود.[۱۱۵]

در جهت تکمیل آثار نمایشی در خزانه و موزه آستان قدس رضوی، مهدی بهرامی پیشهادهایی را با دیگر موزه‌ها از جمله موزه ایران باستان در میان گذاشت تا برخی آثار پرتکرار در این دو موزه،‌ با یکدیگر تبادل شوند.[۱۱۶]

موزه آستان قدس، برای اولین بار در سال ۱۴۰۴ ه.ش، اقدام به راه‌اندازی نمایشگاه‌های موقتی در شهر تهران کرد و تعدادی از آثار موجود در خزانه خود را به نمایش عمومی گذاشت.[۱۱۷]

موزه‌های وابسته

فهرست موزه‌های وابسته به آستان قدس رضوی
شهر ردیف نام موزه محل موزه توضیحات منبع
مشهد ۱ موزه مردم‌شناسی سردر غربی صحن جامع رضوی، حرم امام رضا این موزه قبلا به عنوان حمام شاه بود که پس از تعمیرات در سال ۱۳۸۵، به عنوان موزه مردم‌شناسی، تحت مدیریت آستان قدس رضوی، فعالیت خود را آغاز کرد. در این موزه غرفه‌هایی از منسوجات، پوشاک، لوازم آرایش، وسایل حمام، سماورها، تابلوهای قهوه‌خانه‌ای و تصاویری از مشاغل سنتی و زندگی گذشتگان به نمایش گذاشته شده است. [۱۱۸][۱۱۹]
۲ موزه آرایه‌های معماری حرم رضوی ضلع غربی حرم امام رضا، مسجد و مقبره امیر ملک‌شاه این موزه در سال ۱۴۰۳ ه.ش با تغییر کاربری مسجد و مقبره امیر ملکشاه، تاسیس شد و از آن به عنوان اولین موزه آرایه‌های معماری در ایران یاد می‌شود. [۱۲۰]
تهران ۳ موزه ملی ملک باغ ملی تهران این موزه در کنار یک کتابخانه بزرگ، در بنایی به متراژ ۶۰۰۰ متر قرار گرفته است. احداث موزه با اهدای اشیایی چون تمبر، ظروف ارزشمند، تابلوها و کلکسیونی از سکه‌ها در سال ۱۳۴۸ توسط حسین ملک انجام گرفت. حسین ملک این اشیاء، کتاب‌ها و موزه را وقف آستان قدس رضوی کرد. [۱۲۱]
یزد ۴ موزه وزیری یزد مرکز شهر یزد این موزه در ابتدا کتابخانه‌ای بود که تعدادی آثار تاریخی در خود جای داده بود و بعدها با اهدیا اشیای بیشتر، به موزه مبدل گردید. ساختمان این موزه توسط آستان قدس رضوی ساخته شده است. [۱۲۲]
کاشمر ۵ موزه شهید مدرس مرکز شهر کاشمر این موزه در شهر کاشمر، آثار باقی‌مانده از سید حسن مدرس را جمع‌آوری و نگهداری می‌کند و به موسسه فرهنگی و بقاع متبرکه آستان قدس رضوی وابسته است. [۱۲۳]

بازدید و خدمات

به گفته مسئولین موزه آستان قدس رضوی، این موزه از نظر بازدید، جزو ۸۰ موزه پربازدید جهان است و در نیم سال اول ۱۴۰۳، میزبان بیش از ۴۶۵ هزار نفر بوده است.[۱۲۴] مجموع بازدیدکنندگان یکساله این موزه را نزدیک به یک میلیون نفر گزارش کرده‌اند.[۱۲۵][۱۲۶]

جایگاه و اهمیت

موزه آستان قدس رضوی، یکی از بزرگ‌ترین مجموعه‌های تاریخی و ارزشمند ایران و منطقه خاورمیانه است که اشیاء با ارزشی را در خود نگهداری می‌کند.[۱۲۷] یکی از دلایل اهمیت و ارزشمندی آثار، اهدایی،‌ وقفی و مقدس دانستن آن‌ها بوده است.[۱۲۸] این موزه که در طول تاریخ با نام‌هایی چون خزانه آستان قدس رضوی، خزینه آستان، موزه موقتی و موزه آستان قدس شناخته می‌شود، از زمان تاسیس، مورد توجه بازدیدکنندگان ایرانی و خارجی قرار گرفته است.[۱۲۹]

