توحید در خالقیت: تفاوت میان نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
(− رده:علم کلام، + رده:اصطلاحات کلامی (هاتکت)) |
||
| خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
=== ارجاعات === | === ارجاعات === | ||
[[رده:صفات خدا در اسلام]] | [[رده:صفات خدا در اسلام]] | ||
[[رده: | [[رده:اصطلاحات کلامی]] | ||
[[رده:هستیشناسی]] | [[رده:هستیشناسی]] | ||
<references /> | <references /> | ||
نسخهٔ ۹ اکتبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۳:۴۳
توحید در خالقیت از شاخههای توحید است که بیان میکند تنها خدای یگانه، آفریننده حقیقی جهان است و همه موجودات دیگر در آفرینش استقلالی ندارند.[۱] کلام اسلامی، خدا به عنوان واجب الوجود معرفی میشود و همه عالم را ممکن الوجود ترسیم میکند. این مساله بدین معناست که پیدایش و بقای موجودات، وابسته به خدایی قادر است و هیچ موجودی ذاتاً آفریننده نیست.[۲]
انواع توحید
| توحید افعالی | |
| توحید در خالقیت | فقط یک آفریننده وسازنده اصلی برای همه جهان وجود دارد. |
| توحید در ربوبیت | فقط یک مدبر و گرداننده برای حهان وجود دارد که همه امور رامدیریت میکند. |
| توحید در الوهیت | فقط خداوند سزاوار پرستش و عبادت است. |
مبانی قرآن
از مهمترین آیات مربوط به توحید در خالقیت آیه ۱۶ سوره رعد است: (قُلِ اللَّهُ خَالِقُ کُلِّ شَیْءٍ وَهُوَ الْوَاحِدُ الْقَهَّارُ) (بگو خدا آفریننده همه چیز است و اویگانه پیروزگراست.)[۳] این آیه بر خالقیت مطلق خداوند و نفی هرگونه استقلال آفرینش از غیر او دلالت دارد.
پانویس
ارجاعات
- ↑ مصباح یزدی، آموزش عقائد، ۱-۲-۳: ۸۳.
- ↑ سعیدی مهر، آموزش کلام اسلامی، ۱: ۱۰۸-۱۰۹.
- ↑ سعیدی مهر، آموزش کلام اسلامی، ۱: ۱۱۱.
منابع
- مصباح یزدی، محمد تقی (۱۳۸۴). آموزش عقائد. ج. ۱-۲-۳. انتشارات امیرکبیر. ص. ۸۳.
- سعیدی مهر، محمد (۱۳۹۸). آموزش کلام اسلامی. ج. ۱. کتاب طه. صص. ۱۰۸-۱۰۹–۱۱۱.