در سال ۱۳۳۰، از سوی وزارت فرهنگ، تلاش‌هایی برای معرفی موزه آستان قدس رضوی به سازمان بین‌المللی ایکوم، تحت مدیریت یونسکو، انجام گرفت.[۱۳۰] همچنین تا سال ۱۴۰۳ ه.ش، ۳۵ اثر از این موزه به ثبت ملی رسیده است.[۱۳۱] این موزه همچنین موفق شده است تا در میان موزه‌های ایران، در برخی از شاخص‌های موسسه ایکوم، حائز رتبه اول تا سوم گردد و در دسته موزه‌های بزرگ دولتی، دسته‌بندی گردد.[۱۳۲] این موزه برای اولین بار در سال ۱۴۰۳ به عنوان موزه برتر ایران در میان موزه‌های دولتی بزرگ، از سوی ایکوم معرفی شد.[۱۳۳]

موزه مرکزی آستان قدس رضوی به عنوان گنجینه‌ای از آثار مقدس و نفیس مرتبط با حرم امام رضا کارکردهای چندوجهی فرهنگی، مذهبی و تاریخی دارد. این موزه با نمایش آثار ارزشمندی مانند قرآن‌های خطی، منسوجات منقوش به آیات قرآنی و هنرهای اسلامی، علاوه بر حفظ و معرفی میراث معنوی شیعه، با تبدیل این اشیای مقدس به نمادهای هنری و تاریخی، امکان دسترسی عمومی به آن‌ها را فراهم می‌سازد. هرچند انتقال این آثار از محیط مذهبی به فضای موزه‌ای ممکن است برخی کارکردهای عبادی آن‌ها را کمرنگ کند، اما موزه آستان قدس با ترکیب زیبایی‌شناسی و تقدس، زمینه‌ای برای شناخت عمیق‌تر فرهنگ اسلامی و ترویج ارزش‌های دینی در قالب‌های جدید ایجاد کرده است.[۱۳۴]

منبع‌شناسی

موزه آستان قدس رضوی، همواره مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته است. در میانه سال‌های ۱۳۳۲ تا ۱۳۳۴، حبیب‌الله صمدی، کتابی با عنوان راهنمای موزه آستان قدس رضوی تالیف کرد که در آن به آثار عتیقه موزه آستان پرداخته شده بود. در این اثر به موضوعاتی چون لزوم ایجاد موزه،‌تاریخ تاسیس و افتتاح موزه اشاره شده و وضعیت برخی اشیاء مورد توجه قرار گرفته است. در این کتاب، ۱۷۹ اثر فهرست شده و مجموع کتاب در ۸۷ صفحه به چاپ رسیده است.[۱۳۵] تهیه این اثر پیشتر توسط مهدی بهرامی پیگیری می‌شد اما با درگذشت او، کتاب توسط حبیب‌الله صمدی تکمیل گردید.[۱۳۶] کمی بعد در سال ۱۳۴۷، کتابی دیگر با عنوان راهنمای گنجینه قرآن توسط احمد گلچین معانی تالیف شد.[۱۳۷] بعدها، سازمان کتابخانه‌ها و موزه‌های آستان قدس، نشریه‌ای تخصصی در زمینه موزه‌داری و آثار باستانی به نام زرین‌فام منتشر کرد. کتاب‌هایی نیز برای معرفی آثار موزه از سوی موزه آستان قدس تهیه و منتشر گردید.[۱۳۸]

پیوندهای پیشنهادی

پانویس

ارجاعات

  1. سیدقطبی و سوزنچی کاشانی، «از اندیشه تأسیس تا افتتاح»، شمسه، ۲-۳.
  2. اخوان مهدوی، «خوانچه‌های جواهرات»، دایرةالمعارف آستان قدس رضوی.
  3. صمدی، راهنمای موزه آستان قدس رضوی، ۹-۱۱.
  4. صمدی، راهنمای موزه آستان قدس رضوی، ۹-۱۱.
  5. سیدقطبی و سوزنچی کاشانی، «از اندیشه تأسیس تا افتتاح»، شمسه، ۴-۵.
  6. سیدقطبی و سوزنچی کاشانی، «از اندیشه تأسیس تا افتتاح»، شمسه، ۶-۷.
  7. سیدقطبی و سوزنچی کاشانی، «از اندیشه تأسیس تا افتتاح»، شمسه، ۹-۱۱.
  8. کفیلی، «موزه‌های آستان قدس رضوی»، دایرةالمعارف آستان قدس رضوی.
  9. سیدقطبی و سوزنچی کاشانی، «از اندیشه تأسیس تا افتتاح»، شمسه، ۱.
  10. شبیریان، «نفائس موزه آستان قدس»، نامه آستان قدس.
  11. ۱۱٫۰ ۱۱٫۱ سجادی، «آستان قدس رضوی»، دایرةالمعارف بزرگ اسلامی.
  12. سیدقطبی و سوزنچی کاشانی، «از اندیشه تأسیس تا افتتاح»، شمسه، ۱۱-۱۳.
  13. سجادی، «آستان قدس رضوی»، دایرةالمعارف بزرگ اسلامی.
  14. سجادی، «آستان قدس رضوی»، دایرةالمعارف بزرگ اسلامی.
  15. کفیلی، «تاریخچه‌ی شکل‌گیری و تحولات موزه‌های آستان قدس»، شمسه، ۱۳-۱۴.
  16. خانی‌زاده و نظرکرده، «کتابخانه مرکزی آستان قدس رضوی، ساختمان»، دایرةالمعارف آستان قدس رضوی.
  17. محبوب و سوهانیان حقیقی، «کتابخانه مرکزی آستان قدس رضوی»، دایرةالمعارف آستان قدس رضوی.
  18. «توسعه مخزن کتابخانه مرکزی حرم»، خبرگزاری رضوی.
  19. محبوب و سوهانیان حقیقی، «کتابخانه مرکزی آستان قدس رضوی»، دایرةالمعارف آستان قدس رضوی.
  20. سجادی و حافظیان رضوی، «کتابخانه آستان قدس رضوی»، دایرةالمعارف بزرگ اسلامی.
  21. حر، «موقوفات امام رضا علیه السلام»، وقف میراث جاوید.
  22. شالفروشان، «خزانه‌داری کل»، دایرةالمعارف آستان قدس رضوی.
  23. کفیلی، «موزه‌های آستان قدس رضوی»، دایرةالمعارف آستان قدس رضوی.
  24. سیدقطبی و سوزنچی کاشانی، «از اندیشه تأسیس تا افتتاح»، شمسه، ۱۱-۱۲.
  25. کفیلی، «موزه‌های آستان قدس رضوی»، دایرةالمعارف آستان قدس رضوی.
  26. سجادی، «آستان قدس رضوی»، دایرةالمعارف بزرگ اسلامی.
  27. کفیلی، «تاریخچه‌ی شکل‌گیری و تحولات موزه‌های آستان قدس»، شمسه، ۱۳-۱۴.
  28. خانی‌زاده و نظرکرده، «کتابخانه مرکزی آستان قدس رضوی، ساختمان»، دایرةالمعارف آستان قدس رضوی.
  29. محبوب و سوهانیان حقیقی، «کتابخانه مرکزی آستان قدس رضوی»، دایرةالمعارف آستان قدس رضوی.
  30. «توسعه مخزن کتابخانه مرکزی حرم»، خبرگزاری رضوی.
  31. کفیلی، «موزه‌های آستان قدس رضوی»، دایرةالمعارف آستان قدس رضوی.
  32. کفیلی، «موزه‌های آستان قدس رضوی»، دایرةالمعارف آستان قدس رضوی.
  33. کفیلی، «موزه‌های آستان قدس رضوی»، دایرةالمعارف آستان قدس رضوی.
  34. کفیلی، «موزه‌های آستان قدس رضوی»، دایرةالمعارف آستان قدس رضوی.
  35. کفیلی، «تاریخچه‌ی شکل‌گیری و تحولات موزه‌های آستان قدس»، شمسه، ۳.
  36. «موزه فرش آستان قدس رضوی و دریچه ای که به استان مرکزی باز می شود»، خبرگزاری ایرنا.
  37. سیدقطبی و سوزنچی کاشانی، «از اندیشه تأسیس تا افتتاح»، شمسه، ۱۴-۱۵.
  38. صمدی، راهنمای موزه آستان قدس رضوی، ۷.
  39. کفیلی، «موزه‌های آستان قدس رضوی»، دایرةالمعارف آستان قدس رضوی.
  40. شالفروشان، «خزانه‌داری کل»، دایرةالمعارف آستان قدس رضوی.
  41. سیدقطبی و سوزنچی کاشانی، «از اندیشه تأسیس تا افتتاح»، شمسه، ۱۴.
  42. شالفروشان، «خزانه‌داری کل»، دایرةالمعارف آستان قدس رضوی.
  43. کفیلی، «موزه‌های آستان قدس رضوی»، دایرةالمعارف آستان قدس رضوی.
  44. زاد، «کتابخانه‌ها، موزه‌ها و مرکز اسناد آستان قدس رضوی، سازمان»، دایرةالمعارف آستان قدس رضوی.
  45. رداد، «کتابخانه‌ها، موزه‌ها و مرکز اسناد آستان، سازمان»، دایرةالمعارف آستان قدس رضوی.
  46. کفیلی، «موزه‌های آستان قدس رضوی»، دایرةالمعارف آستان قدس رضوی.
  47. شالفروشان، «خزانه‌داری کل»، دایرةالمعارف آستان قدس رضوی.
  48. «مرمت در آستان قدس رضوی»، خبرگزاری ایرنا.
  49. شالفروشان، «خزانه‌داری کل»، دایرةالمعارف آستان قدس رضوی.
  50. شبیریان، «نفائس موزه آستان قدس»، نامه آستان قدس.
  51. کفیلی، «تاریخچه‌ی شکل‌گیری و تحولات موزه‌های آستان قدس»، شمسه، ۱۰و۱۲.
  52. کفیلی، «تاریخچه‌ی شکل‌گیری و تحولات موزه‌های آستان قدس»، شمسه، ۳.
  53. ««موزه» امروز نافذترین رسانه در دنیا است»، خبرگزاری ایرنا.
  54. «موزه فرش آستان قدس رضوی و دریچه ای که به استان مرکزی باز می شود»، خبرگزاری ایرنا.
  55. کفیلی، «موزه‌های آستان قدس رضوی»، دایرةالمعارف آستان قدس رضوی.
  56. اخوان مهدوی، «خوانچه‌های جواهرات»، دایرةالمعارف آستان قدس رضوی.
  57. اخوان مهدوی، «خوانچه‌های جواهرات»، دایرةالمعارف آستان قدس رضوی.
  58. کفیلی، «موزه‌های آستان قدس رضوی»، دایرةالمعارف آستان قدس رضوی.
  59. غفارپوری، «بررسی سیر تحول طلاکاری قرآن‌های موزه‌ی آستان قدس رضوی»، نگره، ۸.
  60. کفیلی، «تاریخچه‌ی شکل‌گیری و تحولات موزه‌های آستان قدس»، شمسه، ۱۲.
  61. ««موزه» امروز نافذترین رسانه در دنیا است»، خبرگزاری ایرنا.
  62. کفیلی، «موزه‌های آستان قدس رضوی»، دایرةالمعارف آستان قدس رضوی.
  63. صحراگرد، «قرآن‌ها و جزوات نفیس هنری»، دایرةالمعارف آستان قدس رضوی.
  64. غفارپوری، «بررسی سیر تحول طلاکاری قرآن‌های موزه‌ی آستان قدس رضوی»، نگره، ۸.
  65. صمدی، راهنمای موزه آستان قدس رضوی، ۵۳.
  66. «گنجینه نفیس نهج‌البلاغه و صحیفه سجادیه در مشهد افتتاح شد»، خبرگزاری مهر.
  67. کفیلی، «موزه‌های آستان قدس رضوی»، دایرةالمعارف آستان قدس رضوی.
  68. صمدی، راهنمای موزه آستان قدس رضوی، ۱۷.
  69. صمدی، راهنمای موزه آستان قدس رضوی، ۲۳.
  70. صمدی، راهنمای موزه آستان قدس رضوی، ۲۱.
  71. صمدی، راهنمای موزه آستان قدس رضوی، ۳۲-۳۳.
  72. نقدی، «ضریح‌های مطهر»، دایرةالمعارف آستان قدس رضوی.
  73. صمدی، راهنمای موزه آستان قدس رضوی، ۵۲.
  74. اردلان جوان، «قفل‌های حرم مطهر»، دایرةالمعارف آستان قدس رضوی.
  75. صمدی، راهنمای موزه آستان قدس رضوی، ۶۸.
  76. بهروز، «منبر خاتم‌کاری»، دایرةالمعارف آستان قدس رضوی.
  77. میشدار، «محراب بالاسر»، دایرةالمعارف آستان قدس رضوی.
  78. کفیلی، «در چوبی دارالسیاده»، دایرةالمعارف آستان قدس رضوی.
  79. کفیلی، «موزه‌های آستان قدس رضوی»، دایرةالمعارف آستان قدس رضوی.
  80. جلالی، «پایه شمعدان بالاسر مبارک»، دایرةالمعارف آستان قدس رضوی.
  81. صمدی، راهنمای موزه آستان قدس رضوی، ۲۶.
  82. صمدی، راهنمای موزه آستان قدس رضوی، ۲۹.
  83. دانش پورپرور، «ظروف چینی آبی-سفید و سلادون»، دایرةالمعارف آستان قدس رضوی.
  84. کفیلی، «موزه‌های آستان قدس رضوی»، دایرةالمعارف آستان قدس رضوی.
  85. «موزه آستان قدس رضوی یکی از بزرگترین ذخایر قالی نفیس جهان»، خبرگزاری ایرنا.
  86. «موزه فرش آستان قدس رضوی و دریچه ای که به استان مرکزی باز می شود»، خبرگزاری ایرنا.
  87. صمدی، راهنمای موزه آستان قدس رضوی، ۱۱-۱۳.
  88. صمدی، راهنمای موزه آستان قدس رضوی، ۱۵.
  89. محسنی، «صندوق‌پوش‌ها»، دایرةالمعارف آستان قدس رضوی.
  90. محسنی، «سجاده‌ها»، دایرةالمعارف آستان قدس رضوی.
  91. کفیلی، «موزه‌های آستان قدس رضوی»، دایرةالمعارف آستان قدس رضوی.
  92. «نگهداری بیش از یک میلیون و 30 هزار قطعه تمبر و اقلام پستی در موزه رضوی»، وبگاه موزه‌های آستان قدس رضوی.
  93. کفیلی، «موزه‌های آستان قدس رضوی»، دایرةالمعارف آستان قدس رضوی.
  94. یحیایی، «سکه‌های اسلامی موزه مرکزی آستان قدس رضوی»، دایرةالمعارف آستان قدس رضوی.
  95. کفیلی، «موزه‌های آستان قدس رضوی»، دایرةالمعارف آستان قدس رضوی.
  96. کریمی، «مدال‌ها و نشان‌ها»، دایرةالمعارف آستان قدس رضوی.
  97. کفیلی، «موزه‌های آستان قدس رضوی»، دایرةالمعارف آستان قدس رضوی.
  98. کفیلی، «موزه‌های آستان قدس رضوی»، دایرةالمعارف آستان قدس رضوی.
  99. حبیبی قاینی بایگی، «کره‌های سماوی و جغرافیایی موزه آستان قدس رضوی»، دایرةالمعارف آستان قدس رضوی.
  100. حبیبی قاینی بایگی، «تلسکوپ‌ها»، دایرةالمعارف آستان قدس رضوی.
  101. «نمایش دوربین‌های قدیمی در گنجینه نجوم»، وبگاه موزه‌های آستان قدس رضوی.
  102. کفیلی، «موزه‌های آستان قدس رضوی»، دایرةالمعارف آستان قدس رضوی.
  103. صمدی، راهنمای موزه آستان قدس رضوی، ۶۱-۶۳.
  104. فلاح، «شمشیر و خنجرها»، دایرةالمعارف آستان قدس رضوی.
  105. حبیبی قاینی بایگی، «ساعت‌های موزه»، دایرةالمعارف آستان قدس رضوی.
  106. کفیلی، «موزه‌های آستان قدس رضوی»، دایرةالمعارف آستان قدس رضوی.
  107. “The Astan Quds Razavi Museum, Mashad, Iran”, Gods' Collections.
  108. اینانلو، «تابلوهای کمال‌الملک»، دایرةالمعارف آستان قدس رضوی.
  109. مهانی‌منش، «تابلوهای محمود فرشچیان»، دایرةالمعارف آستان قدس رضوی.
  110. کفیلی، «موزه‌های آستان قدس رضوی»، دایرةالمعارف آستان قدس رضوی.
  111. کفیلی، «تاریخچه‌ی شکل‌گیری و تحولات موزه‌های آستان قدس»، شمسه، ۸.
  112. ترابی و ارشاد سرابی، «عکاسی در آستان قدس رضوی»، دایرةالمعارف آستان قدس رضوی.
  113. کفیلی، «تاریخچه‌ی شکل‌گیری و تحولات موزه‌های آستان قدس»، شمسه، ۹.
  114. کفیلی، «موزه‌های آستان قدس رضوی»، دایرةالمعارف آستان قدس رضوی.
  115. غفاریان و سیدقطبی، «کتابخانه تخصصی موزه‌های آستان قدس رضوی»، کتاب ماه.
  116. کفیلی، «تاریخچه‌ی شکل‌گیری و تحولات موزه‌های آستان قدس»، شمسه، ۱۰.
  117. «رونمایی از ۴۰ اثرِ خزانۀ آستان قدس رضوی برای نخستین‌بار در تهران»، خبرگزاری ایسنا.
  118. کفیلی، «موزه‌های آستان قدس رضوی»، دایرةالمعارف آستان قدس رضوی.
  119. «موزه فرش آستان قدس رضوی و دریچه ای که به استان مرکزی باز می شود»، خبرگزاری ایرنا.
  120. «تبدیل مقبره امیر ملک‌شاه به موزه «آرایه‌های معماری حرم رضوی»، اقدامی ارزشمند است»، وبگاه موزه‌های آستان قدس رضوی.
  121. مرتضوی، «کتابخانه و موزه ملی ملک»، دایرةالمعارف آستان قدس رضوی.
  122. “The Astan Quds Razavi Museum, Mashad, Iran”, Gods' Collections.
  123. «موزه شهید مدرس، نمایشگر بخشی از هویت تاریخی کاشمر»، آستان‌نیوز.
  124. «افزایش 14 هزار نفری بازدید از موزه های آستان قدس رضوی در نیمه نخست سال جاری»، آستان‌نیوز.
  125. «خراسان رضوی، میزبان ۱۰ درصد موزه‌های کشور»، شهرآرانیوز.
  126. «بازدید 756 هزار و 506 زائر و مجاور از موزه‌های آستان قدس رضوی»، وبگاه موزه‌های آستان قدس رضوی.
  127. شبیریان، «نفائس موزه آستان قدس»، نامه آستان قدس.
  128. “The Astan Quds Razavi Museum, Mashad, Iran”, Gods' Collections.
  129. سیدقطبی و سوزنچی کاشانی، «از اندیشه تأسیس تا افتتاح»، شمسه، ۱۶.
  130. کفیلی، «تاریخچه‌ی شکل‌گیری و تحولات موزه‌های آستان قدس»، شمسه، ۱۲.
  131. ««موزه» امروز نافذترین رسانه در دنیا است»، خبرگزاری ایرنا.
  132. «موزه‌های برتر معرفی شده توسط ایکوم در سال 1400»، کمیته ملی موزه‌های ایران.
  133. «معرفی موزه رضوی به‌عنوان موزه برگزیده کشور توسط ایکوم»، وبگاه موزه‌های آستان قدس رضوی.
  134. Malziri Papi, “The Study of the Sacred in Museums”, Museology and the Sacred: Materials for a discussion, 150.
  135. اردلان جوان، «راهنمای موزه آستان قدس رضوی، کتاب»، دایرةالمعارف آستان قدس رضوی.
  136. کفیلی، «تاریخچه‌ی شکل‌گیری و تحولات موزه‌های آستان قدس»، شمسه، ۸.
  137. کفیلی، «تاریخچه‌ی شکل‌گیری و تحولات موزه‌های آستان قدس»، شمسه، ۱۲.
  138. ««موزه» امروز نافذترین رسانه در دنیا است»، خبرگزاری ایرنا.

منابع

مکتوب

آنلاین